ΒΗΜΑ ΚΑΤΑ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ. ΕΡΓΟΛΑΒΙKΕΣ ΔΙΚΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ.

Στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (22.3.2015) επικρίνεται ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Καθηγητής της Νομικής Σχολής κ. Κατρούγκαλος ότι την ημέρα της ορκωμοσίας του ως Υπουργού κατέθεσε στον ΔΣΑ σύμβαση εργολαβίας δίκης με επιδίωξη την διεκδίκηση αμοιβής μισθωτών κατά του Δημοσίου. Κατά το δημοσιευθέν κείμενο η αμοιβή θα εισπράττεται ακόμη και όταν οι επιδιωκόμενες αποδοχές καταβληθούν στον αντισυμβαλλόμενο λόγω νομοθετικής ρύθμισης.

Με το άρθρο 60 του Κώδικος περί Δικηγόρων πράγματι επιτρέπεται (κατ΄ εξαίρεση) να συμφωνείται η αμοιβή του Δικηγόρου σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα της δίκης. Ο Δικηγόρος στην περίπτωση αυτή όμως αναλαμβάνει την υποχρέωση να διεξάγει την δίκη από του πρώτου βαθμού (Πρωτοδικείο, Ειρηνοδικείο) μέχρι και τελεσιδικίας. Δηλ. μέχρι και του Εφετείου και, αν προσβληθεί η εφετειακή απόφαση με αναίρεση που τυχόν ευδοκιμήσει, μέχρι της τελικής επικυρώσεως της εφετειακής αποφάσεως.

Με το άρθρο 32 του ιδίου Κώδικα οι Καθηγητές και Αναπληρωτές Καθηγητές των Α.Ε.Ι. υπόκεινται σε καθεστώς μερικής αναστολής της δικηγορικής τους ιδιότητος. Μεταξύ των άλλων περιορισμών δεν μπορούν να παρίστανται σε Δικαστήρια του 1^ου βαθμού δικαιοδοσίας (Πρωτοδικεία, Ειρηνοδικεία).

Κατά συνέπεια και κατ΄ αβίαστη ερμηνεία της διατάξεως δεν δικαιούνται και να συνάπτουν συμβάσεις εργολαβίας δίκης οι δικηγόροι Καθηγητές ή Αναπληρωτές ΑΕΙ επειδή δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τους αντισυμβαλλομένους τους ενώπιον των Δικαστηρίων του 1^ου βαθμού δικαιοδοσίας .

Αυτά και ουδέν έτερον. Ουκ εν τω πολλώ το ευ.

Κάθε αντίθετη σκέψη είναι νομίζω σόφισμα.

Πάντως καλό είναι ο κ. Κατρούγκαλος Καθηγητής της Νομικής Σχολής, για να αποστομώσει τους επικριτές του, να επιτρέψει σε όσους, τυχόν, του το ζητήσουν την λήψη αντιγράφων από τον ΔΣΑ όλων των εργολαβικών δικών που τα τελευταία χρόνια έχει καταθέσει ο ίδιος ή εταιρείες στις οποίες συμμετέσχε ή συμμετέχει . Καθώς επίσης και να δώσει στη δημοσιότητα και τα σχετικά καταστατικά των εταιρειών του.

Αυτά χωρίς να υπεισέρχομαι στην ουσία της υποθέσεως για την οποία ελπίζω να έχει δίκαιο ο κ. Κατρούγκαλος (ο οποίος άλλωστε έχει επί του παρόντος και το τεκμήριο της αθωότητας) και να πρόκειται περί ψεύδους και πλαστογραφίας όπως εδήλωσε ο ίδιος σε διάφορα κανάλια. 

Ν. ΖΑΓΟΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ SIEMENS

Στα κανάλια και στα Μ.Μ.Ε. βλέπουμε εσχάτως δικηγόρους, συνηγόρους κατηγορουμένων στην υπόθεση της SIEMENS, να επιτίθενται με πρωτοφανή σφοδρότητα κατά του κ. Ν. Ζαγοριανού, Ανακριτού της υποθέσεως. Εγώ τουλάχιστον στις δεκαετίες της δικηγορίας μου δεν έχω δει πάλι τέτοια αχαρακτήριστη και ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά.
Άλλη μια φορά θυμάμαι όταν συνήγορος (Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, με ασυλία νομίζω) στο τέλος της δίκης επειδή δεν είχε ικανοποιηθεί από το αποτέλεσμα πετούσε κέρματα νομίζω στο Δικαστήριο!!).
Και όχι μόνον αυτό. Τον μηνύουν για, δήθεν, παράβαση καθήκοντος. Τον εξυβρίζουν και τον συκοφαντούν συνεχώς. Και οι διάφοροι ψευδοθεσμικοί μαϊντανοί, αντί να τους αποδοκιμάσουν, τους ενισχύουν.
Από κοντά και μερικοί τηλεδημοσιογράφοι και ωρισμένοι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ.
Η προσπάθεια βεβαίως είναι συντονισμένη. Μερικές αποτελεσματικές ανακριτικές ενέργειες του κ. Ζαγοριανού ενώχλησαν (ευλόγως!!) αυτούς που φοβούνται την αποκάλυψη του μεγέθους και κυρίως όλων των εμπλεκομένων προσώπων στον πακτωλό της Siemens.
Όχι μόνον των δωροδοκούντων αλλά και κυρίως των της δωροληπτών. (Κατά την γνώμη μου το νομικό πρόσωπο της Siemens υπέστη και εκβιασμό από ωρισμένους πολιτικούς και ανώτατα διοικητικά στελέχη του ΟΤΕ, καθώς και απάτη από διάφορα ανώτατα διοικητικά στελέχη της στην Ελλάδα).
Και οι δωρολήπτες προσπαθούν με κάθε τρόπο: Είτε να καταπτοήσουν τον Ανακριτή ώστε να κάνει πίσω, δηλ. να διαπράξει παράβαση καθήκοντος μη ενεργώντας τις αναγκαίες ανακριτικές πράξεις που θα διαλευκάνουν την υπόθεση. Είτε να τον εκνευρίσουν ώστε να τους μηνύσει ή/και εναγάγει για συκοφαντική δυσφήμιση, ψευδή καταμήνυση, προσβολή της προσωπικότητός του κλπ κλπ.
Εάν όμως ο κ. Ζαγοριανός δεν διατηρήσει την ψυχραιμία του και υποπέσει στην παγίδα τους θα καταστήσει εαυτόν εξαιρετέο ως Ανακριτή με αποτέλεσμα την χρέωση της υποθέσεως σε άλλο Ανακριτή και την τελμάτωση της ανακρίσεως που θα αρχίσει πάλι από την αρχή.
Επομένως ο κ. Ζαγοριανός πρέπει να επιδείξει αντικειμενικότητα και ιώβειο υπομονή, να μην απαντά στις προκλήσεις, να σιγοψιθυρίζει στον εαυτό του «έσεται ήμαρ» και αφού περατώσει με αμεροληψία την ανάκριση τότε και μόνο τότε να ασκήσει τα δικαιώματα που ο νόμος και το Σύνταγμα δίνουν σε κάθε Έλληνα και που η προσωπική τιμή του και η αυτοεκτίμησή τον υποχρεώνουν.
Τον κ. Ν. Ζαγοριανό δεν γνωρίζω ούτε κατ΄ όψιν και με ποινικές υποθέσεις δεν ασχολούμαι.

ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ.

Αφορμή για κείμενο αυτό μου έδωσε άλλο κείμενο το οποίο ο απορών και εξιστάμενος δημοσιεύει εδώ http://blessedcountry.blogspot.com/2007/11/blog-post_21.html

Το κείμενο αυτό ανεφέρετο σε συνέντευξη που έδωσε προ ημερών σε τηλεοπτικό σταθμό ο Συνήγορος του Καταναλωτή σχετικά με το νέο «αποικιακό» (και όχι «εδώδιμο» ευτυχώς!!) φρούτο των εισπρακτικών εταιρειών. «Αποικιακό» διότι ο θεσμός ξεκίνησε από την τέως (δυστυχώς) αποικία του Βρετανικού Στέμματος, νυν καλουμένη Η.Π.Α. Ο απορών καταγγέλλει ότι η αντίδραση του Συνηγόρου του Καταναλωτή κατά των εταιρειών αυτών προκαλείται εκ της μειώσεως της δικηγορικής ύλης που δημιουργεί η δράση των εταιρειών αυτών, αν κατάλαβα καλά! Και κατάλαβα καλά!

Ο αντίλογος τώρα!!

Την συνέντευξη δεν την είδα. Περιορίζομαι λοιπόν –και σχολιάζω- μόνον όσα διαβάζω στο σχολιαζόμενο κείμενο.

Η ιδιότης μου ως δικηγόρου μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί ως προστασία της συντεχνίας. Δεν είναι, όμως, έτσι!

Οι εισπρακτικές εταιρίες δεν περιορίζουν την ύλη του δικηγορικού επαγγέλματος. (Μικρό, ελάχιστο θα ήταν το κακό αν αυτό συνέβαινε! Μάλλον θα ήταν και καλό!!). Κυρίως όμως απαγορεύουν εν τοις πράγμασι την άσκηση του βασικού συνταγματικού δικαιώματος των πολιτών προς δικαστική προστασία, θεσμό ο οποίος αναγνωρίζεται από όλα τα Συντάγματα του πολιτισμένου κόσμου, (και το δικό μας) αλλά και από την Σύμβαση της Ρώμης περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποκλείουν, δηλαδή, με μεθόδους πιεστικές έως εκβιαστικές, πολλές φορές με απειλή ή/και συχνά χρήση βίας στον φερόμενο ως οφειλέτη την προσφυγή στα Δικαστήρια. Δικάζουν, καταδικάζουν και εκτελούν την απόφασή τους, χωρίς την μεσολάβηση των Δικαστηρίων, χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, (περιττά) έξοδα και εμπόδια!!

Η Δικαιοσύνη απεικονίζεται συνήθως να κρατά αφ’ ενός ζυγό και αφ’ ετέρου ξίφος. Ο ζυγός συμβολίζει την ακριβοδίκαιη διάγνωση του δικαίου (ή αδίκου) και το ξίφος την επιβολή του διαγνωσθέντος δικαίου. Και ενώ το μεν ξίφος συμβολίζει απλώς την αναγκαστική εκτέλεση των αποφάσεων, οι εισπρακτικές εταιρίες που υποκατέστησαν και τα δικαστήρια και τους δικηγόρους παρεννόησαν το σύμβολο και κυριολεκτούν!! Και μπορεί μεν να μην φθάνουν σε χρήση ξίφους (όπλου, άλλωστε, αναχρονιστικού και δύσχρηστου!!), δεν διστάζουν, όμως, να φθάσουν, χάριν μεγαλύτερης πειθούς (όταν η απειλή χρήσεως βίας δεν αρκεί) σε χρήση (αντί ξίφους) ξιφιδίου, στιλέτου, σιδηρογροθιάς ή/και πυροβόλου όπλου ή δυναμίτη ενίοτε για να επιβάλλουν αυτό που οι ίδιες και ο πελάτης τους θεωρούν ορθό και νόμιμο. (Έχω εντός των προσεχών ημερών δίκη επ’ ευκαιρίας επισκέψεως στα γραφεία εταιρείας πελάτου μου «φουσκωτών» προς είσπραξη μη δικαστικώς διαγνωσθείσης, δήθεν, οφειλής του!!..).

Οι δικηγόροι δεν μετέχουν κατά νόμο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) στην διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως. Είναι αρμοδιότης των Δικαστικών Επιμελητών και των Συμβολαιογράφων.

Κατά τον Κώδικα Δεοντολογίας του Δ.Σ.Α. ο δικηγόρος οφείλει να συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια. Να αποφεύγει κάθε επικοινωνία απ’ ευθείας με τον αντίδικο όταν ο αντίδικος έχει αναθέσει την υπόθεσή του σε δικηγόρο. Να μην απευθύνει τηλεφωνήματα ή επιστολές με εκβιαστικό ή απειλητικό περιεχόμενο στον αντίδικό του. Επιτρέπεται μόνον να ανακοινώσει στον αντίδικο ότι του ανατέθηκε η άσκηση των νομίμων ενεργειών και να τον καλέσει να τακτοποιήσει, αν θέλει, εξώδικα την υπόθεση. Να σέβεται τον αντίδικό του και να του συμπεριφέρεται με ευγένεια. Να αποφεύγει προσβλητικές φράσεις και γενικά οξύτητα καθώς και κάθε υποτιμητική για τον αντίδικο ενέργεια. Δεν επιτρέπεται να προκαλεί υπερβολικές δαπάνες εις βάρος του αντιδίκου και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλει ο ανθρωπισμός όταν επιχειρεί διάφορες πράξεις κατά του αντιδίκου του. Απαγορεύεται να παρευρίσκεται κατά την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων (κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, κλπ ) εκτός εάν είναι απαραίτητη η παρουσία του, αλλά και τότε μόνον κατόπιν αδείας του Δ.Σ.Α.

Οι δικηγόροι επικουρούν τους διαδίκους στα Δικαστήρια κατά την διάγνωση του δικαιώματός τους. Όχι και κατά την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, η οποία είναι έργο κυρίως των δικαστικών επιμελητών.

Τον πρώτο Κώδικα της Πολιτικής Δικονομίας στην Ελλάδα συνέταξε το 1835 ο L. Maurer (μέλος της Αντιβασιλείας του Όθωνος), Βαυαρός και ο πλέον διάσημος στην Ευρώπη (επομένως και παγκοσμίως) νομικός της εποχής του.

Στον Κώδικα αυτό (που ίσχυσε μέχρι το 1968) περιλαμβάνεται, κατά μίμηση των υφισταμένων τότε παλαιών δικονομικών νόμων και μεσαιωνικών καταλοίπων, ως μέσο εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων και η «αποστολή μηνυτού». (Αυτό είναι γνωστό πλέον σε πολύ μικρό αριθμό σημερινών νομικών).

Τα μέσα εκτελέσεως είναι η κατάσχεση της κινητής και ακινήτου περιουσίας του οφειλέτου, η προσωπική κράτηση (η οποία πρακτικώς δεν υπάρχει) κλπ.

Ο θεσμός της «αποστολής μηνυτού» η οποία διετάσσετο μόνον υπό του Δικαστηρίου μετά την διάγνωση της απαιτήσεως με τελεσίδικη ή προσωρινώς εκτελεστή δικαστική απόφαση είχε ως εξής: Απεστέλλετο υπό του δικαιούχου πρόσωπο (ο καλούμενος «μηνυτής») στο σπίτι του οφειλέτου, όπου εδιαιτάτο, εσιτίζετο και εκοιμάτο δαπάναις του οφειλέτου και είχε ως μοναδική αποστολή να υπενθυμίζει συνεχώς στον οφειλέτη, την ανάγκη εξοφλήσεως της οφειλής του. Κάτι δηλ. σαν τον δούλο που είχε ως μοναδική αποστολή να θυμίζει στον Πέρση βασιλέα «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων!» Εθεωρείτο και ήταν άκρως αποτελεσματικό μέτρο εκτελέσεως. Τον χρήσιμο αυτόν, πλην μεσαιωνικό θεσμό, κατήργησε ο εκσυγχρονιστής Υπουργός Δικαιοσύνης αείμνηστος Δημητρακόπουλος το 1912. Τον μεσαιωνικό αυτόν θεσμό αναβιώνουν σήμερα (και πολύ δριμύτερα μάλιστα) οι «εισπρακτικές εταιρίες», χωρίς, μάλιστα, δικαστική διάγνωση και δικαστική εντολή και χωρίς να περιορίζονται (λένε και κάνουν και άλλα πολλά!!) σε υπομνήσεις όπως «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων» ή μάλλον «Δέσποτα μέμνησο του δανειστού σου»!!

Ότι οι εισπρακτικές εταιρίες έχουν -και θα έχουν συνεχώς και μεγαλύτερη- εμπορική επιτυχία δεν αμφιβάλλω.

Το λαμπρό παράδειγμα έχει δοθεί στην κοιτίδα του θεσμού, στις Η.Π.Α. όπου οι εταιρίες αυτές είτε ανήκουν συνήθως στην Mafia είτε εισπράττουν με άκρως αποτελεσματικά μέσα για λογαριασμό bookmakers, τοκογλύφων, κλπ.

Παγκοσμιοποίηση; Πρόσω ολοταχώς!!

Γιατί Κρατική και όχι Ιδιωτική Αστυνομία; (Οι μπράβοι ασφαλώς θα ήσαν αποτελεσματικώτεροι από την ΕΛΑΣ στα Ζωνιανά)!!.

Γιατί Εθνικός και όχι μισθοφορικός Στρατός;

Υ.Γ. 30/11/2007

Σήμερα είδα την γνωμοδότηση του Αναπ. Καθηγητού Νομικής Σ. Ψυχομάνη (ΝοΒ 2004 σελ. 216 επ.) με την οποία κρίνεται μη νόμιμη η σύσταση και η λειτουργία εισπρακτικών εταιρειών.