ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ. ΣΚΕΨΕΙΣ (ΘΛΙΒΕΡΕΣ)

-Χθες στην Αθήνα έγινε ληστεία στην Τράπεζα που λειτουργεί εντός του Λαϊκού Νοσοκομείου.
Μήπως ο ληστής ήταν γιατρός που βαρέθηκε να τα παίρνει λίγα-λίγα με τα φακελάκια που λέγεται ότι παίρνουν οι γιατροί; Ή μήπως λόγω της οικονομικής υφέσεως μειώθηκαν τα φακελάκια;

-Στην ίδια ληστεία συνδικαλιστής του προσωπικού κατήγγειλε στα κανάλια την λειτουργία της Τράπεζας εντός του κτιρίου του Νοσοκομείου ως έννοια ασυμβίβαστη με την έννοια του Νοσοκομείου.
Αλλά ω αγαθέ οι ασθενείς από το σπίτι τους θα κουβαλάνε τα χρήματα για να γεμίζουν τα φακελάκια που λέγεται ότι τους ζητάνε (μερικοί) από τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το προσωπικό; Και εάν τους ληστεύσουν στον δρόμο τι θα πάρουν αυτοί που τα πιάνουν;
Επίσης που θα κουβαλάνε τα χρήματα από τα φακελάκια που λέγεται ότι παίρνουν (μερικοί) από τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το προσωπικό; Και εάν τους ληστεύσουν στον δρόμο;

-Ο ίδιος συνδικαλιστής κατήγγειλε την λειτουργία της Τράπεζας εντός του κτιρίου του Νοσοκομείου επειδή έτσι κινδυνεύει το προσωπικό.
Αλλά ω αγαθέ στα Νοσοκομεία (και στις Κλινικές) αυτοί που κινδυνεύουν είναι μόνον οι ασθενείς. (Η υγεία τους και η περιουσία τους). Και δεν κινδυνεύουν από τους ληστές αλλά από (μερικούς) γιατρούς, νοσηλευτές και προσωπικό!!

-Και μία αληθινή ιστορία.
Προ ετών ήμουν καλεσμένος για πρώτη φορά στο καινούργιο πολυτελές σπίτι (σε υπερβόρειο προάστιο) παλιού και αγαπημένου μου φίλου και συμμαθητού μου από το Δημοτικό Σχολείο, γιατρού, Δ/ντού Κλινικής σε Νοσοκομείο του ΕΣΥ χειρουργικής ειδικότητος. (Ανθρώπου με πολύ χιούμορ. Αλλιώς δεν θα του έκανα τέτοια πλάκα).
Όταν έφτασα με ερώτησε (επειδή η διαδρομή ήταν περίπλοκη) αν δυσκολεύτηκα να βρω το σπίτι δεδομένου μάλιστα ότι δεν είχε μπει ακόμη στο κουδούνι της εξώπορτας πινακίδα.
Του είπα ότι αυτό πράγματι λίγο με δυσκόλεψε, αλλά τελικώς ότι χτύπησα το κουδούνι χωρίς επιφυλάξεις επειδή είδα στην εξώπορτα πεταμένα διάφορα σκισμένα φακελάκια και έτσι κατάλαβα ότι ήταν το σπίτι του και ότι πριν μπει μέσα έκρυβε τα λεφτά του από την (ας πούμε) Μαρία. (Το όνομα της συζύγου του). Μπα μου απαντά με ετοιμότητα! Τι λες τώρα εγώ φακελάκια! Εγώ παίρνω φακελάρες Α4!!

«ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ..».

Στον σημερινό Κόσμο του Επενδυτή δημοσιεύεται «έρευνα» των Αιμιλίου Νέγκη και Χάρη Ντιριντάκη με τον ΄πηχυαίο αυτόν τίτλο στην 1^η σελίδα. Με υπέρτιτλο «Αποκάλυψη: Πως γίνεται το μεγάλο φαγοπότι στον χώρο της υγείας». Και με υπότιτλο «Αλλάζει χέρια κάτω από το τραπέζι το «μαύρο χρήμα».- Καπέλο 30% στις τιμές»

Στην 18^η σελ. που δημοσιεύεται η «έρευνα» οι εντυπωσιακών στοιχείων τίτλοι «Οι πηγές του «μαύρου» χρήματος στην αγορά των φαρμάκων». Και «Τα φαρμακεία των κλινικών και το καπέλο του 30%».

Η βασική καταγγελία είναι ότι οι ιδιωτικές κλινικές «καπελώνουν» τα φάρμακα κατά 30% εν σχέσει με την τιμή της χονδρικής. Εξ όσων γνωρίζω δεν υπάρχει ηλεκτρονική έκδοση της Εφημερίδας αυτής. Έτσι δεν μπορώ ώστε να παραπέμψω τον αναγνώστη.

Επειδή γνωρίζω το θέμα επ’ ευκαιρία υπό εξέλιξη δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινα σκόπιμο να γράψω λίγες λέξεις.

Κατ’ αρχήν διερωτώμαι εάν το δημοσίευμα είναι προϊόν μόνον λαϊκισμού ή συνδυαστικώς και λαϊκισμού και άγνοιας και ανοησίας!

Απάντηση βεβαίως εγώ δεν μπορώ να δώσω.

Δίνω όμως λίγα στοιχεία για να κριθεί το ζήτημα από τους έμφρονες αναγνώστες.

1. Οι Φαρμακοποιοί έχουν νόμιμο περιθώριο μικτού κέρδους επί της τιμής των φαρμάκων 35% επί της τιμής χονδρικής.
2. Με σειρά αγορανομικών διατάξεων αλλά και με τον Κώδικα Φαρμακευτικής Δεοντολογίας δεν επιτρέπονται εκπτώσεις επί της τιμής των φαρμάκων. (Μόνη εξαίρεση υπέρ του Δημοσίου).
3. Οι κλινικές μπορούν (μέχρι σήμερα) να αγοράζουν φάρμακα μόνον από τα Φαρμακεία και όχι από τις Φαρμακαποθήκες ή/και τους παραγωγούς ή εισαγωγείς ή συσκευαστές φαρμάκων. Οι κλινικές χρεώνουν τα φάρμακα (όχι 30% που γράφει η «έρευνα») αλλά 35% επί πλέον της τιμής χονδρικής. Τα δίνουν δηλ. στους ασθενείς στις τιμές που τα αγοράζουν από τα φαρμακεία!!.
4. Ο μοναδικός κατά νόμον φορολογικός συντελεστής κέρδους των Φαρμακοποιών είναι 9%. Όλοι βεβαίως αντιλαμβάνονται ότι για να δέχεται το Υπουργείο Οικονομικών αυτόν τον μικρό φορολογικό συντελεστή καθαρού κέρδους στην πραγματικότητα αυτός θα πρέπει είναι πολύ μικρότερος.
5. Με την πρόσφατη νομοθεσία (η ισχύς της οποίας αναστέλλεται με υπό δημοσίευση νόμο) οι άνω των 150 κλινών κλινικές υποχρεούνται να διατηρούν φαρμακείο εντός της κλινικής, μπορούν να αγοράζουν τα φάρμακα απ’ ευθείας από τις Φαρμακαποθήκες σε χονδρική τιμή και να χρεώνουν τους ασθενείς με προσαύξηση 5% επί της χονδρικής τιμής. Επαναλαμβάνω ότι τα Φαρμακεία χρεώνουν τα φάρμακα κατά 35% πλέον της τιμής χονδρικής (πλέον ΦΠΑ βεβαίως).
6. Και ερωτώνται, εν όψει αυτών, και οι στοιχειωδώς νοήμονες πως θα μπορέσουν οι κλινικές (που θα έχουν μεγάλο κόστος από την λειτουργία φαρμακείου) να «πουλάνε» τα φάρμακα στους ασθενείς τους με επιβάρυνση 5% μόνον επί της χονδρικής τιμής όταν στα φαρμακεία (που είναι χαμηλού κόστους επιχειρήσεις με αναγνωριζόμενο μοναδικά φορολογικό συντελεστή κέρδους 9%) ο νόμος επιτρέπει προσαύξηση 35% επί της χονδρικής τιμής;
7. Τέλος επί τη βάσει διατάξεων νόμου τα Δημόσια Νοσοκομεία, κατ΄ εξαίρεση, αγοράζουν τα φάρμακα σε τιμές χονδρικής μειουμένης κατά 13%, υφισταμένης και της δυνατότητος περαιτέρω εκπτώσεων. Οι κλινικές δηλ. υποχρεώνονται (κατά νόμο) να αγοράζουν τα φάρμακα (13+35=)48% ακριβότερα από τα Νοσοκομεία..
8. Ουδείς βεβαίως επικροτεί την γιγάντωση του φαινομένου των κλινικών σε βάρος των Νοσοκομείων. Αλίμονο! Μήπως οφείλεται όμως το φαινόμενο αυτό στην ίδρυση και στην λειτουργία του Ε.Σ.Υ.; Με την ίδρυση του Ε.Σ.Υ. δυστυχώς (για μια σειρά από λόγους) φούντωσε η ανάπτυξη των ιδιωτικών κλινικών στην Ελλάδα. Οι μεγαλοκλινικάρχες δε του ιδρυτή του Ε.Σ.Υ. και οραματιστή αείμνηστου Γ. Γεννηματά πρέπει να έχουν εικόνα με ιδιαίτερο καντήλι στο εικονοστάσι τους…Πρέπει να είναι ο προστάτης άγιος τους, αν και από αγαθά σοσιαλιστικά ιδανικά ορμώμενος..