ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


21.11.07

ΡΩΣΙΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΗΠΑ

Να τι αναδημοσιεύει η σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στην στήλη της ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ

TODAYS ZAMAN

Συμβατικά όπλα, Ρωσία και Τουρκία

Η Τουρκία έχει πέσει θύμα της αντιπαλότητας της συμμάχου της Ουάσιγκτον έναντι της Ρωσίας, η οποία απείλησε να αποχωρήσει από τη Συμφωνία για τα Συμβατικά Όπλα στην Ευρώπη, μια υψίστης σημασίας συμφωνία ασφαλείας για την Τουρκία. Αν η Ρωσία αποχωρήσει, τότε θα ανατραπεί η ισορροπία ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό και είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να παραμείνει η Ρωσία πιστή στους όρους της Συμφωνίας. Σε περίπτωση αποχώρησης, όμως, η Μόσχα θα παραβιάσει τους υφιστάμενους περιορισμούς στα συμβατικά όπλα, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για αμυντικούς εξοπλισμούς, στους οποίους θα συμμετάσχει και η Άγκυρα. Η ρωσική Δούμα ψήφισε προ ημερών ομόφωνα την πρόταση του Κρεμλίνου για αποχώρηση της Ρωσίας από τη συμφωνία για τα συμβατικά όπλα και πολλά θα κριθούν μετά τη 12η Δεκεμβρίου, οπότε θα υλοποιηθεί η σχετική απόφαση. Η Μόσχα, ωστόσο, αφήνει ένα παράθυρο ανοικτό και δηλώνει ότι θα επιστρέψει εφόσον υπάρξουν υποχωρήσεις εκ μέρους των λοιπών συμβαλλομένων μερών. Οι εξελίξεις αυτές συνδέονται με την απόφαση της κυβέρνησης Μπους να προχωρήσει στην ανάπτυξη αμυντικής ομπρέλας σε χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης. Ο Αμερικανός πρόεδρος και οι νεοσυντηρητικοί συνεργάτες του επιδιώκουν τη δημιουργία εχθρικού κλίματος μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης, κάτι που η Τουρκία επιμελώς απέφευγε όλα αυτά τα χρόνια. Τελικά, αν η Ρωσία αποχωρήσει, η Άγκυρα ενδέχεται να πληρώσει το τίμημα του στρατηγικού εταίρου των Αμερικανών και οι Τούρκοι σκληροπυρηνικοί πολιτικοί να σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την αποχώρησή της με ένα στόχο: τη στρατιωτικοποίηση της πολιτικής σκηνής της χώρας.

Λέτε να είναι η έμφυτος Τουρκική καχυποψία που εμπνέει το δημοσίευμα;

Ή μήπως το δημοσίευμα αποτελεί προσπάθεια της Τουρκικής Πολιτικής να αποτρέψουν τις ΗΠΑ από αντίστοιχες δράσεις;

Εγώ όμως πιστεύω ότι το συμφέρον των ΗΠΑ είναι να συμμαζέψουν, έστω και ως απειλή, τους μονίμως "δυσαρεστημένους" Τούρκους και να τους συνετίσουν δείχνοντάς τους ότι τα πρόβατα έξω από την στρούγκα τα τρώει ο λύκος.. Η alias το θεολογικό ρητό "Εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία".

Πιστεύω λοιπόν ότι είναι αληθινοί οι φόβοι της Τουρκικής Εφημερίδος και ότι το δημοσίευμα απηχεί πραγματικούς φόβους της Τουρκικής πολιτικής.

Αδιαφόρως εάν οι ΗΠΑ επιδιώκουν απλώς "να συνετίσουν" την Τουρκία....

6 σχόλια:

Unknown είπε...

Ξαναδιαβάζοντας την είδηση σκέφτηκα μήπως δεν είναι προς το συμφέρον μας να αποκτήσουν οι Τούρκοι, έσω και με βαρύτατες οικονομικές θυσίες τους, τόσο πολύ οπλισμό και αποκτήσουν δηλ. συντριπτική υπεροπλία;
Ποιος έχει οπλισμό και δεν μπαίνει στον πειρασμό να τον χρησιμοποιήσει ή έστω να απειλήσει ότι θα τον χρησιμοποιήσει;
Και όταν ο οπλισμός αυτός πλησιάζει να γίνει τεχνολογικώς ξεπερασμένος μήπως αυτοί που τους τον πούλησαν τους σπρώχνουν παντοιοτρόπως για να τον χρησιμοποιήσουν ώστε να χρειαστούν να αγοράσουν άλλο;

Univers είπε...

Δεν μπορώ να πω πως έχω την κατάρτιση για να κρίνω ποια εξέλιξη "συμφέρει" την Ελλάδα εν σχέσει με την Τουρκία δηλ. η επανάκαμψη του ψυχροπολεμικού κλίματος ή όχι. Λέγεται ότι επί ψυχρού πολέμου η Ελλάδα είχε καλύτερη μοίρα στην διεθνή διπλωματική σκηνή απ' ότι τώρα. Τότε, όμως, στα βόρεια σύνορά μας υπήρχε ανατολικό block. Αν ξαναζήσουμε μέρες ψυχρού πολέμου, τα βαλκάνια πλέον δεν θα είναι με το μέρος των Ρώσων, αν έχω καταλάβει καλά.

Σίγουρα, βέβαια, οι στρατοκρατική Τουρκία θα έχει επιστρέψει για τα καλά στο προσκήνιο, με μια Ελλάδα απέναντί της να έχει πιθανότατα λιγότερο βαρύνοντα ρόλο στις νεο-ψυχροπολεμικές συνθήκες απ' ότι στις παλαιο-ψυχροπολεμικές (για τον λόγο που ανέφερα προηγουμένως).

Όλα τα προηγούμενα είναι, βέβαια, μάλλον απλοϊκοί συλλογισμοί ασχέτου.

Locus Publicus είπε...

Χωρίς να είμαι και εγώ ειδικός, πιστεύω πως η επανάκαμψη του ψυχρού πολέμου δεν συμφέρει κανέναν. Δεν κατανοώ την πολιτική των ΗΠΑ ούτε στο θέμα της Ρωσίας, ούτε στο θέμα της Τουρκίας.

Προς τί το όλον θέμα με την αμυντική προστασία της Ανατολικής Ευρώπης? Τι δίνει αυτή η θέση πολιτικά? Νομίζω πως εδώ η Ρωσία αισθάνεται πως απειλείται ή μειώνεται στο διεθνές προσκήνιο. Θα προτιμούσα μια πιο ήπια πολιτική απέναντι απο τη Ρωσία, μέχρι που κι' αυτή να ανακάμψει οικονομικά και κοινωνικά. Μια στριμωγμένη αρκούδα μπορεί να αντιδράσει άσχημα.

Η Τουρκία ζήτησε απο τις ΗΠΑ να μην δημιουργήσουν Κουρδικό κράτος στην περιοχή του Ιράκ. Οι ΗΠΑ τους το υποσχέθηκαν, και κατόπιν τους αγνόησαν. Ούτε αυτό κατα την γνώμη μου είναι καλή εξέλιξη γιατί ωθεί την Τουρκία σε βεβιασμένες αντιδραστικές πολιτικές.

Αναμένω το μέλλον. Ανησυχώ όμως πολύ για την Τουρκία. Με φοβίζει αυτή η διαμάχη στρατού και ισλαμιστών.

Locus Publicus είπε...

Oι στρατιωτικοί στην Τουρκία επιθυμούν πάντως ενα γεγονός που θα συσπειρώσει κάποια λαική υποστήριξη γύρω τους. Ετσι εξηγώ την τελευταία έξαρση γύρω απο την υποτιθέμενη εισβολή στο Β. Ιράκ. Μάλλον για μπλόφα λαικισμού επρόκειτο.

Νομίζω πως η Τουρκία μακροπρόθεσμα θα συμβιβαστεί με την Ευρώπη σε μία ειδική εμπορική σχέση (όχι πάντως ένταξη), και θα στρέψει στρατιωτικά την προσοχή της προς την Κασπία. Για το λόγο αυτό, χρειάζεται να διατηρήσει ακόμα μια ισορροπία μεταξύ κάποιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, και του στρατιωτικού κατεστημένου το οποίο δεν προβλέπω να μειώνεται.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

@Univers-locuspublicus
Εγώ δεν έχω καταλήξει εάν η αύξηση της Ρωσικής απειλής στην Τουρκία συμφέρει ή όχι στην Ελλάδα.
Επιφυλάσσομαι πάντως να διατυπώσω στο μέλλον τις σκέψεις μου. Επί του παρόντος προβληματίζομαι.
Η Τουρκική απειλή μαζικής εισβολής στο Β. Ιράκ μάλλον είναι μπλόφα.
Πρώτον θα συνασπίσει το Αραβικά Κράτη εναντίον της Τουρκίας.
Δεύτερον θα δυσκολεύσει αφάνταστα τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε. Άλλοθι άλλωστε ψάχνουν στην Ε.Ε. για να της πουν το όχι στην ένταξη.
Τρίτον Σκέπτονται τα επώδυνα οικονομικά βάρη της εκστρατείας.
Οι Τούρκοι προσπαθούν με την χρήση απειλής βίας να επιτύχουν ανεξόδως πολιτικά και διπλωματικά κέρδη.