Στο μικροσκοπικό υπόγειο πάρκινγκ στο Super Market του Βασιλόπουλου στην οδό Σπ. Μερκούρη στην Αθήνα Σάββατο μεσημέρι.
Το αδιαχώρητο. Αναρχία πλήρης.. Πατείς με πατώ σε..
Τρία αυτοκίνητα με τους οδηγούς στο τιμόνι και τις μηχανές τους αναμμένες περιμέναμε στον μικρό χώρο των ελιγμών να αδειάσει κάποια θέση κάνοντας εν τω μεταξύ τους αναγκαίους (και δύσκολους ελιγμούς) ώστε να διευκολύνομε την έξοδο αυτών που έφευγαν..
Ήμουν τρίτος στην σειρά αναμονής .. Μετά από 20 λεπτά περίπου φτάνει, επί τέλους, και η δική μου σειρά.. Κατεβαίνει καροτσάκι γεμάτο. Τοποθετούμαι σε στρατηγική θέση να καταλάβω μόλις βγει την θέση του αυτοκινήτου που φόρτωνε, διευκολύνοντας ταυτοχρόνως και το αυτοκίνητο αυτό να βγει.. Τότε καταφθάνει αυτοκίνητο με οδηγό κάποια κυρία που περιμένει με αναμμένη την μηχανή πίσω μου. Επειδή όμως εκεί που είχε σταθμεύσει εμπόδιζε την έξοδο του αυτοκινήτου που επρόκειτο να βγει (και να μπει το δικό μου) μετακινούμαι λίγο και της παραχωρώ (προσωρινά πίστευα) την θέση μου.. Μόλις την καταλαμβάνει στρογγυλοκάθεται.. Βγαίνει επί τέλους το αυτοκίνητο που περίμενα και η καλή μας κυρία, (κυρία τέλος πάντων!!) επωφελουμένη από την θέση που της είχα παραχωρήσει, ορμά ακάθεκτη και καταλαμβάνει την θέση που μόλις άδειασε.. Μένω ενεώς για την γαϊδουριά.. Αυτή κλειδώνει και ετοιμάζεται να φύγει.. Την ερωτώ ευγενικά αν είχε αντιληφθεί ότι περίμενα νωρίτερα στον χώρο.. (Έβραζα από μέσα μου και άλλα ήθελα να της πω, τέλος πάντων κράτησα την ψυχραιμία μου εξωτερικά). Σταματά και μου απαντά ναι ότι με είχε δει αλλά ότι αυτή είχε καλύτερη θέση να παρκάρει στην θέση που άδειασε.. . Είχε πράγματι επειδή μόνον όμως της το είχα επιτρέψει εγώ. Και ξεκινά και πάλι να φύγει.. Τότε εγώ, με μειλίχιο (εξωτερικά) και δολοφονικό ύφος, της λέω ότι θα παρκάρω από πίσω από το αυτοκίνητό της, ότι τα ψώνια μου θα διαρκέσουν επί δίωρο περίπου και μετά ότι θα πάω στην γειτονική πλατεία προσκόπων για να διαβάσω την εφημερίδα μου και για να πιω τον καφέ μου.. Δεν μπορείτε να φαντασθείτε πότε ξεπάρκαρε βρίζοντάς με ως γάϊδαρο και αγενή και ότι αυτή δεν είναι συμπεριφορά προς μία κυρία στην οποία ώφειλα να της παραχωρήσω την προτεραιότητα.... Εγώ τότε της είπα (κοσμίως και με μειλιχιότητα πάντοτε) ότι πάντως δεν είδα καμία κυρία εκεί.. Και εν πάση περιπτώσει οι Άγγλοι λένε ότι age before beauty.. (Ήταν αρκετά νεώτερη από εμένα αλλά από beauty άστα να πάνε!! Πάντως προβληματίστηκε και δεν ήξερε αν πρέπει να θυμώσει ή όχι..).
7 σχόλια:
Θα είπε στον εαυτό της ότι η beauty υποχώρησε στο beast !
Για beauty πολύ δύσκολα θα το έλεγε για τον εαυτό της και η ίδια εάν βεβαίως είχε στοιχειώδη αυτογνωσία.. Πάλι ποτέ δεν ξέρεις με τις γυναίκες την ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους..
Εν πάση περιπτώσει η ωραία και το τέρας; Δεν υπήρχε καμιά ωραία στην υπόθεση..
θαυμαζω την ψυχραιμια σας και την ευρηματικοτητα εν ωρα βρασμού ψυχης!Εγω θα την ειχα απωλεσει και "γαία πυρί μιχθήτω"
Πολλές Ελληνίδες έχουν αντιληφθεί την ισότητα των δύο φύλων με περίεργο τρόπο: παίρνω από την ισότητα αυτά που με εξυπηρετούν αλλά επιμένω σε ορισμένα αναχρονιστικά στοιχεία της προτέρας κατάστασης, γιατί και αυτά είχαν τη χάρη τους.
Η γαϊδουριά, βέβαια, δεν είναι (μόνον) γένους θηλυκού, υπάρχουν και κάτι αρσενικά γαϊδούρια πεταλωμένα...
Απορώ πάντως με την ετοιμότητα απαντήσεων και την ψυχραιμία σας.
Ψυχραιμία; Κατά το φαινόμενο μόνον!!
Ταχύτης απαντήσεως; Αποτέλεσμα μακράς δικηγορικής πρακτικής. Στην δικηγορία η μη άμεση απάντηση ισοδυναμεί με μη απάντηση.. Αλλωστε με έπνιγε και το δίκιο μου..
Ταλέντο ή αποτέλεσμα εξάσκησης, είναι χρήσιμο εφόδιο. Μερικές φορές, ακριβώς επειδή σε πνίγει το δίκιο, δηλ. υπάρχει ένταση και δυσαρέσκεια, χάνεις την ψυχραιμία και την αμεσότητα των απαντήσεων.
@Univers
Πράγματι αυτό συμβαίνει πολλές φορές.
Δημοσίευση σχολίου