ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


16.1.09

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΠ. ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ

Δεν υπήρξα ποτέ οπαδός του Σπ. Μαρκεζίνη όταν ήταν ενεργός πολιτικός. Μού άρεσε όμως πολύ η ιστορία της νεώτερης Ελλάδος την οποία εν συνεχεία έγραψε. Χθες (15.1.2009) στην Καθημερινή στην στήλη 49 χρόνια πριν http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_15/01/2009_ εδημοσιεύθη η περίληψη της ομιλίας που είχε κάνει την 14/1/1960 (μεσούσης δηλαδή της αντιπαραθέσεως Δύσεως και Ανατολής, στις μεγάλες οξύτητες του Ψυχρού Πολέμου, με τις πυρηνικές κεφαλές στραμμένες από τον ένα Συνασπισμό στον άλλο) στον… Ελληνοσοβιετικό σύνδεσμο!!
Ποιος ο Σπ. Μαρκεζίνης το 1960 στον Ελληνοσοβιετικό σύνδεσμο…, οργάνωση καθοδηγούμενη από το Κ.Κ.Ε.!!
Και εκεί βρήκε ως ιστορική αναλογία της εποχής μας στον 3ο αιώνα μ.χ. Ως «εχθρούς» όμως του πολιτισμού, τους βαρβάρους του 3ου αιώνα δηλ. ο Σπ. Μαρκεζίνης , δεν θεωρεί τους Σοβιετικούς, όπως θα περίμενε κανείς λόγω της ιδεολογίας του και της πολιτικής του τοποθετήσεως αλλά τους υπανάπτυκτους τότε λαούς με κοινό μέτωπο κατά του Δυτικού και του Ανατολικού μπλόκ.
«Εξέφρασεν εν τέλει τήν ελπίδα ότι διά τής ειρήνης και τής συνυπάρξεως οι υπανάπτυκτοι σήμερον λαοί, κατά τήν αναλογίαν τών βαρβαρικών τότε φύλων, θα αποβούν αντί καταλυτικών, δημιουργικοί παράγοντες τής νέας διαμορφώσεως τού κόσμου».
Η περίληψη της ομιλίας αυτής του Σπ. Μαρκεζίνη αξίζει να διαβαστεί.
Πράγματι σήμερα ζούμε την νέα εποχή των μεταναστεύσεων των λαών. Πλήθη ανεστίων Ασιατών και Αφρικανών κατακλύζουν τις Ευρωπαϊκές εστίες μας. Σε μερικές δεκαετίες, εν όψει της υπογεννητικότητος της ηπείρου μας σε σχέση με τους νεοεισερχομένους, του δυναμισμού και του θρησκευτικού κυρίως φανατισμού τους, της μοιραίας αυξήσεως της εγκληματικότητος κλπ η κρατούσα ιδεολογία στην Ευρώπη της ανεκτικότητος και της δημοκρατίας καθώς και ο νομικός πολιτισμός της θα υποστούν σοβαρά πλήγματα.
Και το ερώτημα είναι εάν οι τότε ηγεσίες των Ευρωπαϊκών λαών θα έχουν την ιστορική γνώση και την σύνεση να αντιμετωπίσουν την νέα αυτή φοβερή απειλή της μπούρκας, της κλειδοριδοεκτομής, της τζιχάντ με την προσαρμοστικότητα των Ιλλυριών αυτοκρατόρων όπως είπε ο Σπ. Μαρκεζίνης για τον 3ο μ.χ. αιώνα.
Τα ζητήματα αυτά βεβαίως έχει θέσει με οξύτητα και μεγάλη προφητική ικανότητα (ήδη από των αρχών του 20ου αιώνος) στο βιβλίο του Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ o Oswald Spengler. Υπάρχουν και μερικές άλλες ασήμαντες σχετικές με το ίδιο θέμα αμπελοφιλοσοφίες μου. Επιλέγοντας τον τίτλο βγαίνει μία από αυτές. Άλλα κείμενα μου και φωτογραφίες βγαίνουν επιλέγοντας την λέξη-κλειδί ΕΥΡΩΠΗ.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , ,

7 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Η ομιλία του Μαρκεζίνη στον Ελληνοσοβιετικό συνδεσμο είναι ευεξήγητο γιατί έγινε.
Ο Μ.στις εκλογές του 1958 κατέβηκε με την ΠΑΔΕ ,το 1959 είχε επισκεφτεί την ΕΣΣΔ κατόπιν προσωπικής πρόσκλησης του Μικογιάν και στις εκλογές του 1961 κατέβηκε με την ΕΚ που είχε τότε από αριστερούς μέχρι ακροδεξιούς.
Τελικά αυτή η ευλιξία του να κινείται από την αριστερά μέχρι την δικτακτορία είναι που τον έφαγε τελικά.
Εαν ο Μ. είχε μια σταθερότητα και συνέπεια στις θέσεις του είχε τις ικανότητες να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.

17 Ιανουαρίου, 2009 08:53
Unknown είπε...

Αθεόφοβε
Πράγματι αυτή ήταν η πορεία του Σ.Μ. Ζικ-Ζακ.
Ο Σ.Μ. έκανε δύο μεγάλα προσωπικά λάθη. Πρώτον όταν έφυγε από τον Ελληνικό Συναγερμό, ενώ εάν έμενε θα ήταν ο βέβαιος διάδοχος του Αλ. Παπάγου στην αρχηγία του κόμματος και στην Πρωθυπουργία. Το δεύτερο (αντίθετο) όταν δέχτηκε (έχοντας συνειδητοποιήσει το πρώτο λάθος του) να σχηματίσει Κυβέρνηση το 1973 για να ανατραπεί ύστερα από δύο μήνες περίπου από τον Ιωαννίδη!!
Σε στενό συνεργάτη του (ο οποίος μου το είχε εκμυστηρευθεί) έδινε την εξής εξήγηση για την αποτυχία του δευτέρου εγχειρήματος.
Ο γάμος είπε διελύθη επειδή η νύφη (ο Γ. Παπαδόπουλος δηλαδή) δεν εφερε την υπεσχημένη προίκα! (δηλ. τον Στρατό!).
Πάντως η ανάλυση του Σ.Μ., ήδη από το 1960, να τοποθετήσει την πραγματική σύγκρουση όχι σε επίπεδο πολιτικών συστημάτων, αλλά σε επίπεδο πολιτισμών δείχνει την βαθειά μόρφωσή του, την οξυδέρκεια και την ιδιοφυϊα του.

17 Ιανουαρίου, 2009 10:08
Ανώνυμος είπε...

Αναμφισβήτητα ο Μαρκεζίνης ήταν άνθρωπος με μεγάλη παιδεία, όπως άλλωστε και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος - ελάχιστοι πολιτικοί μας σήμερα έχουν τέτοια παιδεία -, ευφυής, καλός αναλυτής και καλός οικονομολόγος. Οι πολιτικές επιλογές του ήταν λανθασμένες, αναμφισβήτητα, και αμαύρωσαν την υστεροφημία του. Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα τα βλέπουμε πιο ψύχραιμα.

Στο θέμα της συνεργασίας του με τη δικτατορία, ο Μαρκεζίνης προφανώς πίστευε ότι θα προκηρύσσονταν εκλογές σε κάποιο διάστημα - μάλλον αυτό θα γινόταν -, αυτός θα κέρδιζε (αν μάλιστα οι εκλογές γίνονταν υπό κάποιο...έλεγχο, βλ. μία "λελογισμένη" νοθεία) και ο Παπαδόπουλος θα παρέμεινε στην τιμητική θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όσο και αν η ιστορία δεν επιτρέπει υποθέσεις, νομίζω πως μία τέτοια εκδοχή δεν είναι απίθανη. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, όσο και να μην μας αρέσει, πως το καθεστώς των συνταγματαρχών είχε αρκετό λαϊκό έρεισμα στην επαρχία. Υποστηριχτές της χούντας υπήρχαν και στον χώρο που προέρχεται από την παλιά Ε.Κ. και κατόπιν πήγαν στο ΠΑΣΟΚ (γνωρίζω αρκετές περιπτώσεις). Η ιδεολογία της χούντας περιείχε αρκετά στοιχεία λαϊκισμού - συνδυασμός της λαϊκής δεξιάς με μία σοσιαλίζουσα ρητορική, καταγγελία της διαφθοράς των αστικών κομμάτων, κ.ά. - που έβρισκαν ευρύτερη απήχηση. Μετά τη Μεταπολίτευση, όλα αυτά σκεπάστηκαν και φτάσαμε να πιστεύουμε την εικόνα ενός λαού που ξημεροβραδιαζόταν επί 7 χρόνια συνομωτώντας κατά της δικτατορίας.

19 Ιανουαρίου, 2009 11:26
Unknown είπε...

Η στρατιωτική δικτατορία είχε, δυστυχώς, την ανοχή, τουλάχιστον, μεγάλου μέρους του πληθυσμού και την ενεργό αποδοχή και στήριξη ενός άλλου μέρους του. Γιαυτό έμεινε και 7 χρόνια και έπεσε όχι από εσωτερικούς αγώνες αλλά από εξωτερικές περιπλοκές. (Κύπρος).
Γνωρίζω και εγώ μερικούς (ορισμένους και στον πανεπιστημιακό χώρο ακόμη!) που από φιλοχουντικοί μέχρις την 22/7/1974 έγιναν διαπρύσιοι αντιχουντικοί και "προοδευτικοί" δημοκράτες την 24/7/1974.
Δεδομένου ότι το σπίτι μου είναι κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο έβλεπα στις περίφημες και γελοίες εορτές πού γίνονταν στο Στάδιο (πολεμικής Αρετής των Ελλήνων κλπ κλπ) μιλιούνια τους θεατές να κατεβαίνουν, χωρίς να τους υποχρεώνει κανείς, ασύντακτους, από τις αριστερές "ηρωικές" συνοικίες της Καισαριανής, του Βύρωνα και του Υμηττού και να κατακλύζουν το στάδιο!!
Άρτον και θεάματα!
Είναι γνωστό σε μερικούς μόνον ότι ο Σ. Μαρκεζίνης όταν έγινε Πρωθυπουργός το Φθινόπωρο του 1973 είχε την ενθάρρυνση πολλών παλαιών πολιτικών (μεταξύ των οποίων και του Προέδρου της Ε.Δ.Α. Η. Ηλιού) οι οποίοι έτσι έβλεπαν -δικαίως ή αδίκως- την μόνη δυνατότητα επιστροφής στον δημοκρατικό πολιτικό βίο. Μεταξύ των πολιτικών αυτών δεν συμπεριλαμβάνονταν ο Κ. Καραμανλής και ο Π. Κανελλόπουλος.
Γνωρίζω και για κάποιον, διακριθέντα εν συνεχεία μετά την 23/7/1974 επί αντιχουντισμώ, ο οποίος την ημέρα της πτώσεως της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη ανεγράφετο στο δοκίμιο του ΦΕΚ ως Διοικητής της ΕΡΤ. (Το φύλλο βεβαίως δεν κυκλοφόρησε! Έχει μείνει όμως το δοκίμιο!).
Είναι αλήθεια ότι τόσον το ΠΑΣΟΚ όσο και η στρατιωτική δικτατορία αλίευαν οπαδούς στα μικροαστικά στρώματα του πληθυσμού και γιαυτό η ρητορική τους ήταν παρεμφερής.

19 Ιανουαρίου, 2009 13:45
Ανώνυμος είπε...

Οι επισημάνσεις σου είναι απόλυτα σωστές (θα ήθελα πολύ να ήξερα και το όνομα του παρ' ολίγον διευθυντή της χουντικής ΕΡΤ). Όλοι μας έχουμε δει σκηνές από περιοδείες αξιωματούχων της χούντας να επεφημούνται από πλήθη. Και καλά, εκεί ήταν και επαρχία, ίσως και στιγματίζονταν αν δεν πήγαιναν, ίσως υπήρχε και η περιέργεια. Ποιός όμως ανάγκαζε τους αριστερούς κατοίκους της Καισαριανής και του Βύρωνα, όπως σωστά παρατηρείς, να τρέχουν στο στάδιο για τις φαιδρές "Γιορτές της Αρετής των Ελλήνων", με τις χλαμύδες και τους χιτώνες; Θυμάσαι ότι ο Βύρωνας μετά τη μεταπολίτευση είχε για πολλές τετραετίες κομμουνιστή δήμαρχο (τον Νικολαϊδη), ενώ και η Καισαριανή, αν όχι κομμουνιστή, τουλάχιστον ΠΑΣΟΚ; Το ίδιο και ο Υμηττός.
Καλό να λέγονται αυτά, γιατί μας παραμυθιάζουν και σε λίγο τα παιδιά μας θα πιστεύουν πως όλοι οι παππούδες μας ήταν σαν τον "ψεύτη παππού" Γ. Μιχαλακόπουλο.

Σε τελική ανάλυση, πού οφείλεται αναρχίζουσα συμπεριφορά μεγάλου μέρους της ελληνικής αριστεράς μετά το 1974; (συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, να μην ξεχνάμε ότι ακόμα και τελευταία το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα δεν καταδίκασε απερίφραστα τα "Δεκεμβριανά του 2008", άλλο αν το έκαναν μερικά στελέχη του. Ο κουτοπόνηρος πρόεδρός τους κράτησε επαμφοτερίζουσα στάση).
Προσωπικά, πιστεύω αυτή η συμπεριφορά οφείλεται σε 2 λόγους: 1. Σε ατταβιστικό συναίσθημα κατωτερότητας και διάθεση αντεκδίκησης για τη "χαμένη ευκαιρία" να καταλάβει η Αριστερά την εξουσία, πρώτα το 1944 και κατόπιν το 1946-49, συναίσθημα που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά, όχι τόσο πια μέσω της οικογένειας, αλλά μέσω των ΜΜΕ, 2. Σε μνησικακία για πραγματικές διώξεις που είχε υποστεί η οικογένεια τις δεκαετίες του '40, του '50 και του '60 (συνήθως αυτές οι διώξεις γενικεύονται και παίρνουν μυθικές διαστάσεις στη συλλογική συνείδηση της ελληνικής Αριστεράς), 3. Στην ενδόμυχη προσπάθειά των Ελλήνων αριστερών να πλειοδοτήσουν σε "αντίσταση" κατά της "κρατικής καταστολής", αφού δεν έκαναν καμία αντίσταση επί δικτατορίας.

20 Ιανουαρίου, 2009 13:05
Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
20 Ιανουαρίου, 2009 22:33
Unknown είπε...

Μάρκο Τ.
Πιστεύω ότι η φαινομενικώς επαμφοτερίζουσα στάση του Γ.Α.Π. (η οποία δεν με ενοχλεί) έχει στόχο την λεηλασία των αριστερών ψηφοφόρων.
Με επιτυχία την εχρησιμοποίησε ο παππούς του το 1944 και το 1963-1965 και, κυρίως, ο πατέρας του από το 1965 έως τον θάνατό του.

20 Ιανουαρίου, 2009 22:35

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)