Αντιγράφω επιστολή της κ. Αναϊτ Καλφαγιάν, παλαιάς φίλης, και
συμμαθήτριας της αδελφής μου στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο (τότε Αναϊτ Γιατζιάν),
από την στήλη ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ της σημερινής Καθημερινής.
Γράφει, μεταξύ των άλλων, σχολιάζοντας μια κοτσάνα
δημοσιογράφου της Καθημερινής :
«Ξαφνικά χάρηκα που ανήκω σε μία παλιότερη γενιά που στο
σχολείο είχαμε την τύχη να έχουμε σπουδαίους φιλολόγους που μας δίδαξαν
καταπληκτικά Ελληνικά.»
Πράγματι Αναϊτ τότε
στα σχολεία δίδασκαν δάσκαλοι με τριμμένα μεν ρούχα, πλην δάσκαλοι που σήμερα σπανίζουν, και όχι συνδικαλιζόμενοι και συνδικαλιστές….
Δάσκαλοι που είχαν και επιθεωρητές!
Και όχι μπάτε σκύλοι
κι΄ αλέστε κι΄ αλεστικά μη δίνετε!!
Έβλεπα σε εξωτερικό τοίχο Λυκείου τεράστιο το σύνθημα "Δάσκαλοι και Μαθητές είναι συναγωνιστές".
2 σχόλια:
Δυστυχώς το δράμα στην εκπαίδευση είναι από τους σημαντικώτερους παράγοντες της παρακμής της Ελληνικής κοινωνίας!
Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω.
Δυστυχώς..
Δημοσίευση σχολίου