ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


20.2.14

Ο ΜΙΖΟΛΗΠΤΗΣ


Κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο.
Υπέροχο!!



Ο ΜΙΖΟΛΗΠΤΗΣ
ΜΙΖΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ
Με παραδείγματα

 Μιζοσκόταδο (το): Προσπάθεια συσκότισης και συγκάλυψης της αλήθειας στην υπόθεση της Siemens. (Η δικαιοσύνη ψάχνει τους ενόχους στο μιζοσκόταδο)
 Μιζοκακόμοιρος (ο): πολιτικός για τον οποίον υπάρχουν ενδείξεις ότι εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τις μίζες, αλλά παριστάνει τον κακόμοιρο προκειμένου να πείσει σχετικά με την αθωότητά του.  (Διάβασες τις δηλώσεις που έκανε ο Τσουκάτος βγαίνοντας από τον ανακριτή; Τον εγκατέλειψε το κόμμα του λέει ο μιζοκακόμοιρος).
Μιζοτιμής (επίρρημα): Ελάττωση της τιμής της μίζας κατά το ήμισυ, σε περιόδους όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός πολιτικών πρόθυμων να εμπλακούν.  (Εκεί που τα είχαμε βρει και ήμασταν έτοιμοι να συμφωνήσουμε, μπλέχτηκε και ο Κυριάκος και μας έκανε χαλάστρα. Η συμφωνία έκλεισε μιζοτιμής).
Μιζεκλίκι (το):πρόγευση /μικρή προκαταβολή μίζας.  (Ο εξοπλισμός του πολιτικού γραφείου του με καινούργιο τηλεφωνικό κέντρο ήταν το μιζεκλίκι της υπόθεσης. Τα χοντρά λεφτά δόθηκαν αργότερα).
Μιζονέτα (η): πολυτελής κατοικία που αποκτήθηκε ως αντάλλαγμα πολιτικής εκδούλευσης. (Είδες την μιζονέτα του Άκη στο Πανόραμα; Έχει ένα WC λιγότερο από την βίλα του Μητσοτάκη)
Μιζοτάκης (ο): Ο λήπτης μίζας μέσω "αγοράς" τηλεφωνικού κέντρου (Εγώ δεν πήρα μίζες. Μόνο ένα τηλεφωνικό κέντρο αγόρασα αξίας κάποιων χιλιάδων ευρώ)
Μιζανπλί (το): προϊόν συναλλαγής που αποδίδεται εις είδος, συνήθως με μορφή κοσμημάτων ή άλλων τιμαλφών, σε συζύγους,  ερωμένες ή κόρες πολιτικών.  (Βλέπεις την κοτρώνα που φοράει στο χέρι το τσουλί; Μιζανπλί του υπουργού από την υπόθεση του OTE είναι.)
Μιζολιθική εποχή: Χρονικά συμπίπτει με περιόδους όπου εξαγγέλλονται μεγάλα έργα, μεγάλες διοργανώσεις, μεγάλες αγορές του αιώνα κλπ. και πέφτουν οι μεγάλες μίζες.  (Γαμώ την ατυχία μου. Τώρα βρήκαμε να είμαστε έξω από τα πράγματα; Τώρα που είναι η μιζολιθική εποχή και τρώει η μίζα σίδερο; )
Μιζολαβητής (ο):παρένθετο πρόσωπο που μεσολαβεί στο δαιδαλώδες σύστημα διακίνησης της μίζας, μέσα από εμβάσματα, off-shore εταιρείες κλπ, προκειμένου να  χαθούν τα ίχνη του μαύρου πολιτικού χρήματος.  (Ισχυρίζεται ότι τον έμπλεξαν χωρίς να το θέλει. Θα την γλυτώσει φτηνά όμως. Ένας απλός μιζολαβητής ήταν.)
Μιζάνοιχτος (ο): πολιτικός που εντέχνως αφήνει να διαρρεύσει σε επιχειρηματικούς κύκλους ότι είναι ανοιχτός σε προτάσεις συναλλαγής.  (Εκλογές έρχονται. Τα έξοδα πολλά. Δηλώνω μιζάνοιχτος σε υποψήφιους. χορηγούς.)
Απομιζώ: σύγχρονη γραφή του ρήματος απομυζώ. Το ρήμα "απομυζώ" που σημαίνει "αναρροφώ, βυζαίνω, αποσπώ συνεχώς χρήματα" μετατρέπεται σε "απομιζώ" όταν ο ενεργών είναι πολιτικό πρόσωπο.  (Απομίζησε τους πάντες επί υπουργίας του. Να φανταστείς ότι τον αποκαλούσαν ο μίστερ 2%. Τόση ήταν η προμήθειά του)
Μιζά κι ανέσωστα: μεγάλα έργα που δεν τελείωσαν ποτέ για ευνόητους λόγους. (Κι αυτό το έργο μιζό και ανέσωστο έμεινε. Πότε επιτέλους θα ολοκληρωθεί?)
Μιζότο: παραδοσιακό πιάτο του Εργολαβιστάν (Κυρία Υπουργού σε εστιατόριο: Θέλω να παραγγείλω ένα ριζότο για μένα και ένα μιζότο για τον σύζυγό μου, τον κ. Υπουργό)
Μιζόλα: μίζα + όλα = μεγάλη μίζα. Συνώνυμο: παρταόλα. (Θα πάρω μια μπριζόλα και μια μιζόλα).
Ομ(ιζ)όλογα: Σεμνά και ταπεινά μικρογεύματα (Θα πάμε στα Goody's ή θα φάμε ομιζόλογα;)
Κο-μίζω: φέρω προσφορά μίζας. Λατινιστί: Veni Vidi Mizzi

Παροιμί(ζ)ες και παροιμι(ζ)ώδεις εκφράσεις
* Θα φάει η μίζα σίδερο.* Δεν σηκώνει μίζα στο σπαθί του. * Όποιος έχει την μίζα, μιζιάζεται.* Αγάλι αγάλι γίνεται η αγορά με μίζα. * Ανεμομιζώματα, ανεμοσκορπίσματα. * Πολιτικός αν μιζωθεί, την μυρωδιά την έχει.* Βγάζει κι από τη μίζα ξίγκι.* Εκεί που μας χρωστούσανε, τους δώσαμε και μίζα.* (ακ)Άκιε. ο βραστήρας αυγών να είναι Siemens!* Στην αναβροχιά, καλός είναι και ο βραστήρας.* Φοβού τους Γερμανούς και μίζα φέροντες * Πέσε μίζα να σε φάω.* Το έξυπνο πουλί από τη μίζα φτιάχνεται. * Θέλω ν' αγιάσω, μα η Siemens δεν μ' αφήνει.* Άμα δεν πάει η μίζα στον υπουργό, πάει ο υπουργός στη μίζα.* Αυτός θέλει και την μίζα ολόκληρη και το κόμμα χορτάτο.* Άμα δώσεις μίζα διάβαινε. * Από μίζα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν δοθεί.* Κάποιο λάκκο έχει η μίζα. * Σαν θέλει η Siemens και ο υπουργός, τύφλα νά'χει ο λαός



16.2.14

ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ. Η Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΤΟΥΛΑΣ.

Όλοι οι Έλληνες (ή οι λίγοι  τουλάχιστον που καταλαβαίνουν!) πρέπει όχι απλώς να διαβάσουν αλλά και να μελετήσουν το άρθρο του Observer   που δημοσιεύεται στην σημερινή Καθημερινή.

Και επειδή  αυτά ισχύουν για την Αργεντινή με τους ατελείωτους  πλουτοπαραγωγικούς πόρους ισχύουν δυστυχώς πολλαπλασίως για την ατυχή και βραχώδη πατρίδα μας.. 

"Γιατί όμως να σταθεί κανείς σε μία μεμονωμένη εθνική τραγωδία; Διότι ο πραγματικός κίνδυνος για μια χώρα είναι να γίνει η Αργεντινή του 21ου αιώνα. Δεν είναι δύσκολο να εισέλθει μια χώρα σε σταθερή τροχιά παρακμής. Δεν χρειάζεται κάτι το ακραίο, οι αδύναμοι θεσμοί, οι επαρχιώτες πολιτικοί, η οκνηρή εξάρτηση από μερικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και η συστηματική άρνηση της πραγματικότητας αρκούν."

Όμως "Facts are stuborn things"!!
Παρά ταύτα ακούμε φωνές σήμερα (ίσως και πλεοψηφικές, «Σεισάχθεια»; Πλην όμως ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;
Μη μού πείτε οι Τράπεζες: Αυτές μετά την ανακεφαλαιοποίηση τους ανήκουν ουσιαστικώς στο Δημόσιο. Άρα στον φορολογούμενο.
Οι φορολογούμενοι λοιπόν; Οι καταθέτες; Στον μάταιο τούτο κόσμο, μετά την έξοδο του ανθρώπου από τον κήπο της Εδέμ,  δεν υπάρχουν δυστυχώς δωρεάν παροχές. Αυτό που απολαμβάνει κάποιος δωρεάν το πληρώνει κάποιος άλλος. No free meals.
Οι ίδιες  φωνές ζητούν καταπολέμηση της ανεργίας με διορισμό 100.00 στο Δημόσιο..

Η Ελληνική κοινωνία και το Ελληνικό Κράτος μου θυμίζουν την ιστορία της κυρίας Τούλας. Η κυρία Τούλα πρόσεχε ως εσωτερική οικιακή βοηθός κάποιον χήρο  ηλικιωμένο και ασθενή συγγενή μου εξ αγχιστείας.
Όλη την ημέρα έβλεπε τηλεόραση και κυρίως τις εκπομπές telemarketing
Οι γίγαντες και φωστήρες της πολιτικής και οικονομικής σκέψεως της τότε Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ (Σημίτης και company) και της Τραπέζης της Ελλάδος (Γκαργκάνας κλπ)  «απελευθέρωσαν» το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Άρχισαν τότε να χορηγούνται αφειδώς από τους πανηλίθιους Τραπεζίτες  (που έπαιρναν τα ρευστότητα με ελάχιστο τόκο από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα) σε όποιον είχε δελτίο ταυτότητος ή και διαμονής στην δύστυχη Χώρα μας καταναλωτικά δάνεια, διακοποδάνεια, δάνεια γάμου (αλλιώς ονομάζονταν αυτή στην τραπεζική πρακτική) κλπ κλπ.
Υπενθυμίζω  ότι επί Κωνσταντίνου Καραμανλή απηγορεύετο στις Τράπεζες η χρηματοδότηση της ιδιωτικής κατανάλωσης με την εξαίρεση δανείων για αγορά κατοικίας. Αλλά  και εκεί το δάνειο δεν μπορούσε να υπερβεί το 40% της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Επετρέπετο μόνον η χρηματοδότηση της Ελληνικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας αναλόγως της προστιθεμένης αξίας στην Ελλάδα του σχετικού προϊόντος. Έτσι οι Ελληνικές βιομηχανίες διαρκών καταναλωτικών αγαθών μπορούσαν και πουλούσαν με δόσεις (με συναλλαγματικές) στους πελάτες τους τα προϊόντα τους.
Τότε με την απαελευθέρωση του τραπεζιτικού συστήματος, η κυρία Τούλα διείδε πεδίον δόξης λαμπρόν και αφού προμηθεύτηκε πιστωτικές κάρτες από όλες σχεδόν τις Τράπεζες, άρχισε να αγοράζει μανιωδώς τις μπαγκατέλες που πουλούσαν στην τηλεόραση.
Και όταν εξήντλησε τα πιστωτικά όρια της αφήνοντας τα δάνεια της ανεξόφλητα, εκ συμπτώσεως απεβίωσε και ο ασθενής που φρόντιζε, άλλαξε σπίτι  και ακόμη την ψάχνουν οι Τράπεζες..
Τώρα μαζί με τους άλλους διαμαρτυρόμενους δανειολήπτες ζητάει και αυτή σεισάχθεια επειδή θεωρεί το χρέος της επονείδιστο και επαχθές.
Έτσι και η Ελληνική κοινωνία ως αναξιοπρεπής επαίτης δεν περιορίζεται να αξιώνει νέα δανεικά αλλά εξυβρίζει και τους πιστωτές της.. 
Λησμονεί όμως την παροιμία «Ο χαριστής απόθανε και  ο γιος του δεν δανείζει.