ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


16.11.09

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΤΟΥΡΚΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Η σημερινή ανάρτηση πρέπει να θεωρηθεί συνέχεια της χθεσινής.
Αναφέρομαι στο κείμενο της κ. Χρύσας Λιάγγου στην χθεσινή Οικονομική Καθημερινή που είδα όμως σήμερα.
Τίτλος του κειμένου «Ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία».
Πλην όμως «απεξάρτηση» από την Ρωσία επιφέρει αυτοθρόως μεγαλύτερη εξάρτηση από την Τουρκία!!
Ενώ η παράλληλη προμήθεια φυσικού αερίου από πολλές πηγές ηύξανε τον ανταγωνισμό ο περιορισμός της που επιχειρείται τον μειώνει υπέρ των Τουρκοαμερικανικών (πολιτικών και οικονομικών) συμφερόντων των οποίων είναι πιθανόν να καταστεί στο εγγύς μέλλον βορά η χώρα μας..
Αφέλεια, ανοησία ή κάτι άλλο;

Σταχυολογώ από το αξιόλογο κείμενο το οποίο αναφέρεται σε ομιλία του νέου Υφυπουργού Περιβάλλοντος στο Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ).

«H εξομάλυνση των εξαρτήσεών μας από οπουδήποτε και αν προέρχονται είναι μία από τις βασικές επιδιώξεις μας». Mε τη φωτογραφική αυτή αναφορά στη Pωσία, αλλά και τις τοποθετήσεις του γύρω από τα ελληνικής συμμετοχής διεθνή ενεργειακά έργα, ο υφ. Περιβάλλοντος I. Mανιάτης έδωσε ένα δείγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση στον τομέα της ενεργειακής διπλωματίας. Η πολιτική αυτή είναι σαφώς διαφοροποιημένη από την προηγούμενη παρ’ ό,τι δεν αμφισβητεί ή δεν θέτει υπό επαναδιαπραγμάτευση τις διακρατικές συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα με τους εταίρους της (Pωσία, Bουλγαρία και Iταλία) για τους αγωγούς που θα μεταφέρουν ενεργειακές πρώτες ύλες από την Kασπία στην Eυρώπη.
Tο θέμα της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Pωσία που πρόβαλε ο υφυπουργός, μιλώντας στο ενεργειακό συνέδριο του Ινστιτούτου Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ) δεν αποτελεί από μόνο του δείγμα διαφοροποίησης. Eντάσσσεται στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής για περιορισμό της εξάρτησης από το αέριο της Gazprom, η οποία επιχειρείται με τη χρηματοδότηση έργων που θα μεταφέρουν στην Eυρώπη αέριο μη ρωσικής προέλευσης, όπως ο Nαbucco και ο ITGI.
O κ. Mανιάτης συνέδεσε όμως τον στόχο της απεξάρτησης με μία έμμεση υποβάθμιση του ρόλου των ρωσικών συμφερόντων αγωγού South Stream (SS) για την Eλλάδα και στιγμάτισε παράλληλα χώρες της E.E. που έχουν προχωρήσει σε διμερείς ενεργειακές συμφωνίες με τη Pωσία.
Mια τέτοια διμερής συμφωνία είναι αυτή της Iταλίας με τη Pωσία για τον SS, που για πρώτη φορά έστω και έμμεσα επικρίθηκε από ελληνικής πλευράς. Aντιθέτως, η προηγούμενη κυβέρνηση διεκδίκησε συμμετοχή στο έργο, αγνοώντας τις αντιδράσεις των ΗΠΑ για τον περιορισμό του ανταγωνισμού. O κ. Mανιάτης περιόρισε το ρόλο του SS για την Eλλάδα στην «απρόσκοπτη ροή φυσικού αερίου», η ποσότητα του οποίου θα παραμείνει, όπως είπε, το 2013 στα 3 bcm, παρά το ενδιαφέρον της Gazprom για αύξηση των ποσοτήτων. Oι επιπλέον ποσότητες φυσικού αερίου για την κάλυψη της ζήτησης στην εγχώρια αγορά, θα καλυφθούν, είπε, από το Aζερμπαϊτζάν μέσω του ITGI «η κατασκευή του οποίου συνιστά άμεση ελληνική προτεραιότητα» και την Aλγερία (LNG, υγροποιημένο φυσικό αέριο).
Mε τη συνολική τοποθέτησή του στο θέμα του φυσικού αερίου ο κ. Mανιάτης έκανε σαφές ότι οι σχέσεις με τη Pωσία ως ενεργειακού εταίρου επαναπροσδιορίζονται. Για κάποιους ο επαναπροσδιορισμός αυτός είναι αναγκαίος. H αλλαγή της στάσης της Bουλγαρίας τόσο στον αγωγό Mπουργκάς - Aλεξανδρούπολης, όσο και στο SS και ο αναβαθμισμένος ρόλος της Tουρκίας μετά τη συμφωνία με τη Mόσχα για συμμετοχή της στο SS και τη ρωσική συναίνεση στον πετρελαιαγωγό Mπακού - Tσεϊχάν είναι παράγοντες που θα πρέπει να συνεκτιμήσει η ελληνική πλευρά. ….».

15.11.09

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ» ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;;!! Η, ΑΝ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ, «ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΚΑΝΕΛΛΑ!!»



Μετά το φιάσκο των Ιμίων, την επονείδιστη παράδοση του ικέτη Οτσαλάν στους Τούρκους (και τοσα άλλα) η Κυβέρνηση του ΓΑΠ (προσοχή δεν γράφω του ΠΑΣΟΚ!!!) δίνει τα "νέα" (αναμενόμενα άλλωστε) στίγματα της εξωτερικής πολιτικής της. Το θέμα πραγματεύονται δυο δημοσιεύματα στην σημερινή Καθημερινή, την μελέτη των οποίων και συνιστώ.
Του Σταύρου Λυγερού με τίτλο «Αλλαγή στίγματος στα εθνικά
Τι σηματοδοτούν οι συναντήσεις Παπανδρέου με Ερντογάν, Μιλόσοσκι και Γκρούεφσκι»
Και η επιφυλλίδα του Χρ. Γιανναρά με τίτλο «Το απατηλό δόλωμα της «ενότητας».
Σταχυολογώ:

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ

«Αναφορικά με τον προσανατολισμό του Γιώργου Παπανδρέου, όμως, αιωρούνται ερωτήματα. Είναι διάχυτη η εντύπωση πως η ελληνική εξωτερική πολιτική θα μετατοπισθεί ακόμα περισσότερο προς την πλευρά των ΗΠΑ, γεγονός που θα αφυδατώσει τον ήδη συρρικνωμένο πολυδιάστατο χαρακτήρα της.
Ο αγωγός
Υπενθυμίζουμε ότι προεκλογικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε χαρακτηρίσει λεόντειο (υπέρ της Μόσχας) την συμφωνία για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και είχε ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευσή του. Η δήλωση εκείνη είχε θεωρηθεί προαναγγελία της στάσης που θα τηρήσει ως πρωθυπουργός στο μέτωπο των ελληνορωσικών σχέσεων. Είχε θεωρηθεί πως θα ακυρώσει την στενή συνεργασία, που ο Κώστας Καραμανλής είχε δρομολογήσει με τη Ρωσία στον ενεργειακό τομέα και την οποία από ένα σημείο και πέρα έπαψε να την προωθεί, λόγω των αμερικανικών πιέσεων.
Η συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Βλαντιμίρ Τίτοφ, προκειμένου να προετοιμασθεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, είναι μία αντίθετη ένδειξη. Για την ακρίβεια, ακόμα και εάν το ήθελε, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να ακυρώσει μια συνεργασία, η οποία καταφανώς εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και ως τέτοια την αντιλαμβάνεται η κοινή γνώμη.
Εάν πράγματι υπάρξει περαιτέρω μετατόπιση προς τις ΗΠΑ, αυτή θα έχει επιπτώσεις και στον ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα και στο εσωτερικό της Ε.Ε. Η επίσκεψη Παπανδρέου στο Λονδίνο είναι μία σαφής ένδειξη προσανατολισμού. Η βρετανική διπλωματία είναι ο ενορχηστρωτής στο εσωτερικό της Ε.Ε. του φιλοαμερικανού μπλοκ, το οποίο και στηρίζει ουσιαστικά την άνευ όρων προώθηση της ενταξιακής πορείας των Τούρκων.
…….
Το άλλο ενδοευρωπαϊκό μπλοκ, με ηγέτη τον γαλλογερμανικό άξονα, αντιτίθεται στην προοπτική ένταξης της Τουρκίας, επικαλούμενο την γεωπολιτισμική ασυμβατότητά της με την Ευρώπη. Ούτε κι αυτή την φορά, όμως, το Βερολίνο και το Παρίσι θα θέσουν θέμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εκτραπεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προς την κατεύθυνση μιας ειδικής σχέσης……
…..
Η Ουάσιγκτον θεωρεί μεγάλη ευκαιρία το γεγονός ότι στην ηγεσία των δύο χωρών είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ταγίπ Ερντογάν. Γι’ αυτό και τους παροτρύνει να προχωρήσουν γρήγορα, όσο ακόμα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διατηρεί μεγάλο απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου».
Φαόινεται επομένως ότι Θα έχουμε ταχέως εξελίξεις ως προς την πορεία της «Τουρκοποιήσεως» της εξωτερικής μας «πολιτικής» κατά τα κελεύσματα της Ουάσιγκτον…
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/11/2009_337404

ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

«Το φαινόμενο της οικογενειοκρατίας στα κόμματα είναι από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα παρακμιακού παλιμβαρβαρισμού, συλλογικής παλινδρόμησης στην αλογία ενστικτωδών επιλογών, φοβίας μήπως και διαλυθεί η αγέλη.
Αλλά το κλίμα αλογίας και φοβίας προσφέρεται κατεξοχήν προκειμένου να βουκοληθούν οι οπαδοί σε έντεχνα υπαγορευόμενες αποφάσεις. Οι «διαμορφωτές κοινής γνώμης» (Opinion Makers), οι ευφυείς διαφημιστές, τα έμπειρα στελέχη «ειδικών υπηρεσιών» σε πρεσβείες ισχυρών κρατών ξέρουν, πως αν κατορθώσουν να παγιδεύσουν τους οπαδούς ενός κόμματος στην αλογία φοβικών ενορμήσεων, μπορούν να πετύχουν ό,τι θέλουν: Μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα, ο αυτονόητα και πασίδηλα καταλληλότερος για αρχηγός, ο συντριπτικά υπέρτερος σε ευφυΐα, κατάρτιση, πολιτική επιδεξιότητα, αρχίζει να ενοχλεί τους οπαδούς σαν οιηματίας, αλαζόνας στη συμπεριφορά, ενοχλητικά βιαστικός να αρχηγεύσει, ύποπτος για εξαρτήσεις από μεγαλεμπόρους της πληροφόρησης.
Ταχύτατα, από στόμα σε στόμα, η επιφύλαξη απλώνεται αδυσώπητη, οι ορθολογικές αντιστάσεις σαρώνονται. Ο οσοδήποτε μειονεκτικός αντίπαλος του ικανού, κραυγαλέα ανεπαρκής, άγλωσσος, κατ’ επανάληψη αποτυχημένος σε ό,τι ανέλαβε, αρχίζει να θεωρείται «καλή λύση». Γιατί; Είναι «εγγυητής της ενότητας», ξορκίζει την ανασφάλεια που γεννάει στην αγέλη ο ευφυής. Και η μεταστροφή της γνώμης των οπαδών υποχρεώνει τα κομματικά στελέχη, το ένα μετά το άλλο, σε δημόσιο αυτευνουχισμό της νοημοσύνης και αξιοπρέπειάς τους. Σπεύδουν να συνταχθούν με τον υποψήφιο που, πριν από εικοσιτετράωρα, όλοι, μα όλοι, θεωρούσαν ανύπαρκτο.
Η ευκολία με την οποία «ανεπαισθήτως» οι κομματικοί οπαδοί παγιδεύονται στην αλογία, είναι μάλλον το κρισιμότερο αυτή την ώρα πρόβλημα για την επιβίωση της όποιας (έστω και προσχηματικής) δημοκρατίας στην Ελλάδα, της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας του κρατικού μας σχήματος. Ολα δείχνουν (έχει σχεδόν εξαγγελθεί) ότι μέσα στον φετεινό χειμώνα «πρέπει» να κλείσουν όλα τα προβλήματα με τα οποία η Ελλάδα «δυσκολεύει» το ΝΑΤΟ: το Κυπριακό, το Σκοπιανό, των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, ίσως και των «μειονοτήτων». Με αυτό τον στόχο έχει κιόλας κατορθωθεί μέσα από απανωτές εκπλήξεις, να είναι σήμερα πρωθυπουργός της Ελλάδας ένας ένθερμος υποστηρικτής της Πλεκτάνης Ανάν. Και η πρόσφατη εκλογική του επιτυχία δεν άφησε περιθώρια να αντιδράσουν κομματικά του στελέχη για τον διορισμό προσώπου με την ίδια προκλητική συμπεριφορά στη θέση αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών.
Τώρα μαίνονται οι μεθοδεύσεις να παγιδευτούν στην αλογία ενστικτώδους πανικού και οι αντίπαλοι της κυβέρνησης οπαδοί, ώστε η δίνη της ακρισίας να φέρει στην αρχηγία και της αξιωματικής αντιπολίτευσης επίσης κορυφαίο προπαγανδιστή της Πλεκτάνης. Γραδάρει τις μεθοδεύσεις η σθεναρή υποστήριξη που προσφέρουν στην προκλητική υποψηφιότητα οι πειθαρχικότατα πάντοτε συντονισμένοι στις απόψεις του ΝΑΤΟ «προοδευτικοί» του ευρύτατου εθνομηδενιστικού φάσματος, από τη μαρξιστική Αριστερά ώς τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά. Και οι παραιτημένοι από τη λογική και την κρίση τους οπαδοί ούτε υποψιάζονται το παιχνίδι που παίζεται.
Δυστυχώς, ο αντίπαλος της Θεοδώρας Μητσοτάκη δεν είναι το ηγετικό ανάστημα που χρειάζεται η χώρα. Τουλάχιστον όμως, στη γλώσσα της μακρυγιαννικής ντομπροσύνης, μοιάζει να θέλει να είναι «απροσκύνητος».

NO COMMENTS!!!

13.11.09

Univers... and the greek universe: Αγνό παρθένο ελαιόλαδο

Univers... and the greek universe: Αγνό παρθένο ελαιόλαδο

ΑΠΟΚΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ!
ΤΙ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ!
ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΑΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ;
ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ;
ΤΟΣΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, ΛΕΤΟΝΟΙ, ΠΟΛΩΝΟΙ, ΡΟΥΜΑΝΟΙ, ΙΣΠΑΝΟΙ, ΙΤΑΛΟΙ ΚΛΠ ΚΛΠ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

2.11.09

ΤΟΙΟΥΤΟΙ ΕΠΡΕΠΑΝ ΗΜΙΝ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ….



Αντιγράφω από την θαυμαστή χθεσινή επιφυλλίδα του κ. Χρ. Γιανναρά στην Καθημερινή.


«Η «δουλική φύση» του δανειολήπτη
Η στοιχειώδης λογική λέει: Δεν γίνεται να είμαστε και καταχρεωμένοι και ελεύθεροι. Να έχουμε δεσμεύσει τρεις ή τέσσερεις γενιές μετά από μας με κρατικά χρέη, και όμως να απολαμβάνουμε κρατική ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα. Δεν γίνεται, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο….
Ετσι ίσως εξηγείται γιατί προωθήθηκε μεθοδικά να γίνει πρωθυπουργός ο πολιτικός που, ως προπαγανδιστής του Σχεδίου Ανάν, είχε δώσει έμπρακτο δείγμα για το πώς αντιλαμβάνεται την ευθύνη διαχείρισης ελληνικών κοιτίδων πολιτισμού. Και γιατί τώρα ανέλαβε ο ίδιος το υπουργείο Εξωτερικών με αναπληρωτή τον συγκεκριμένο εκλεκτό του. Δεν γίνεται να χρωστάει η χώρα τριακόσια δισ. και όμως να απολαμβάνει ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα. Είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο».
Ήδη τα πρώτα δείγματα φάνηκαν...
Κατάργηση της ονομασίας «Θράκης» και «Αιγαίου» από τα δύο αντίστοιχα Υπουργεία για να μην ενοχλείται η Τουρκία.
Η πρώτη επίσκεψη του νέου Πρωθυπουργού στον Μεγάλο Βεζίρη και όχι στην Κύπρο!
Η κατάργηση της ονομασίας «Μακεδονίας» από το αντίστοιχο Υπουργείο για να μην ενοχλούνται τα Σκόπια.
Η εξαγγελία του θεσμού του Αιρετού Περιφερειάρχη με αναμενόμενο αποτέλεσμα την ενίσχυση των κεντρόφυγων δυνάμεων. (Τι θα γίνεται στην Περιφέρεια Θράκης; Ποια κέντρα θα αποφασίζουν που θα κατευθύνονται οι ψήφοι των Μουσουλμάνων;).
Για να απολαύσετε ολόκληρο το θαυμάσιο κείμενο της επιφυλλίδας πατήστε εδώ.
Ο τίτλος της αναρτήσεως αναφέρεται βεβαίως κυρίως στους Νέους Αρχιερείς..Αλλά και οι πρώην (μικρή) ποσοτική μόνο και όχι ποιοτική διαφορά είχαν με τους επόμενους...