ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


30.12.06

ΠΕΡΙ ΟΡΕΞΕΩΣ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ!!


Στην χθεσινή (29.12.2006) Καθημερινή δημοσιεύεται μία ολόκληρη σελίδα από τα αποχαρακτηρισμένα (λόγω παρόδου τριακονταετίας) απόρρητα διπλωματικά έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών της Βρετανικής Κυβερνήσεως που αφορούν στην Ελλάδα.
Αιδημόνως με μία μόνο γραμμή στην εφημερίδα γράφεται:
«.. Τέλος πληροφορούν (οι Βρετανοί διπλωμάτες) το Φόρεϊν Όφις για την χρηματοδότηση του ΚΚΕ από την Μόσχα και την διείσδυση των κομμουνιστών δημοσιογράφων στον Ελληνικό Τύπο..».
Αυτά με λακωνικότητα και χωρίς άλλες λεπτομέρειες.. Πχ από ποια κανάλια (επιχειρηματίες που είχαν εμπορικές συναλλαγές τότε με την Ε.Σ.Σ.Δ.;) χρηματοδοτούσε η Μόσχα το Κ.Κ.Ε., ποιοι ήσαν οι δημοσιογράφοι αυτοί που είχαν διεισδύσει στον Ελληνικό τύπο και σε ποιες εφημερίδες.... Αυτά τα ασήμαντα, αν και πλέον μπορούν να τα πληροφορηθούν απανταχού της οικουμένης, η εφημερίδα έκρινε ότι δεν ενδιαφέρουν τους Έλληνες αναγνώστες της …


Βεβαίως και η άλλη πλευρά (Η.Π.Α.) δεν ήταν και ούτε είναι λευκή περιστερά!! Είχε και έχει και αυτή τους "δημοσιογράφους" της.. Τώρα γιατί πιστεύω ότι οι περισσότεροι-αν μη όλοι- εξ αυτών ενεφανίζοντο ως αριστεροί;

Ίσως επειδή όταν έγιναν οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαυίας από το ΝΑΤΟ πολλοί αριστεροί "δημοσιογράφοι" εποίησαν την νήσσα!!

Αλλωστε και κατά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο ο μισός σχεδόν Ελληνικός τύπος εχρηματοδοτείτο από την Γερμανική Πρεσβεία (και υπεστήριζε με φανατισμό την έξοδο της χώρας στον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας) και σχεδόν ο άλλος μισός από τις Πρεσβείες των Συμμάχων και υπεστήριζε με τον ίδιο φανατισμό την έξοδο της χώρας στον πόλεμο στο πλευρό των Αγγλογάλλων..

25.12.06

Η ΥΨΗΛΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ



Έβλεπα σήμερα στην τηλεόραση την Χριστουγεννιάτικη λειτουργία από την Μητρόπολη των Αθηνών.
Και θαύμαζα και πάλι την αρτιότητα και την υψηλή αισθητική της. Στον λόγο, στο μέλος και στην κινησιολογία.
Καθώς και την ευφυΐα εκείνων που κατά την πρώτη Χριστιανική αρχαιότητα προσέφεραν στους Έλληνες (λαό θεατρόφιλων..) μια ικανή συνέχεια των θεατρικών τους παραδόσεων... Απηγόρευσαν μεν οι παλαιοί πατέρες το θέατρο, προσέφεραν όμως ως υποκατάστατο στους θεατές του την Χριστιανική λειτουργία. Μη ξεχνάμε άλλωστε ότι και το αρχαίο θέατρο είχε θρησκευτική καταγωγή από την λατρεία του Διονύσου.
Με μία μόνον διαφορά. Στο αρχαίο Ελληνικό δράμα οι άνθρωποι ενίοτε αμφισβητούσαν τους θεούς..

23.12.06

ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ

Ποια Ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα ναι μεν μπαίνει στο τσάμπιονς λίγκ με μέσο, πλην όμως αμέσως βγαίνει, αλλά με την αξία της;

ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ..

Τα κανάλια (προ 2-3 ημερών) μάς είχαν ζαλίσει με τις καταγγελίες για τις φασιστικές συμπεριφορές της Βελγικής Αστυνομίας σε βάρος Έλληνα Νομάρχη και εκ μάλιστα ενός των πλέον διακρινομένων στις από τηλεοράσεως μάχες μπροστά στα τσιγκέλια των κρεοπωλείων τον χειμώνα και στους καταπέλτες των πλοίων στα λιμάνια το καλοκαίρι. Οι παραθυράτοι έδιναν και έπαιρναν, βροντούσαν και λαλούσαν... Και όταν κάποιος πιο ψύχραιμος δημοσιογράφος (ο κ. Βαρεμένος) ετόλμησε, δειλά-δειλά, να παρατηρήσει ότι οι αστυνομικοί στο Βέλγιο δεν στέκουν κλαρίνο μπροστά στους Νομάρχες ούτε και ανέχονται τον τσαμπουκά των αξιωματούχων επετιμήθη δριμύτατα από το σύνολο της τηλεοπτικής ομηγύρεως (ή πανηγύρεως μάλλον..) και, προφανώς μέσω του ακουστικού του, από τον τηλεσκηνοθέτη, και παρ’ ότι εν απολύτω δικαίω ευρισκόμενος, υπεχρεώθη να σιωπήσει..
Ξαφνικά (από χθες ή προχθές) όμως σιγή πλήρης σιγή ασυρμάτου…
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει..
Τι συνέβη;
Η Βελγική Αστυνομία εξήγησε με ψυχραιμία τι πράγματι συνέβη.. Και εκρίθη καλό (προφανώς για την σοβαρότητα των καναλιών και των Ελλήνων αξιωματούχων) να μη γίνει γνωστό τι πράγματι συνέβη..

Τι είπε όμως η Βελγική Αστυνομία;
Ότι η συμπεριφορά του εμπλεκομένου αγνώστου προσώπου προς τις Αρχές του Αεροδρομίου υπήρξε «φραστικά βίαιη και επιθετική». Ότι, κληθείσα, η Αστυνομία προσεπάθησε ματαίως να τον ηρεμήσει.. Ότι στάθηκε αδύνατη η επικοινωνία μαζί του των αστυνομικών, αν και του απηύθυναν τον λόγο στα Γαλλικά και Αγγλικά..(Καλά εδώ δεν ήταν υποχρεωμένος ο Νομάρχης να γνωρίζει και ξένες γλώσσες..Οι αστυνομικοί ώφειλαν να του μιλούν Ελληνικά αφού και η γλώσσα μας είναι μια από τις επίσημες γλώσσες της Ε.Ε.. Οι λοιποί όμως παρευρισκόμενοι αξιωματούχοι, Ευρωβουλευτές κλπ;). Ότι αν και του ζήτησαν το διαβατήριό του και αυτός αρνήθηκε να τους το δώσει. Ότι ένας Αστυνομικός του πέρασε χαλαρά την μία χειροπέδα στο ένα χέρι για να του δώσει απλώς να αντιληφθεί την σοβαρότητα του επεισοδίου. Και ότι εν ο εν λόγω Νομάρχης αφού μόνος του την έσφιξε και πέρασε και την άλλη στο άλλο χέρι του, εν συνεχεία τις έδειχνε στα τηλεοπτικά συνεργεία..
Μπράβο κολονέλο..

20.12.06

ΔΥΣΗ Η ΛΑΓΓΕΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ; ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ..

Από την απελευθέρωσή της Ελλάδος από την Οθωμανική αυτοκρατορία οι Έλληνες βασανίζονται από το δίλημμα να βρουν που ανήκουν (ή που θέλουν να ανήκουν, χωρίς καν να αντιλαμβάνονται το δίλημμά τους..) πολιτικώς και κυρίως πολιτιστικώς.
Στην Δύση ή στην λαγγεμένη Ανατολή;
Δεν αναφέρομαι σε παλαιότερους χρόνους (στην εποχή του σχίσματος το 1024 πχ) επειδή τότε δεν είχε διαμορφωθεί ακόμη η Δυτική σκέψη. Για Δυτική σκέψη μπορούμε να μιλάμε από την Αναγέννηση και μετά. (Με μεγάλη έμφαση και από την εποχή του Διαφωτισμού).
Στο Βυζάντιο το αντίστοιχο (αδύναμο) δίλημμα ήταν μεταξύ της αρχαίας Ελληνικής σκέψης και της θρησκοληψίας. Με απόλυτη επικράτηση της δεύτερης. (Υπήρχαν βεβαίως ενίοτε και εξαιρέσεις όχι μόνο στην πολιτική αλλά ακόμη και στην θρησκευτική ηγεσία).

Βεβαίως το δίλημμα δεν υπήρξε στην πολιτική ηγεσία του τόπου. Από τον Καποδίστρια, τον Όθωνα, τον βασιλικό οίκο της Δανίας, τον Χ. Τρικούπη, τον Γ. Θεοτόκη, τον Ε. Βενιζέλο, τον Ι. Μεταξά και κυρίως τον Κ. Καραμανλή μέχρι και τον Κ. Σημίτη (ευτυχώς) δεν υπήρξε αμφιβολία ότι η χώρα μας ανήκει στην Δύση. Μόνη και παροδική (φαινομένη μάλλον και ψηφοθηρική παρά αληθινή) εξαίρεση ο Α. Παπανδρέου («ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ» κλπ.) τα έτη 1974-1984...
Υπήρχε- και υπάρχει- όμως το δίλημμα, εν πολλοίς ανεπίγνωτο, στους Έλληνες..
Και το περίεργο (όχι όμως και ανεξήγητο)της ιστορίας είναι ότι τον 19ο αιώνα οι Έλληνες που πολιτιστικά τουλάχιστον επέλεγαν την Δύση ήσαν αναλογικώς πολύ περισσότεροι από εκείνους που την επιλέγουν σήμερα.. (Συγκρίνετε πχ την Ελληνική μουσική του 19ου αιώνος με την σημερινή).
Η εξήγηση είναι ίσως ότι με την σταδιακή ενσωμάτωση των εκάστοτε απελευθερουμένων περιοχών στην Ελλάδα τον μέσο όρο επηρέαζε η πολιτιστική ταυτότητα η οποία ήταν κυρίαρχος στην ενσωματούμενη περιοχή. Όταν πχ απελευθερώθηκε η Παλαιά Ελλάδα οι αιματηροί αγώνες με τους Τούρκους είχαν κάνει τον πληθυσμό φανατικά δυτικόφιλο. Με την προσάρτηση των Ιονίων νήσων η Δύση ήταν η επιλογή της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού πληθυσμού. Με την προσάρτηση της Θεσσαλίας η επιλογή της Δύσεως μειώθηκε λίγο. Με την προσάρτηση της Ηπείρου δεν υπήρξε διαφορά. Οι Ηπειρώτες, παρά την Οθωμανική κατοχή τεσσάρων και πλέον αιώνων, είχαν αναπτύξει μεγάλες σχέσεις με την Δύση. Με την προσάρτηση της Μακεδονίας και της Θράκης υπήρξε κάποια στροφή του μέσου όρου προς την Ανατολή. Με την Μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάσταση στην Ελλάδα των Μικρασιατών και Ποντίων προσφύγων η επιρροή της Ανατολής αυξήθηκε σημαντικά. Αντιθέτως με την προσάρτηση της Δωδεκανήσου η επιρροή της Δύσεως μεγάλωσε. Η επιστροφή των Αιγυπτιωτών μεγάλωσε επίσης την Δυτική επιρροή. Οι Αιγυπτιώτες, αν και ήρθαν από την Αφρική, είχαν στην Αίγυπτο συγχρωτισθεί και αφομοιώσει την Δυτική κουλτούρα. Ο επαναπατρισμός όμως από την τέως Σοβιετική Ένωση των ομογενών λειτούργησε αντιθέτως υπέρ της Ανατολής. Και αν θα υπήρχε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα η Δυτική επιρροή θα γινόταν ακόμη μεγαλύτερη..

18.12.06

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑ.

Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως κ. Β. Πολύδωρας κατήγγειλε σήμερα τον Συνασπισμό επειδή αυτός δεν καταδικάζει τις επιθέσεις των αναρχικών εναντίον αστυνομικών, αστυνομικών τμημάτων, Υπουργείων, δημοσίων κτιρίων κλπ. Και του εζήτησε να πάρει ευθέως θέση στα επεισόδια αυτά. (Μάλλον εννοούσε και άλλα τινά! )
Με την απάντησή του όμως ο Συνασπισμός δείχνει (εμμέσως τουλάχιστον) ότι αντιθέτως επιδοκιμάζει τις επιθέσεις αυτές.
Και έτσι ο κ. Β. Πολύδωρας ως Υπουργός της Ν.Δ. διέπραξε πολιτικό λάθος.
Πράγματι ο Συνασπισμός με την θέση του αυτή (τρέμοντας μήπως και δεν συμπληρώσει στις προσεχείς εκλογές τουλάχιστον 3% και μείνει εκτός του Νυμφώνος της Βουλής) επιδιώκει να αγρεύει (και πράγματι αγρεύει) ψήφους και από το ΠΑΣΟΚ και από το ΚΚΕ, όχι όμως και από τη Ν.Δ.
Τι τον νοιάζει λοιπόν τον κ. Πολύδωρα (Υπουργό της Ν.Δ.) αν με την τακτική του αυτή ο Συνασπισμός αδυνατίζει το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ; Εκτός αν ακριβώς επεδίωκε (ο κ. Πολύδωρας) την εκδηλωθείσα αντίδραση του Συνασπισμού και την μεγάλη προβολή της θέσεώς του αυτής!
Οπότε Chapeau στον Κ. Πολύδωρα!!
Ευφυώς πάντως το ΠΑΣΟΚ το οποίο -χωρίς να πάρει ευθέως θέση επίσης για τις επιθέσεις, αν και είναι βέβαιο ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ τις αποδοκιμάζει- «καπέλωσε» (με τις αποψινές έξυπνες αμυντικές δηλώσεις του) τον Συνασπισμό και προσπάθησε να του εκμηδενίσει τα κέρδη από την μη καταδίκη του των επιθέσεων και από την εμφάνισή του (εμμέσως) ως μοναδικού προστάτη των αριστεριστών!
Οι πολιτικοί χειρισμοί της ΝΔ πρέπει να στοχεύουν στα πλησιόχωρα προς αυτή κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά της και το ΛΑΟΣ προς τα δεξιά της!!

16.12.06

ΑΠΟ ΤΑ "ΚΟΥΦΑ" ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ..



Τα βρήκα στην ιστοσελίδα www.Kalami.net

«Η επικίνδυνη κινέζικη πιπίλα που είναι για μωρά κινέζικης προέλευσης...» Ρούλα Κορομηλά

Ατάκες-γκάφες που έχουν ακουστεί κατά καιρούς από παρουσιαστές της ελληνικής τηλεόρασης κατά την διάρκεια αθλητικών γεγονότων κι εκπομπών:
- «Εκπληκτική απόκρουση του τερματοφύλακα, αλλά... γκοοολ»!
Γ. Θαναηλάκης, MEGA, Αϊντχόφεν-Λιόν

- "Για όσους έχουν ασπρόμαυρη τηλεόραση, ο έγχρωμος παίχτης Μπατίστα του Εθνικού, είναι αυτός με το μπλε σορτσάκι".
Μανώλης Μαυρομάτης

- "Ο Ντελβέκιο πέφτει κάτω, αλλά ο διαιτητής λέει να του σηκωθεί".
Μανώλης Μαυρομάτης

- "Ουδεμία σχέση έχει με τον Cole της Manchester, μόνο στο χρώμα, την εθνικότητα, την εκρηκτικότητα και μοιάζουν λίγο στο πρόσωπο"
Αλέξης Σπυρόπουλος (MEGA)

- "Και από το μπάσκετ ας περάσουμε στο χάντμπολ να δούμε τι έγινε σήμερα. Εεε... σήμερα τελικά δεν είχαμε χάντμπολ".
Κώστας Μπάνιας (Άρτα TV)

- "Έχουμε μαζί μας τον Σπύρο Γιαννάκη, 16 ετών, μαθητή του 3ου λυκείου και αθλητή του Πυρρού.
Λοιπόν Σπύρο πες μας πως σε λένε, πόσο χρόνων είσαι, σε ποιο σχολείο πηγαίνεις και σε ποια ομάδα αγωνίζεσαι".
Κώστας Μπάνιας (Άρτα TV)

- "Ένα σουτ φωτοβολίδα... και η μπάλα κυλάει αργά-αργά λίγο έξω από τα δίχτυα".
Κώστας Μπάνιας (’Άρτα TV)

- "Και με ένα σουτ φωτοβολίδα, στέλνει την μπάλα στα Τζουμέρκα" (βουνά στην Άρτα)"
Κώστας Μπάνιας (’Άρτα TV)

- Στους Ολυμπιακούς αγώνες, κολύμπι, στον τελικό 50 μέτρων ελεύθερο:
"Και φεύγουν καλά Χούγκεμπαντ και Ποπώφ και πάνε μαζί χέρι χέρι...
Χούγκεμπαντ και Ποπώφ...
Χούγκεμπαντ και Ποπώφ...
Χούγκεμπαντ και Ποπώφ,
μεγάλη μάχη, ο Ολλανδός και ο Ρώσος...
Χουγκεμπαντ και Ποπώφ...
Χουγκεμπαντ και Ποπώφ...
και τελικά είναι πρώτο


ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΑΡΧΕΙΟ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΩΝ.. ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ.

ΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΗΛΙΚΕΣ
(Σε μία από τις ανταποκρίσεις από την Βέροια σχετικά με την εξαφάνιση του Αλεξ).

Η ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ.
(Το έχω ακούσει κατ΄ επανάληψη. Σπανίως το ακούω σωστά).

ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ

ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ


ΤΗΣ ΣΚΟΝΤΑ ΞΑΝΘΗ

ΤΑ ΦΕΡΟΜΕΝΑ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ.

(Για τους 5 νεκρούς κυνηγούς στο Αγρίνιο.).

ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΦΑΟΥΣΤ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ (LUCIFER ) ΓΡΑΦΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΩΣ ΛΟΥΘΗΡΟΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΕΠΑΘΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΒΛΕΠΩ..

Υ.Γ.
Σημερινό (26.12.2006)και ζεστό-ζεστό. Στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ ώρα 21.30 περίπου.
"Στην Αργολίδα και γενικότερα στην Δυτική Πελοπόννησο.."

Από φωστήρα της γεωγραφίας "δημοσιογράφο" που έκανε "έρευνα" για το λαθρεμπόριο τσιγάρων στο Ιόνιο Πέλαγος..

9.12.06

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΥΡΙΟ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.




Κύριε Πρόεδρε
Στην προσωπική σας ιστοσελίδα παρέχετε την δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες για άμεση επικοινωνία μαζί σας, δυνατότητα για την οποία είστε άξιος πολλών συγχαρητηρίων.
Στις 28 Νοεμβρίου 2006 σας είχα ερωτήσει με ευγενικό τρόπο (χρησιμοποιώντας την δυνατότητα αυτή για την οποία και πάλι σας ευχαριστώ) εάν αληθεύει η πληροφορία ότι στο πρόσφατο συνέδριο της στην Χιλή (υπό την προεδρία σας και χωρίς την αντίδρασή σας) η Σοσιαλιστική Διεθνής είχε δεχθεί ως μέλος της το «κόμμα» των Ταλάτ κλπ που λειτουργεί υπό την προστασία των Τουρκικών στρατευμάτων στην κατεχομένη Κύπρο, «κόμμα» που λειτουργεί σε μόρφωμα μη αναγνωριζόμενο διεθνώς ως κράτος...
Το ερώτημα επανέλαβα εν συνεχεία και στο blog μου.
Απάντηση ακόμη δεν έλαβα.
Ή μάλλον δια της μη απαντήσεως εμμέσως έλαβα!! (Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;).
Άλλωστε και η ταχυτάτη αποδοχή σας του εξ εκατοντάδων σελίδων σχεδίου Αννάν από την Αθήνα, ελάχιστα λεπτά της ώρας από της καταθέσέως του στην Ελβετία (νομίζω) με προσανατόλισε ότι (καλώς ή κακώς) αυτή ήταν η πολιτική σας άποψη..
Και δεν είχα σκοπό να επανέλθω στο ερώτημα μου, το θέμα του οποίου, περιέργως παρά την μεγάλη –κατά την κρίση μου τουλάχιστον- σοβαρότητά του, δεν το είδα να απασχολεί τα Μ.Μ.Ε. στην χώρα μας.....
Πλην όμως σήμερα (πάλιν περιέργως) σας είδα στις ειδήσεις (ως Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πλέον και όχι της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!!) να καταφέρεστε στο συνέδριο του Αποδήμου Ελληνισμού λάβρος κατά της στρατιωτικής κατοχής της Β. Κύπρου και να αξιώνετε από την Τουρκία την άμεσο απομάκρυνση των στρατευμάτων της!
Με μπλέξατε!!
Μήπως πράγματι είναι αντιπασοκική προπαγάνδα η πληροφορία της, δήθεν, εισδοχής του κόμματος του Ταλάτ στην Σοσιαλιστική Διεθνή;
Η μήπως είστε διφυής ως προσωπικότης και άλλα υποστηρίζετε στα fora της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο εξωτερικό και άλλα (αντίθετα!) στα fora στην Ελλάδα;

Πάντως για τον λόγο αυτό σας απευθύνω το σημερινό μου ερώτημα υπό την ιδιότητά σας ως Προέδρου και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του ΠΑΣΟΚ.

8.12.06

ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ Κ.Ο.Κ. ΑΘΡΟΙΣΜΑ Α-ΝΟΗΣΙΩΝ..

Οι εξοντωτικές κυρώσεις τις οποίες προβλέπει το νομοσχέδιο του νέου Κ.Ο.Κ. αποδεικνύουν την ανεπάρκεια κοινού νοός (α-νοησία) των συντακτών του.. Μόνον οι αγνοούντες την λειτουργία της κυρώσεως πιστεύουν ότι όσο μεγαλύτερη η κύρωση τόσον και αποτελεσματικώτερη.. Εάν όμως ήταν έτσι θα προέβλεπε ο Ποινικός Κώδικας ισόβιο κάθειρξη ακόμη και για τα πταίσματα.. Η κύρωση δεν λειτουργεί όταν δεν ανταποκρίνεται (καλώς ή κακώς) στο περί δικαίου συναίσθημα της κοινωνίας..(Διαφορετικό είναι το ζήτημα εάν κατά την δική μου αντίληψη οι κυρώσεις είναι υπερβολικές ή όχι. Σημασία έχει η μόνον αντίληψη του μέσου Ελληνα ψηφοφόρου!!).
Ο Regelsberger (ο διασημότερος ίσως Πανδεκτιστής νομικός του 19ου αιώνος και μαζί με τον L. Maurer, μέλος της Βαυαρικής Αντιβασιλείας επί Όθωνος, οι καλύτεροι ίσως νομικοί του ίδιου αιώνος) εδίδασκε ότι: «Εάν ο του δικαίου κανών δεν εύρη αποδοχήν εν τη περί ηθικής αντιλήψει των πολιτών και δεν αντλήση δυνάμεις εξ αυτής είναι εύθραυστος ως ξύλον, όπερ απεστερήθη του χυμού του».
Οι ποινές του νέου Κ.Ο.Κ. δεν θα επιβάλλονται επειδή οι τροχονόμοι θα τις θεωρούν υπερβολικές. Δεν θα «γράφουν» δηλ. τους παραβάτες διότι θεωρούν τις ποινές άδικες. Επίσης οι παραβάτες δεν θα σταματούν στα σήματα των τροχονόμων εν όψει του μεγέθους των προστίμων και οι τροχονόμοι θα υποχρεούνται να τους καταδιώκουν, καταδίωξη που συνήθως όμως θα αποφεύγουν..
Δεν μπορεί δε και να αποκλειστεί ότι το μέγεθος της ποινής μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει τροχονόμους και παραβάτες σε «ιδιωτικές ρυθμίσεις».. Η αυστηρότης άλλωστε (και το πολύπλοκο) της πολεοδομικής και της φορολογικής νομοθεσίας δεν υπήρξε η κυριώτερη αιτία της διαφθοράς των αντιστοίχων υπηρεσιών;
Τελευταίο, αλλά ουχί έσχατο για την νοοτροπία των πολιτικών επιχείρημα, το πολιτικό κόστος.. Πιστεύει δηλ. ο κ. Μ. Λιάπης ότι αυτός που θα πληρώσει πχ πρόστιμο 668 € για παραβίαση προτεραιότητος υπάρχει περίπτωση να ψηφίσει την Ν.Δ.;

30.11.06

ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΛΠΙΔΑ Η ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΙΙ.

Μετά την χθεσινή, δήθεν, απειλή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία προτείνει να ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία σε οκτώ (από τα 35 νομίζω κεφάλαια) επειδή αυτή αρνείται (αγέρωχα και κατηγορηματικά) να συμμορφωθεί στις υποχρεώσεις της εκ του πρωτοκόλλου εντάξεως παρακαλώ να προστεθούν ως υστερόγραφο στο ομότιτλο σχόλιό μου της 22.11.2006 τα εξής:
Η «απειλή» της Ε.Ε. μου θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τον Χιώτη χωρικό. Το παραθέτω για όσους δεν το γνωρίζουν.
Επί Τουρκοκρατίας ένας Χιώτης με την γυναίκα του και τον γάϊδαρό του φορτωμένο με αγροτικά προϊόντα κατέβαινε από το χωριό του για να τα πουλήσει στο παζάρι της Χώρας. Στον δρόμο συναντά τον Τούρκο. Ο Τούρκος τους σταματά, χαράζει με την χαντζάρα του κύκλο στο έδαφος, βάζει μέσα τον Χιώτη και τον απειλεί ότι αν βγάλει έξω από τον κύκλο έστω και το πόδι του θα τον σφάξει, εν συνεχεία βιάζει την Χιώτισσα και, τέλος, αρπάζει τον φορτωμένο γάϊδαρο και φεύγει..
Ο Χιώτης γελάει...
Η Χιώτισσα που σπαράζει από το κλάμα ρωτάει:
Γιατί Τζαννή μου γελάς; Δεν είδες τι πάθαμε;
Και ο Χιώτης απαντά: Εμείς τι πάθαμε; Καλά εσύ δεν είδες τι έπαθε αυτός; Όλο και ήβγαζα το ποδαράκι μου από τον κύκλο!!
Είναι λοιπόν προφανές ότι οι Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις (άλλες λίγο και άλλες πολύ) αποτελούν φιγούρες του θεάτρου σκιών των οποίων τα νήματα κινούν εκ των παρασκηνίων οι ΗΠΑ. Και μόνον για να καθησυχάσουν την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη (που αντιτίθεται ακόμη, παρά την περί εναντίου καταιγιστική προπαγάνδα, στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.) κάνουν αστείες κινήσεις αντίστοιχες με τις δηλώσεις του Χιώτη του ανεκδότου.. Η Τουρκία (αργά ή γρήγορα) θα μπει στην Ε.Ε., έστω και εάν οι Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις βγάζουν το ποδαράκι τους από τον κύκλο..

28.11.06

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ


Κύριε Παπανδρέου

Αληθεύει η πληροφορία (η οποία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο) ότι ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Χιλή τον Νοέμβριο 2006 επετρέψατε, δήθεν, να παραστεί στο συνέδριο αντιπρόσωπος του σοσιαλιστικού κόμματος των Ντεκτάς/Ταλάτ που υπάρχει (επί μορφώματος μη αναγνωριζομένου διεθνώς ως κράτους) στα εδάφη της Κυπριακής δημοκρατίας;
Και ότι, δήθεν, εκάνατε δεκτή την αίτηση του να γίνει δεκτό το κόμμα αυτό στην σοσιαλιστική διεθνή;
Ελπίζω ότι πρόκειται περί προπαγάνδας…
Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση σας.

22.11.06

ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ. ΕΛΠΙΔΑ Η ΕΦΙΑΛΤΗΣ;

Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι η Τουρκία δεν θα δει την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως πιστεύω ότι (δυστυχώς) οι συνδυασμένες πιέσεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας (απ’ ευθείας και μέσω των δορυφόρων κρατών τους, τόσον εκ των παλαιών όσον και κυρίως εκ της τελευταίας διευρύνσεως) σε συνδυασμό με την έλλειψη ισχυρής πολιτικής βουλήσεως και κυρίως με τις κυβερνήσεις συνασπισμού στα υπόλοιπα παλαιά κράτη της Ε.Ε. θα οδηγήσουν την Τουρκία –αργά ή γρήγορα- σε πλήρη ένταξη.
Με επιδιωκόμενο κύριο αποτέλεσμα την μετάπτωση της Ε.Ε. από εν δυνάμει και σε εξέλιξη ομοσπονδιακό κράτος σε ζώνη ελευθέρων εμπορικών ανταλλαγών. (Η Ε.Ε. δηλαδή θα καταντήσει σαν την παλαιά Πολωνική Δίαιτα που είχαν επιβάλλει στην δυστυχή Πολωνία η Πρωσία και η Ρωσία. Στο όργανο αυτό ως νομοθετικό σώμα και σε ένδειξη πλήρους δημοκρατικότητος είχε επιβληθεί υπό των προστατών η ανάγκη της απολύτου ομοφωνίας όλων των μελών της, Πολωνών χωροδεσποτών, για την λήψη οιασδήποτε αποφάσεως! Με αποτέλεσμα την πλήρη ακυβερνησία της χώρας και τους συχνούς διαμελισμούς της μεταξύ Ρωσίας και Πρωσίας!).
Επανέρχομαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ανέκαθεν η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» αποτελούσε το κύριο όπλο των ισχυρών στην διατήρηση της ισχύος τους. (Περσική αυτοκρατορία, Ρώμη, Βυζάντιο, Μεγάλη Βρετανία κλπ, Σχέδιο Ανάν προσφάτως στην Κύπρο).
Τα τελευταία 10-15 χρόνια η Ευρώπη απέκτησε 14 νέα κράτη ή μορφώματα κρατών (Σκόπια, Μαυροβούνιο, Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Κοσσυφοπέδιο, Ουκρανία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Τσεχία, Σλοβακία και Μολδαβία) στα ερείπια της Σοβιετικής Ενώσεως, της Γιουγκοσλαβίας και της Τσεχοσλοβακίας.
Το γεγονός δεν είναι τυχαίο. Ούτε είναι τυχαίος ο αυξανόμενος τοπικός εθνικισμός των Βάσκων και των Καταλανών στην Ισπανία, των Σικελών στην Ιταλία, των Κόρσων στην Γαλλία, των Φλαμανδών στο Βέλγιο, των Τσάμηδων στην Αλβανία κλπ.(Ενδεχομένως και ωρισμένων ανοήτων Ελλήνων στην Βόρειο Ελλάδα με αφετηρία αθλητικές ομάδες... Θυμηθείτε και τα του περιέργου αιτήματος περί «εκκλησιαστικής» –επί του παρόντος- αυτονομίας των «νέων» Ελληνικών «χωρών» φληναφήματα και την πηγή της προελεύσεώς τους..).
Τέλος είμαι βέβαιος ότι τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη στην πραγματικότητα βλέπουν με καλό μάτι την είσοδο της Τουρκίας. Οι δυστυχείς Τούρκοι μετανάστες (που θα αυξηθούν υπερμέτρως) θα αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου στις χώρες που θα ζουν (αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί) και τα κόμματα αυτά θα γίνουν η μόνιμη και σταθερή πλειοψηφία στις χώρες τους..
Σημειώστε επίσης ότι και τα φιλελεύθερα κόμματα (προσοχή δεν γράφω τα συντηρητικά!) ενδιαφέρονται για δουλειές στην μεγάλη Τουρκική αγορά!!
Όταν τα σκεφθείτε όλα αυτά πιστεύω ότι θα κατανοηθούν οι λόγοι για τους οποίους συνδυασμένες πολιτικές δυνάμεις δεν άφησαν να μπουν στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα οι αναφορές στον Ελληνικό πολιτισμό (που υπήρχαν στο προσχέδιο του Βαλερί Ζισκάρ Ντ ΄ Εσταίν) και στο Χριστιανισμό όπως εζήτησε ο Πάπας. Τότε η Τουρκία κέρδισε την μάχη της Ευρώπης..

Έχω ήδη δημοσιεύσει το κείμενο στο τεύχος της 20.11.2006 του περιοδικού ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.

15.11.06

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Ο Χριστιανισμός οφείλει την διάδοση, επέκταση και κυριαρχία του κυρίως στον Ελληνισμό.
Στο Ελληνικό πνεύμα που κατόρθωσε να προσδώσει στον βάρβαρο, χυδαίο, εκδικητικό και πρωτόγονο Ασιατικό Ιουδαϊσμό της Παλαιάς Διαθήκης υψηλά διανοήματα και
Στην Ελληνική γλώσσα που εχρησιμοποίησε ως όχημα μεταφοράς και ως ακριβές εργαλείο διατυπώσεως των υψηλών διανοημάτων του Ελληνικού πνεύματος που ενεσωμάτωσε.
Χωρίς επομένως τον Ελληνισμό ο Χριστιανισμός θα είχε απομείνει μία λησμονημένη Ιουδαϊκή αίρεση. Μία ακόμη από τις τόσες πολλές που ενεφανίσθησαν και χάθηκαν στην Ιουδαία στα βάθη του χρόνου κάτω από την γενική λήθη.
Την αποφασιστική συμβολή του Ελληνικού πνεύματος, του λόγου, στον Χριστιανισμό δέχεται και ο σημερινός Πάπας Βενέδικτος XVI (ένας αληθινός σοφός και λόγιος) στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του REGENSBURG την 12.09.2006.
Βλ. τον λόγο του Πάπα (ένα πολύ σημαντικό κείμενο) και το αντίστοιχο συνοδευτικό μικρό –και έλασσον- σχόλιό μου της 18.9.2006.

13.11.06

ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ. ΑΠΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ.


Η ΠΩΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΚΡΕΜΙΖΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ!


Ο άγιος Ιουλιανός (8 Ιανουαρίου) δια της προσευχής του όχι μόνον έρριξε και συνέτριψε τα είδωλα ενός Ναού, αλλά επί πλέον «ο Ναός εβυθίσθη εντός της γης».
Και ενώ οι πολλοι άγιοι καταστρέφουν τα είδωλα με μόνη την προσευχή τους άλλοι το κάνουν μέσω του σεισμού σε διάφορες παραλλαγές.
Ο άγιος Κόϊντος (2 Μαρτίου) προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός κι από τον σεισμό γκρεμίστηκε ο Ναός και τα είδωλα έπεσαν και οι Έλληνες σκόρπισαν τρομαγμένοι.
Ο άγιος Ηλιόδωρος (19 Νοεμβρίου) μπήκε «κρυφίως εις τον Ναόν τον καλούμενον Πάνθεον, επειδή και εκεί ήσαν πάντα τα είδωλα των Θεών. Αφού δε προσευχήθη ο άγιος, ευθύς έγινε σεισμός, από δε τον σεισμόν έπεσαν κάτω τα είδωλα και εσυντρίφθησαν».
Ο άγιος Κορνήλιος (13 Σεπτεμβρίου) προσποιήθηκε πως θέλει να θυσιάσει στους Θεούς και μπήκε σ’ ένα Ναό. «Τότε θαύμα μέγα εποίησεν ο του Χριστού μαθητής, δια μέσου του οποίου προσείλκυσεν όλους τους εκεί ευρισκομένους εις την πίστιν του χριστού, δια μέσου δηλαδή της προσευχής του αιφνιδίως έγινε μέγας σεισμός από τον οποίον έπεσεν ο Ναός και τα μεν είδωλα εσύντριψε και κατέχωσε, την δε γυναίκα του Δημητρίου (του ηγεμόνα της πόλεως) Ευανθίαν ονόματι, μαζί με τον υιόν της, ζωντανούς υποκάτω εις το χώμα παραδόξως εφύλαξεν».
Όταν έμαθε ο Δημήτριος για τον σεισμό έτρεξε στον τόπο εκείνο πιστεύοντας πως θα βρει την σύζυγο και τον υιό του νεκρούς, όμως «ο άγιος εκβαλών από το χώμα υγιείς την γυναίκα και τον υιόν, εβάπτισεν αυτούς, ομού και τον Δημήτριον και όλους τους ανθρώπους του, έπειτα εβάπτισε και όλην την πόλιν, φωτίσας αυτούς δια της θεογνωσίας».
Όμως το γεγονός ότι οι άγιοι καταστρέφουν τα αγάλματα δεν αρκεί, αυτά πρέπει να γίνουν σκόνη:
Η αγία Μελετινή (16 Σεπτεμβρίου) δια της προσευχής της κατεκρήμνισεν εις την γην τα είδωλα του Απόλλωνος και του Ηρακλέους και ως κόνιν ταύτα ελέπτυνε».
Ο άγιος μάρτυς του χριστού Ανίκητος (12 Αυγούστου) προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός «από δε τον σεισμόν έπεσε κάτω το είδωλον του Ηρακλέους και έγινεν ως κονιορτός, αλλά και εν μέρος της πόλεως Νικομηδείας εκρημνίσθη και πολλούς Έλληνας κατεπλάκωσεν».
Ο άγιος Ορέστης (10 Νοεμβρίου) απλώς φύσηξε τα είδωλα κι εκείνα «κατέπεσον και έγιναν ως κονιορτός».
Ο άρχοντας της Βιθυνίας, Ιλαριανός ονόματι, πίεζε την αγία Κυριακή (7 Ιουλίου) να απαρνηθεί την πίστη της στον χριστό και γι’ αυτό την έφερε στον Ναό των Θεών. Εκείνη όμως προσευχήθηκε κι έγινε σεισμός μεγάλος από τον οποίο «εκρημνίσθησαν τα είδωλα και έγιναν ως κονιορτός, ηκολούθησε δε και ανεμοστρόβιλος, όστις εσκόρπισεν εις τον αέρα τον κονιορτόν των ειδώλων. Πεσούσα δε και μία αστραπή κατέκαυσε το πρόσωπον του άρχοντος Ιλαριανού, όθεν εκείνος κρημνισθείς από τον θρόνον του εξεψύχησεν».
Οι Έλληνες έφεραν τον άγιο Προκόπιο (8 Ιουλίου) στον Ναό των ειδώλων αλλά εκείνος «δια της προσευχής του εσύντριψε τα είδωλα, τα οποία παραδόξως μεταβληθέντα εις νερόν έξω της θύρας εχύθησαν».
Ο άγιος Βασιλίσκος (22 Μαΐου) προσευχήθηκε και «ευθύς ήλθε πυρ εξ ουρανού και κατέκαυσε τον Ναόν και τα εν αυτώ είδωλα κατεσύντριψεν εις λεπτά κομμάτια».
Η αγία Ερμιόνη (4 Σεπτεμβρίου) μπήκε μέσα στον Ναό του Ηρακλέους και αφού προσευχήθηκε «εις τον αληθή και φιλάνθρωπον θεόν ευθύς έγινε βροντή από τον ουρανόν και μαζί με την βροντήν έπεσαν όλα τα είδωλα όσα ευρίσκοντο εις τον Ναόν και καταθλασθέντα έγιναν ως κονιορτός. Τότε η αγία εξήλθεν από του Ναού και λέγει εις τον βασιλέα, έμβα, ω βασιλεύ εις τον Ναόν και βοήθησον τους Θεούς σου, διότι αυτοί έπεσον και δεν ημπορούν να σηκωθούν».
Τότε ο βασιλεύς διέταξε να αποκεφαλίσουν την αγία, αλλά ξεράθηκαν τα χέρια των δημίων Θεοτίμου και Θεοδούλου που την άγγιξαν. Όμως προσκύνησαν την αγία, πίστεψαν στον Ιησού και έγιναν πάλι όπως πριν. Τότε ήλθαν κάποιοι άλλοι δήμιοι και τους αποκεφάλισαν και τους τρεις.
Ο ιερομάρτυρας Έρασμος (2 Ιουνίου) μόλις αντίκρισε το είδωλον του Διός που ήταν χάλκινο με ύψος δώδεκα πόδια και πλάτος έξι πόδια «είδεν αυτό με βλοσυρόν όμμα και, ω του θαύματος! παρευθύς έπεσε και συνετρίβη εις λεπτά τμήματα, από δε το είδωλον εξήλθε δράκων φοβερός, όστις αφάνισε πολύ πλήθος ανθρώπων. Και ο μεν βασιλεύς επανήλθε εις το παλάτιον με καταισχύνην, οι δε λαοί φοβηθέντες από τον δράκοντα προσέπεσον εις τους πόδας του μάρτυρος και πιστεύσαντες τω χριστώ εβαπτίσθησαν από τον άγιον είκοσι χιλιάδες άνθρωποι». Κατόπιν ο άγιος θανάτωσε τον δράκοντα, αλλά ο βασιλιάς (που ήταν ο Μαξιμιανός) θύμωσε τόσο πολύ, που έσφαξε και τους 20.000.


Από το βιβλίο του Γ. Γρηγορομιχελάκη: «Βίοι Αγίων: Πρότυπα προς αποφυγήν»
2004: Εκδόσεις ΔΑΔΟΥΧΟΣ
Το κείμενο βρήκα στο www.ermionh.blogspot.com

10.11.06

Bebona και Κατερίνα, Μαμά Bebonas!




Η φωτογραφία είναι του Διονύση Βαλάση, παππού Bebonas.

Ζωή Κωνσταντίνου Βαλάση, alias Bebona.




Εγγονή μου. Μηνών 11. Βαφτίζεται την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2006. Να ζήσει και να ευτυχήσει. Ως κορίτσι να μοιάσει στα θήλεα μέλη της οικογενείας της (μαμά και γιαγιάδες) στον χαρακτήρα, στην εργατικότητα, στην δημιουργικότητα, στο ταλέντο και στην ομορφιά.(Όχι ότι οι αρσενικοί υστερούν..και κυρίως ο μπαμπάς της Κωστής Βαλάσης τον οποίο λατρεύει). Πάντως από την γιαγιά της Ρένα Παπασπύρου έχει ήδη πάρει τον τσαμπουκά! (Η γιαγιά Ρένα μπαίνει στα σπίτια μαζί με την πόρτα. Ρουμελιώτικα!) Η μητέρα της Κατερίνα-Σοφία Βαρδάκα ήταν -και παραμένει- ευγενικό και όμορφο κορίτσι!!
Το βιβλίο που διαβάζει στην φωτογραφία δεν το έχει γράψει η γιαγιά της Ζωή Βαλάση. Ελπίζω όμως να της λέει παραμύθια (ως γνωστή παραμυθατζού) και να της γράφει βιβλία όταν η Bebona θα είναι σε θέση να τα κατανοήσει και να τα διαβάσει!!

Την φωτογραφία έβγαλε ο άλλος παππούς της Διονύσης Βαλάσης.Εξαιρετικός φωτογράφος πλην των άλλων..

7.11.06

ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ!




Μετά τον ομαδικό βιασμό της νεαρής Βουλγάρας μαθήτριας (16 ετών) στο υπό μαθητική κατάληψη Λύκειο της Αμαρύνθου Ευβοίας (βλ. το αμέσως προηγούμενο σημείωμα ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ) και την δημοσιότητα που αυτός πήρε οι πολιτικές παρατάξεις που καθοδηγούσαν τις μειοψηφίες των καταληψιών κατάλαβαν ότι δεν τους έπαιρνε άλλο και ότι έπρεπε να σταματήσουν αμέσως την επαναστατική γυμναστική. Έτσι και οι μαθητές ενεργούμενά τους σε όλη την χώρα απεχώρησαν με το όπλο παραπόδας όπως δήλωσαν..(Αυτό θυμίζει και την γραμμή του Ν. Ζαχαριάδη μετά την ήττα των κομμουνιστών το 1949).
Τα σχολεία όμως αυτά βρίσκονται σε αθλία κατάσταση από τις λεηλασίες, τους εμπρησμούς και τους βανδαλισμούς..
Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Μα βεβαίως η γαλακτοφόρος αγελάδα που είναι ο Έλληνας φορολογούμενος..
Πάντως ο Αστικός Κώδικας στο κεφάλαιο περί αδικοπραξιών (926) ορίζει ότι αν από κοινή πράξη περισσοτέρων προήλθε η ζημία ή αν για την ίδια ζημία ευθύνονται παράλληλα περισσότεροι ενέχονται όλοι εις ολόκληρον. Το ίδιο ισχύει και αν έχουν ενεργήσει περισσότεροι συγχρόνως ή διαδοχικά και δεν μπορεί να εξακριβωθεί τίνος η πράξη επέφερε την ζημία.
Με το άρθρο 923 του Αστικού Κώδικα επίσης όποιος έχει την εποπτεία ανηλίκου ευθύνεται για την ζημία που ο ανήλικος προξενεί παρανόμως σε τρίτους , εκτός αν αποδείξει ότι άσκησε την προσήκουσα εποπτεία ή ότι η ζημία δεν μπορούσε να αποτραπεί.
Διερωτώμαι, μήπως, οι αρμόδιες Αρχές πρέπει να στείλουν τους σχετικούς λογαριασμούς όχι στον φορολογούμενο αλλά στους γονείς των μαθητών που πρωτοστάτησαν και περιφρούρησαν τις καταλήψεις;

5.11.06

ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ…


Τι διεστραμμένη και αυτή η Βουλγάρα (16 ετών!!) μαθήτρια στο υπό κατάληψη λύκειο της Αμαρύνθου Ευβοίας!!!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΠΡΩΤΗ.
Ανάγκασε με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας συμμαθητές της να την «βιάσουν» ομαδικώς στις τουαλέτες του σχολείου της!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΔΕΥΤΕΡΗ.
Ανάγκασε με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας και άλλους συμμαθητές της και συμμαθήτριες της να παρίστανται στον εκούσιο «βιασμό» της!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΡΙΤΗ
Ανάγκασε με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας τους συμμαθητές της και τις συμμαθήτριες της οι οποίοι παρίσταντο να βιντεοσκοπήσουν τον εκούσιο «βιασμό» της!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Ανάγκασε με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας τους συμμαθητές της και τις συμμαθήτριες της οι οποίοι την βιντεοσκόπησαν να μεταδώσουν το βίντεο με τα κινητά τους τηλέφωνα σε όλους σχεδόν τους άλλους μαθητές και μαθήτριες του σχολείου τους οποίους δεν μπόρεσε να αναγκάσει να παρασταθούν στον τον εκούσιο «βιασμό» της!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ανάγκασε με χρήση βίας ή με απειλή χρήσης βίας τον ιερό και πάνσεπτο σύλλογο των διδασκόντων του σχολείου της να αποβάλλει (ευτυχώς επί πενθήμερο μόνο!!, επρυτάνευσε επί τέλους η λογική!!) τους «βιαστές» της και τους θεατές του εκούσιου «βιασμού» της!
Την ίδια δε επίσης επί πενθήμερο μόνο δυστυχώς!

ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΕΚΤΗ
Και η κορωνίδα της διαστροφής της!! Εμήνυσε τους «βιαστές» της και τους θεατές του εκούσιου «βιασμού» της! Ενώ τόσα άλλα αληθινά θύματα αληθινών βιασμών στα υπό κατάληψη σχολεία δεν έβγαλαν τσιμουδιά για να προστατεύσουν τις ιερές έννοιες της καταλήψεως και της εκπαιδευτικής κοινότητος. («Τα εν οίκω μη εν δήμω!»).

(Κατά τα πορίσματα της εγκληματολογίας σε 100 βιασμούς καταγγέλλονται μόνον οι 6! Και προκειμένου περί ανηλίκων θυμάτων η αναλογία είναι ακόμη μικρότερη!! ).

2.11.06

ΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ!!





Σε όλες τις Κυβερνήσεις οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών αντιμετωπίζουν τα αιτήματα (συνήθως από παράλογα ως τρελά εν όψει της δεδομένης εκάστοτε οικονομικής και δημοσιονομικής καταστάσεως) των ομάδων πιέσεως.
Επομένως η μη ανάθεση από τον κ. Καραμανλή του Υπουργείου αυτού στον (βαρήκοο) κ. Σουφλιά φαίνεται ως λάθος του..
Αν και ο (μη βαρήκοος) κ. Γ. Αλογοσκούφης, συναγωνίζεται επαξίως (και ορθώς) την αληθινή βαρηκοΐα του κ. Γ. Σουφλιά..
Το αιτούμενο είναι η βαρηκοΐα των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στα παράλογα αιτήματα των οργανωμένων ομάδων πιέσεως.
Είναι αδιάφορο αν πρόκειται περί αυθεντικής βαρηκοΐας ή περί βαρηκοΐας «μαϊμού»!

29.10.06

ΕΠΑΨΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ!

Εδώ αντιθέτως με το ελαφρολαϊκό άσμα τα όργανα (κάθε λογής...) δεν άρχισαν, αλλά έπαψαν..
Μετά λοιπόν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές (όπως ήταν αναμενόμενο) οι εκπαιδευτικοί σταμάτησαν την απεργία τους..
Τι λόγος άλλωστε υπήρχε να συνεχισθεί αφού οι εκλογές έγιναν…

28.10.06

ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ!

Ελευθεροτυπία της 26 Οκτωβρίου 2006. Μία από τις πιο έγκυρες ναυαρχίδες του ΠΑΣΟΚ. Στήλη ΖΑΠ ΖΑΠ.


«Τον Γιωργάκη, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, την ώρα που ψήφιζε στο δεύτερο γύρο μας έδειξε ο γύφτος στο Αλ τσαντίρι νιούζ. Και τι έκανε ο Γιωργάκης; Μπήκε στο παραβάν και ξαναβγήκε για να ζητήσει στυλό! Βέβαια του εξήγησαν ότι στον δεύτερο γύρο δεν σταυρώνουμε! Κατά τα άλλα είναι πρόεδρος κόμματος.. Όλα για τον Βενιζέλο δουλεύουν.. "

25.10.06

Ο ΑΡΧΙΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ. Η ΝΑΤΟΣ! ΝΑΤΟΣ! Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!

Τον έβλεπα στην τηλεόραση προ ημερών να κόβει και να ράβει, μαθητής Λυκείου, με ξύλινο και σλογκανιάρικο αριστερό λόγο…
Υπεστήριζε το κύριο αίτημα των καταλήψεων των σχολείων, την κατάργηση δηλ. της προϋποθέσεως που μπήκε προσφάτως. Οι υποψήφιοι να μη χρειάζονται να συγκεντρώνουν τουλάχιστον την βάση (10 το λιγότερο με 20 το άριστα) για να μπορούν να μπουν στα Α.Ε.Ι. και στα Τ.Ε.Ι.. Τον περιορισμό αυτό εχαρακτήριζε μέτρο φασιστικό, αντιδημοκρατικό, αντισυνταγματικό και ανελεύθερο..
Στην αρχή, καθώς η γλώσσα του μπροστά στα μαρκούτσια, πήγαινε ροδάνι διασκέδαζα.... Τον έβλεπα και τον φανταζόμουν σε μερικά χρόνια να δρα και να λέει αυτά που μας λένε σήμερα στο γυαλί οι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί..
Μετά όμως μελαγχόλησα όταν συνειδητοποίησα ότι σε λίγα χρόνια αυτός θα είναι βουλευτής ή μεγαλοσυνδικαλιστής, και στην συνέχεια Υπουργός, μπορεί και Πρωθυπουργός κάποτε.... Ποιος ξέρει..
Στο τέλος συνειδητοποίησα ότι αυτά είναι τα προϊόντα (τα λύματα μάλλον) του αθλίου σχολικού συστήματος που έχουμε..

Η μόνη ελπίδα είναι ίσως τα Αλβανόπουλα (όσα γεννημένα στην Ελλάδα διαπρέπουν στα σχολεία) που θα κρατήσουν ζωντανή την παραγωγική μηχανή της χώρας..
Τα Ελληνόπουλα; Αυτά θα στελεχώνουν τον δημόσιο τομέα και τα κόμματα, θα συνδικαλίζονται, θα διαμαρτύρονται και θα απεργούν..

21.10.06

ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΣΤΟ ΣΟΥΛΙ

Διάβασα χθες στην Καθημερινή για τα αδέσποτα άλογα στα βουνά πάνω από το Σούλι. Γράφει ότι έχουν μείνει περί τα 60 από αυτά και ότι οι Αρχές για να τα «προστατεύσουν» παρήγγειλαν μελέτες. Αυτές που έχουν μέχρι τώρα γίνει είναι (κατά την ενθουσιασμένη και επαινετική εφημερίδα) κόστους 150.000 €.
Λοιπόν κόστος μόνον των μελετών που έχουν καταρτισθεί μέχρι τώρα (χωρίς το κόστος των μελετών που θα γίνουν και το κόστος της κατασκευής των έργων) 2.500 € ανά άλογο!! (150.000 €/60). Το κόστος κατασκευής λογικά θα είναι 20 φορές τουλάχιστον μεγαλύτερο από το κόστος των μελετών, εν όψει του δυσπροσίτου της περιοχής.. Η έλλειψη οδών δεν θα επιτρέψει στη κατασκευή την χρήση μηχανών και τις μεταφορές με αυτοκίνητο. Κόστος λοιπόν συνολικώς 50.000 € ανά άλογο, πλέον του κόστους της συντηρήσεως των αλόγων!!

Δεν γνωρίζω ποιοι κουμπάροι εμελέτησαν και ποιοι αρχικουμπάροι (και πότε;) θα κατασκευάσουν.. Μέχρι τότε όμως θα έχουν μείνει ζωντανά άλογα ή θα υπάρχουν μόνον οι μελέτες και τα έργα;
Σκέφτομαι πάντως ότι η ημερησία συντήρηση ενός αδέσποτου αλόγου δεν πρέπει να υπερβαίνει (κατά μέσον όρο) σε κόστος ζωοτροφών (δηλ. σανό) το 1€ ημερησίως (το πολύ), δεδομένου ότι τα άλογα αυτά (όπως γράφει και η εφημερίδα) βρίσκουν στην φύση την διατροφή τους για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Οι μέχρι τώρα μελέτες όμως, χωρίς την κατασκευή των έργων, στοίχισαν 2.500 € ανά άλογο.. Δηλ. κάθε άλογο (που ζει μέχρι 10-15 χρόνια το πολύ) θα έτρωγε επί 7 χρόνια σχεδόν από το κονδύλιο που οι Αρχές εδαπάνησαν μόνον για τις μελέτες που έγιναν.. Και επί 137 (!!!) χρόνια σχεδόν από το κονδύλιο για το κόστος κατασκευής … Τρελά νούμερα!!
Δηλ. ναι μεν τον φετινό χειμώνα δεν θα ταϊστούν τα άλογα, φαίνεται όμως ότι έφαγαν καλά όμως μερικά έλλογα και θα φάνε καλύτερα άλλα με τις κατασκευές!!
Πόσο θα στοίχιζε όμως εαν, όταν εμφανισθούν και πάλι στην περιοχή πραγματικά ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως το 2005, οι Αρχές μεταφέρουν εκεί τις ζωοτροφές, εν ανάγκη με ελικόπτερο; Το μόνο επί πλέον κόστος θα είναι της μεταφοράς!!
Τι εμπόδιζε τις Αρχές να κάνουν αυτή την απλή σκέψη;

20.10.06

ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ…

Στις πρόσφατες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές σε όλα τα ψηφοδέλτια προηγούνται συνήθως σε σταυρούς άνθρωποι της showbiz(μάλλον της ζώων biz!) και του αθλητισμού… Ακόμη και στο Κ.Κ.Ε. παρά την κατευθυνόμενη σταυροδοσία! (Ο Απ. Γκλέτσος στον Πειραιά αποτελεί εξαίρεση. Προφανώς τον κατέστρεψε η εμφάνισή του σε τηλεοπτική εκπομπή και το επεισόδιο που είχε κατά την διάρκειά της με την Β. Τριφύλλη και τον Στρ. Τζώρτζογλου).
Ως έθνος λοιπόν καραγκιόζηδων (ή ζώα) ψηφίζουμε αυτούς που μας διασκεδάζουν για να ευτελίσουμε, εκδικούμενοι, την πολιτική…
Έτσι μετατρέπουμε τα αιρετά πολιτικά συλλογικά όργανα σε θιάσους ποικιλιών ή τηλεοπτικούς θιάσους, ενίοτε δε και σε κερκίδες γηπέδων…

18.10.06

ΑΙΝΙΓΜΑ Ι

Χαζό παιδί χαρά γεμάτο;
Ποιος είναι;

Δεν θα το πάρει το ποτάμι.
Βρέστε την απάντηση μόνοι σας..

16.10.06

ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΕΞ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ…

Είχα αρκετά χρόνια να επισκεφθώ τα Δερβενάκια στα οποία, ως γνωστόν, έγινε η σημαντικότερη αναμφιβόλως μάχη για την Ελληνική ιστορία μετά το 1453. Έτσι, με οργή και κατάπληξη, είδα το περασμένο καλοκαίρι στο πεδίο της μάχης (και μάλιστα στο μέρος από όπου το λιγοστό Ελληνικό ιππικό κατεδίωκε και κατέκοβε όσους Τουρκαλβανούς κατώρθωναν να βγουν ζωντανοί από τα στενά του Αγ. Σώστη) το αρχιτεκτονικό τερατούργημα και εθνικό ανοσιούργημα ενός νεόχτιστου μοναστηριού που συνοδεύεται από άλλη τριώροφη οικοδομή η οποία βρίσκεται σε ημιτελή κατάσταση. Τα κτίσματα (που έχουν ανεγερθεί σε αυχένα και μακριά από κάθε οικισμό) δεσπόζουν στην δασική, αλλά και με βαρύτατη ιστορική μνήμη περιοχή. Απορώ βεβαίως πως οι τοπικές Αρχές δεν έχουν αντιδράσει και ανέχονται αυτή την κατάσταση και δεν χωρούν σε άμεση κατεδάφιση. Για την ιστορία σας πληροφορώ ότι το μοναστήρι (για το οποίο δεν γνωρίζω καν αν είναι νόμιμο ή εάν έχει πολεοδομική άδεια ) είναι αφιερωμένο στην μνήμη του Αγ. Κυπριανού (του εξ Αντιοχείας Μάγου) ο οποίος πριν αγιάσει ήταν κατ΄ επάγγελμα μάγος. Την σχέση του εξ Αντιοχείας Μάγου με τους Θ. Κολοκοτρώνη, Νικηταρά και όλους όσους άλλους εκεί επολέμησαν δεν γνωρίζω. Υποθέτω ότι ο «κτήτωρ» θεώρησε ότι η νίκη δεν επετεύχθη από τον στρατηγικό νου του Θ. Κολοκοτρώνη και την ανδρεία των Ελληνικών στρατευμάτων αλλά από τα «μαγικά» του Κυπριανού!! και του αφιέρωσε το μοναστήρι!!.
Περί του Κυπριανού αντιγράφω από το νεώτερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του ΗΛΙΟΥ.
«Κυπριανός Ο Μάγος ο εξ Αντιοχείας. Ευγενής και πλούσιος, καταγινόμενος εις την φιλοσοφίαν και την μαγικήν τέχνην, την οποία όμως απηρνήθη, από τυχαίο γεγονός και προσχωρήσας εις τον Χριστιανισμόν ειργάσθη υπέρ της πίστεως μετά ζήλου..»

ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ 27/1/2008

Βρήκα δύο απολαυστικά κείμενα για τον Άγιο Κυπριανό τον εξ Αντιοχείας Μάγο..
Το είναι είναι προσευχή και το άλλο ευχή!! Προσοχή η ευχή, κατά τους επαϊοντες, πρέπει να λέγεται μόνον από κληρικούς...
Θα τα βρείτε στην εξής ιστοσελίδα..

http://www.athos.edo.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2316&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=



14.10.06

ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΑΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΚΩΤΑ ΤΟ ΜΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΜΕΤΡΑΣ!!

Ωρισμένοι υποστηρίζουν ότι για τα προβλήματα της οικονομίας φταίει η απογραφή που διέταξε ο κ. Αλογοσκούφης. Που εζήτησε δηλ. να μετρηθεί το ταμείο όταν το παρελάμβανε.
Είναι σαν να λέμε ότι για την δίαιτα του διαβητικού φταίει ο μικροβιολόγος που του μέτρησε το σάκχαρο!!.
Μετά την απομάκρυνση όμως εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται..

13.10.06

ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ

Την 12 Οκτωβρίου 2006 τελείωσε η δίκη στην Θεσσαλονίκη, υπό την εκκωφαντική σιωπή του Αθηναϊκού τύπου και των μ.μ.ε. (ίσως κάποιος «μαέστρος» να είχε διατάξει «σιγή ασυρμάτου») των μοναχών που εγκαταβιούν στην Μονή του Εσφιγμένου στον Άθωνα και οι οποίοι κατεδικάσθησαν σε 2 χρόνια φυλάκιση. Κατεδικάσθησαν δηλαδή αυτοί που ήσαν μέσα και αμύνονταν εναντίον εκείνων που προσπαθούσαν με τη βαρειά να μπουν στην Μονή!!! Τα επεισόδια τα είχαμε δει προ έτους περίπου και στην τηλεόραση και θυμόμαστε τον παλικαρά (μοναχό!!!) με «βαριοπούλα» να σπάει την εξώπορτα της Μονής...
Δεν αποδέχομαι τις απόψεις των Εσφιγμενιτών.. Τις θεωρώ έως και γραφικές.. Δικαίωμά τους όμως να τις έχουν..
Αυτό ίσως που ενοχλεί μερικούς στους Εσφιγμενίτες είναι η ασκητική εγκαταβίωσή τους και η υποδειγματική διαχείριση των λίγων εσόδων τους. (Στο μοναστήρι αυτό δεν ρέουν –όπως στα άλλα- οι κρουνοί -τα μπουριά μάλλον- της χρηματοδοτήσεως της Ιεράς Κοινότητος, των Ελληνικών Κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως…). Ενοχλούν λοιπόν οι Εσφιγμενίτες ίσως επειδή αποτελούν παράδειγμα, (κακό παράδειγμα) για μερικούς!!
Ο θρόνος του Φαναρίου (αείποτε και παραδοσιακώς) επιδεικνύει μηδενική ανοχή στην αμφισβήτηση της (κοσμικής και θρησκευτικής) αυθεντίας και εξουσίας του και των οικονομικών συμφερόντων του. Από την μισαλλοδοξία και από το σκληρό και ανηλεές κυνηγητό των αρειανών, των μονοφυσιτών, των εικονομάχων, κλπ όλη η Μ. Ασία και η Βυζαντινή Μέση Ανατολή πέρασαν στο Ισλάμ. Αλλά και στην Ελλάδα μαζί με τους Γότθους οι οποίοι κατέστρεψαν τα αρχαία μνημεία και κατέσφαξαν τους μη Χριστιανούς Έλληνες (καθώς και αρκετούς Χριστιανούς) το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως είχε στείλει (για να τους καθοδηγούν) εκατοντάδες μοναχούς…
Με το ζήτημα των Εσφιγμενιτών είχε απασχοληθεί και το BBC. Σχετικό σχόλιο του δημοσιεύεται στο http://news.antenna.gr
Διετής φυλάκιση λοιπόν για τους αμυνομένους και εγκλείστους μοναχούς…
Στο ακροατήριο από την υπεράσπιση των κατηγορουμένων ακούσθηκαν λησμονημένες ποινικές φωνές.. Στου κουφού την πόρτα όμως όσο θέλεις βρόντα..
Τι έγινε όμως με τους επιτιθεμένους;;; Τιμωρήθηκαν;;;
Αυτοί δεν παραπέμπονται στο ακροατήριο σύμφωνα με την διάταξη του αρμοδίου Εισαγγελέως Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης… Δεν απαλλάσσονται δηλ. με δικαστικό βούλευμα του αρμοδίου Δικαστικού Συμβουλίου, αλλά δε παραπέμπονται σε δίκη με διάταξη του Εισαγγελέως. Σύμφωνα με το άρθρο 47 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας ο Εισαγγελεύς έχει το δικαίωμα να απορρίψει την έγκληση εάν κρίνει: α. Ότι αυτή δεν στηρίζεται στον νόμο β. Ότι είναι ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης και γ. Είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της. (Σπανιωτάτης εφαρμογής διάταξη επειδή έτσι ο Εισαγγελεύς υποκαθιστά το Δικαστήριο). Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Εισαγγελεύς απέρριψε την έγκληση των αμυνομένων μοναχών ως προφανώς αβάσιμη στην ουσία της και τους επέβαλε μάλιστα και τα δικαστικά έξοδα....
Χαρακτηριστικώς δέχεται η εισαγγελική διάταξη όσον αφορά εκείνο τον παλικαρά που χτυπούσε την εξώπορτα της Μονής με την βαρειά.
«…Δ) Τέλος, αναφορικά με τη διάπραξη της αξιόποινης πράξης της απειλής δια της φράσεως «θα σε σκοτώσω» από τον πρώτο εγκαλούμενο - μετά από παρότρυνση των λοιπών – ο οποίος επεδείκνυε την βαρειά απειλητικά δεν πιθανολογείται ότι διεπράχθη με το εξής σκεπτικό: α) Κατά τη διάρκεια διαπληκτισμών είναι σύνηθες το φαινόμενο, μεταξύ άλλων, να διατυπώνονται και φράσεις του τύπου: «θα σε σκοτώσω» χωρίς βεβαίως να υπονοείται η θέληση διαπράξεως ανθρωποκτονίας. β) Για τη στοιχειοθέτηση της απειλής (333 ΠΚ) απαιτείται δια της φράσεως να προκλήθηκε τρόμος στον φερόμενο ως παθόντα, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση το αποκλείουμε, διότι, ο εγκαλών εμφανίζει ο ίδιος τον εαυτό του «ατρόμητο παλικάρι» αφού μόνος από όσους είχαν κλειστεί στο κονάκι, τον πρώτο εγκαλούμενο (και τους 8 εργάτες) ο οποίος εκείνη την ώρα έσπαζε με τη βαρειά τις πόρτες (βλ. έγκληση «…προκειμένου να τον εμποδίσω στη συνέχιση του καταστροφικού του έργου αναγκάστηκα να μπω ο ίδιος μπροστά του …..»). Άρα, ούτε τον εγκαλούμενο φοβήθηκε με τις τυχόν εκφράσεις του – που δεν πιθανολογούμε να εκστόμισε, λόγω της μοναχικής του ιδιότητος – ούτε και τη βαρειά του».
Έλεος…

ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΑΡΡΥ ΠΟΤΕΡ!!

Ζητάμε:
 Λιγότερους φόρους.
 Μεγαλύτερους μισθούς.
 Μεγαλύτερες συντάξεις . Στο 120% του τελευταίου μισθού.(Όπως στην Εμπορική Τράπεζα).
 Συντάξεις και στις άγαμες ή διαζευγμένες κόρες των συνταξιούχων. (Όπως στο Δημόσιο και στην Εμπορική Τράπεζα).
 Συντάξεις για όλους στα πενήντα.
 Βαρέα και ανθυγιεινά όλα τα επαγγέλματα.
 Πολλούς (πάρα πολλούς) διορισμούς στον Δημόσιο τομέα.
 Μεγαλύτερες άδειες το καλοκαίρι.
 Επίδομα ζέστης από την Λαμία και κάτω.
 Επίδομα κρύου από την Λαμία και επάνω. Τα επιδόματα αυτά άλλωστε τα έπαιρναν (μπορεί και να τα παίρνουν ακόμη) στην Εθνική Τράπεζα.
 Πολλά χρήματα στην Εκπαίδευση και στην Υγεία.
 Νοσοκομεία και αεροδρόμια σε όλα τα νησιά.
 Α.Ε.Ι. σε όλους τους νομούς.
 Περισσότερη Αστυνομία.
 Λιγότερη δουλειά. 35ωρο σε όλες τις δουλειές εβδομαδιαίως.
 Να μην ιδρώνουμε στην δουλειά.
 Επιδοτήσεις σε όλα τα επαγγέλματα.
 Στα αγροτικά προϊόντα τιμές Αθηνών και όχι Βρυξελλών.
 Ναι στην ανωτατοποίηση και όχι στην εντατικοποίηση στα Α.Ε.Ι. και στα Τ.Ε.Ι.

Συμφωνείτε κύριε Αλογοσκούφη που βγήκατε χθες και στον Μητσικώστα;
Αν όχι δεν ξαναβλέπετε την ψήφο μας.

12.10.06

ΤΑ ΜΟΝΑ ΟΥΣΙΩΔΗ ΕΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ...

ΤΑ MONA ΟΥΣΙΩΔΗ ΑΓΑΘΑ ΕΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ.




Στην Ελλάδα δύο είναι τα ουσιώδη αγαθά εν ανεπαρκεία:

Ι. Τα ευρώ. Δεν τυπώνεται πλέον χαρτονόμισμα στην Ελλάδα!! Πάει ο καιρός που (ευτυχώς; δυστυχώς;) στο Χολαργό τυπώναμε γρήγορα και ρυθμικά δραχμές. Και

ΙΙ. Η εύφορη αγροτική γη.. Ναι αυτή που (δήμαρχοι, νομάρχες, περιφερειάρχες, υπουργοί, παλιννοστούντες ομογενείς και κυρίως πάσης φύσεως αυθαίρετοι οικιστές, τουτέστιν όλοι οι Έλληνες) την τσιμεντώνομε καθημερινά είτε με άλογες επεκτάσεις σχεδίων πόλεων είτε με αυθαίρετη δόμηση. Όταν τα βράχια (με λίγα σκίνα και πουρνάρια που χαρακτηρίζονται στην δασική ορολογία ως «αείφυλλα πλατύφυλλα») προστατεύονται από το Σύνταγμα ως, δήθεν, δασικές εκτάσεις οι εύφοροι αγροί χάνονται καθημερινά……

11.10.06

Ο ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΜΠΑΛΚΟΝΙΩΝ

Αλίμονό μας εάν οι πολιτικοί (όλοι) τηρούσαν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις!
Η χώρα θα διαλυόταν με ταχύτερο ρυθμό από αυτόν που βαδίζει προς διάλυση!!
Αλλιώς θα πληρώναμε φόρους και στην άλλη ζωή ακόμη, θα βρίσκαμε δε δουλιά μόνον ως λαχειοπώλες και δημόσιοι υπάλληλοι!

Λαμπρό παράδειγμα η τετραετία όταν ο Συμβολαιογράφος των μπαλκονιών τήρησε (εν μέρει) το προεκλογικό του συμβόλαιο με τον λαό!
Σκέφθείτε και να το τηρούσε καθ΄ ολοκληρίαν!

Βλέπε και το σχόλιο Ο πάπας του σοσιαλισμού της 7 Σεπτ. 2006.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΔΕΔΥ

Σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν.

Τις άλλες ημέρες δεν εργάζονται..

9.10.06

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΧΑΝΤΑΚΙΑ..

Έλεγε Αλβανός μετανάστης (επ’ ευκαιρία των πλημμυρών στην Β. Ελλάδα) ότι στα χωριά τους στην Αλβανία, αν και οι βροχές είναι συχνότερες και δυνατότερες και τα τεχνικά μέσα πολύ λιγότερα, οι πλημμύρες είναι λιγότερες έως σπάνιες.
Και αυτό επειδή αφ΄ ενός μεν δεν χτίζουν ούτε μπαζώνουν τα ρέματα αφ΄ ετέρου δε οι ίδιοι οι χωρικοί με τις αξίνες τους ανοίγουν χαντάκια γύρω από τα σπίτια τους.. Εδώ, έλεγε, περιμένουν τον Καραμανλή να τους ανοίξει τα χαντάκια!!!

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..

9 Οκτωβρίου 2006 ώρα 15.25. The party is over. Οι εκπαιδευτικοί τελείωσαν τους σημερινούς αγώνες τους και έφυγαν για ούζα… Στα υποζύγια (φορολογούμενους), την γαλακτοφόρο δηλ. αγελάδα και τροφό των κρατικοδίαιτων, επιτρέπεται πλέον να κυκλοφορούν στην πόλη τους.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ..





Λονδίνο 2006. Μουσουλμάνος κρατά πανώ με προφητεία στα Αγγλικά…


Αναδημοσιεύεται από το TIME MAGAZINE της 9 Οκτωβρίου 2006.

8.10.06

ΠΕΙΡΑΪΚΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..

Στον Πειραιά είναι υποψήφιοι στις προσεχείς δημοτικές εκλογές διάφοροι αθλητές, ηθοποιοί και άλλα πρόσωπα της show biz (Φασούλας, Τζώρτζογλου, Μπάρμπα κλπ) οι οποίοι ούτε κατάγονται ούτε κατοικούν στον Πειραιά.

Αν τους μεταφέρει κανείς νύχτα σε μια απομακρυσμένη και άγνωστη συνοικία της πόλης αυτής μπορούν να γυρίσουν σπίτι τους (στο Κολωνάκι, στο Π. Ψυχικό, στα βόρεια προάστια ή όπου αλλού μένουν) χωρίς ταξί;

7.10.06

ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ

Ο Αλλάχ χάρισε στους Άραβες το πετρέλαιο και στους Έλληνες τους Νορβηγούς..

Λέγεται επειδή όταν οι Έλληνες πλοιοκτήτες αγοράζουν πλοία οι Νορβηγοί τους τα πουλάνε και το αντίθετο..

5.10.06

ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΩΝ…

5 Οκτωβρίου 2006 ώρα 11.15 π.μ.
Το καθημερινό τις τελευταίες ημέρες πάρτυ των κρατικοδίαιτων στην πλατεία του Συντάγματος αρχίζει.. Θηριώδεις μεγαφωνικές εγκαταστάσεις(ισάξιες αν μη καλλίτερες των μεγαλύτερων προεκλογικών κομματικών συγκεντρώσεων) βροντοφωνούν συνθήματα για τα «δίκαια» των απεργών εκπαιδευτικών καθώς και θηριώδη επαναστατικά άσματα!!
Το μεταπολιτευτικό τσουνάμι ξαναζεί μερικές από τις καλλίτερες ώρες του….. Θα πρέπει να ακούγονται μέχρι την πλατεία του Κλαυθμώνος τουλάχιστον..
Τα συνεργεία των λεγομένων δελτίων «ειδήσεων »ετοιμάζουν τις μηχανές τους και τα μαρκούτσια τους....
Οι εργαζόμενοι στην περιοχή (όσοι αυτοαπασχολούμενοι μπορούν) τρέπονται σε άτακτη φυγή…
Οι καταστηματάρχες της Ερμού (8ης σε ακρίβεια ενοικίων οδού παγκοσμίως) ψάχνουν για πελάτες…
Οι τουρίστες βιντεοσκοπούν τα συμβαίνοντα με ειρωνικά χαμόγελα.. Άλλοι με τα κινητά τους τηλέφωνα μεταδίδουν τον θηριώδη ήχο και τα «δίκαια» των απεργών παγκοσμίως..
Οι περισσότεροι όμως από αυτούς κλείνουν τα αυτιά τους και φεύγουν τρέχοντας...
Άραγε μόνον από την πλατεία του Συντάγματος;

2.10.06

2015 ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ 4

2015 ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ 3

2015 ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ 2

2015 ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ 1

28.9.06

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ...

«Ο ΜΟΤΣΑΡΤ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Ματαίωση Παράστασης που έθιγε τον Μωάμεθ

Θύμα προληπτικής λογοκρισίας έπεσε ο Μότσαρτ στο Βερολίνο, καθώς η καλλιτεχνική διευθύντρια της Deutche Oper αποφάσισε να ματαιώσει μια παράσταση του «Ιδομενέα», επειδή ο σκηνοθέτης παρουσίαζε το κεφάλι του Μωάμεθ επί πίνακι καθώς και αυτά του Ποσειδώνα, του χριστού και του Βούδα. Ως γνωστόν, το κεφάλι του Προφήτη είχε προκαλέσει πριν από λίγους μήνες οργίλες αντιδράσεις στις τάξεις των φανατικών ισλαμιστών μετά τη δημοσίευση των σχετικών γελοιογραφιών στη Δανία και η Γερμανική Όπερα προσπάθησε με την ενέργειά της να αποτρέψει επανάληψη παρόμοιων επεισοδίων. Η καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, αποδοκίμασε το νέο κρούσμα λογοκρισίας, αναζωπυρώνοντας τον διάλογο για τα όρια της ελευθερίας στην τέχνη, αλλά και τον ρόλο των θρησκειών στη λειτουργία των σύγχρονων κοινωνιών».

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της

Όταν η αυτολογοκρισία των Ευρωπαίων φθάνει σε αναίρεση του Μότσαρτ καιρός είναι να ξαναδιαβάσουμε το προφητικό βιβλίο (πολλές δεκαετίες πριν γραμμένο) Η παρακμή της Δύσεως του Oswald Spengler.

ΜΕΤΡΟ ΣΤΟΝ ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ!

1. ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΘΗΝΑΙΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ!
2. ΜΕΤΡΟ ΣΤΟΝ ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ!
3. ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΣΤΗΝ ΒΟΝΙΤΣΑ!
4. Τ.Ε.Ι. ΣΤΙΣ ΛΙΒΑΝΑΤΕΣ!

ΕΚΛΟΓΕΣ…

ΤΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘ 3 ΚΑΙ 4 ΠΙΘΑΝΟΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΎ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.!

26.9.06

ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ..

Από τα συνθήματα του «πανεκπαιδευτικού» συλλαλητηρίου!!!


Και ως συναγωνιστές οι δάσκαλοι απειλούν να κλείσουν τα σχολεία επ’ αόριστον (για το καλό των συναγωνιστών μαθητών τους βεβαίως..), αν δεν τους δώσει η Πολιτεία κατώτερο μηνιαίο μισθό (χωριστά τα επιδόματα;) 1.4000 € καθαρά.. Δηλ. ίσα ή/και περισσότερα από όσα παίρνουν οι πιλότοι που κυνηγιόνται με τους Τούρκους μέρα και νύκτα επάνω από το Αιγαίο, ίσα ή/και περισσότερα από όσα παίρνει ένας λέκτορας της Ιατρικής που διορίζεται ύστερα από σπουδές δεκαετιών σε ηλικία 40 ετών και βάλε….
Εν όψει όμως της αθλίας αποδόσεως του εκπαιδευτικού συστήματος στην χώρα μας (το οποίο, δυστυχώς, παράγει σχεδόν αποκλειστικώς παπαγάλους και το οποίο έχει καταφέρει οι Έλληνες μαθητές σε διεθνείς διαγωνισμούς να υπολείπονται σε φυσικές δεξιότητες, σε γνώσεις και σε κρίση όχι μόνον των μαθητών από όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και από πολλές Ασιατικές και Αφρικανικές ακόμη) ίσως πράγματι είναι καλό για τους μαθητές να κλείσουν τα σχολεία…

Θα στραβώνονται οι μαθητές λιγότερο....

25.9.06

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ....

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΝΟΜΑΡΧΕΣ, ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ (ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΑΡΓΟΜΙΣΘΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΠ…)

Λάβετε, φάγετε εξ αυτών πάντες! Ούτοι εισίν οι φόροι μας…

22.9.06

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟ..

Κρητική και Ποντιακή (λόγω επικαιρότητος) παροιμία.

Αν έχεις κουμπάρο διάβαινε και ριζικό περπάτει…


Η παροιμία (που αποδίδεται αλλιώς μεταξύ των άλλων Ελλήνων) έχει διαχρονική αξία. Δεν περιορίζεται στο τρέχον σκάνδαλο της Επιτροπής Ανταγωνισμού και των γαλακτοβιομηχανιών.
Σε μια υπόθεση δηλ που καλά-καλά ακόμη δεν γνωρίζομε ποιοι είναι τα θύματα και ποιοι οι θύτες.
Η μάλλον που τώρα μόλις αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι θύματα μεν είναι οι καταναλωτές γαλακτομικών προϊόντων και οι γαλακτοπαραγωγοί, θύτες δε το καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών και (ως ψιλή μαρίδα αυτοί μάλλον, μόνον το 10% του προστίμου για τον κόπο τους!!) οι κουμπάροι!!

Το σχόλιο επαναδημοσιεύεται. Είχε πρωτοδημοσιευθεί την 17/9/2006 και, εν συνεχεία, (ο δαίμων των κουμπάρων;) έγινε ακατάληπτο...

ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΣ...

Από τα συντρόφια και τους οικονομισάριους του ΠΑΣΟΚ στους κουμπάρους της Ν.Δ. και από εκεί πάλι στις μπατζανάκισσες και αδερφοξαδερφομπατζανάκισσες του ΠΑΣΟΚ..
Πού πάνε οι φόροι μας…
Υ.Γ.
Από κάποιο μυστήριο της ηλεκτρονικής που δεν γνωρίζω (απλώς υποψιάζομαι) μερικά σχόλια εμφανίζονται από μερικές ημέρες με χαρακτήρες ακατάληπτους. Θα αφαιρεθούν και θα επανατοποθετηθούν σε Ελληνικά.

19.9.06

ΣΥΝ-ΤΡΟΦΟΙ...

"Σύν-τροφος». Εκ του «συν-τρέφω».

Το κόμμα «συν-τρέφει» μέλη του εκ του δημοσίου κορβανά.
Οι «συν-τρεφόμενοι", ως «συν-τρώγοντες» αλληλοαποκαλούνται "σύν-τροφοι».
Εσχάτως άρχισε να χρησιμοποιείται με την αυτή έννοια και η λέξη «κουμπάρος».

18.9.06

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΥ REGENSBURG. ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!!

Όλος σχεδόν ο Ελληνικός τύπος («προοδευτικός» και μη!!) κατακρίνει, αμέσως ή εμμέσως, τον Πάπα Βενέδικτο XVI επειδή σε πρόσφατη (12.09.2006) διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο του Regensburg προσέβαλε, δήθεν, τις ευαισθησίες των Μουσουλμάνων… Η κριτική γίνεται βεβαίως χωρίς να έχει αναγνωσθεί το κείμενο.
Πρόκειται περί εξαιρετικού και λογίου κειμένου που αποδεικνύει την βαθειά γνώση και σοφία του Πάπα και το οποίο καταχωρώ στην συνέχεια του σχολίου για όσους αναγνώστες ενδιαφέρονται.
Ας επιτραπεί τώρα σε ένα μη καθολικό να υπερασπισθεί τον Αρχηγό της Καθολικής Εκκλησίας, πράγμα που δεν έκανε (δεν γνωρίζω τον λόγο ή μάλλον τον υποψιάζομαι) η επίσημη Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος..
Το κείμενο πραγματεύεται την σχέση της πίστεως και του «λόγου». Δέχεται ότι η βούληση του Θεού δεν μπορεί να είναι «παράλογη». Δέχεται ότι ο διάλογος του Χριστιανισμού με το Ελληνικό Πνεύμα τον εμπλούτισε εξαιρετικά και ότι ο «αφελληνισμός» του Χριστιανισμού (που επιχείρησαν και επιχειρούν ορισμένοι διανοητές) φτωχαίνει τον Χριστιανισμό. Το όλο κείμενο, που προδίδει βαθειά φιλοσοφική και θεολογική γνώση, διαπνέεται από θαυμασμό στο Ελληνικό Πνεύμα.Η αποστροφή που προκάλεσε τη μήνη των μουσουλμάνων, ότι δηλαδή ο μουσουλμανισμός είναι θρησκεία που επεβλήθη δια της βίας, (μεταφέροντας εδώ ο πάπας κείμενο του 1391 που αποδίδεται στον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Εμμανουήλ Παλαιολόγο Β’) αδιαφόρως της ορθότητος του ισχυρισμού ή μη, αποτελεί εντελώς περιθωριακό σημείο του λόγου του.
Ωρισμένες βίαιες αντιδράσεις όμως του Μουσουλμανικού κόσμου ίσως επιβεβαιώνουν την ορθότητα του ισχυρισμού του Εμμανουήλ Παλαιολόγου του Β!...

APOSTOLIC JOURNEY OF HIS HOLINESS BENEDICT XVI TO MάNCHEN, ALTΦTTING AND REGENSBURG
(SEPTEMBER 9-14, 2006)
MEETING WITH THE REPRESENTATIVES OF SCIENCE
LECTURE OF THE HOLY FATHER
Aula Magna of the University of Regensburg
Tuesday, 12 September 2006
Faith, Reason and the University: Memories and Reflections
Your Eminences, Your Magnificences, Your Excellencies,
Distinguished Ladies and Gentlemen,
It is a moving experience for me to be back again in the university and to be able once again to give a lecture at this podium. I think back to those years when, after a pleasant period at the Freisinger Hochschule, I began teaching at the University of Bonn. That was in 1959, in the days of the old university made up of ordinary professors. The various chairs had neither assistants nor secretaries, but in recompense there was much direct contact with students and in particular among the professors themselves. We would meet before and after lessons in the rooms of the teaching staff. There was a lively exchange with historians, philosophers, philologists and, naturally, between the two theological faculties. Once a semester there was a dies academicus, when professors from every faculty appeared before the students of the entire university, making possible a genuine experience of universitas - something that you too, Magnificent Rector, just mentioned - the experience, in other words, of the fact that despite our specializations which at times make it difficult to communicate with each other, we made up a whole, working in everything on the basis of a single rationality with its various aspects and sharing responsibility for the right use of reason - this reality became a lived experience. The university was also very proud of its two theological faculties. It was clear that, by inquiring about the reasonableness of faith, they too carried out a work which is necessarily part of the "whole" of the universitas scientiarum, even if not everyone could share the faith which theologians seek to correlate with reason as a whole. This profound sense of coherence within the universe of reason was not troubled, even when it was once reported that a colleague had said there was something odd about our university: it had two faculties devoted to something that did not exist: God.
That even in the face of such radical scepticism it is still necessary and reasonable to raise the question of God through the use of reason, and to do so in the context of the tradition of the Christian faith: this, within the university as a whole, was accepted without question.
I was reminded of all this recently, when I read the edition by Professor Theodore Khoury (Mόnster) of part of the dialogue carried on - perhaps in 1391 in the winter barracks near Ankara - by the erudite Byzantine emperor Manuel II Paleologus and an educated Persian on the subject of Christianity and Islam, and the truth of both. It was presumably the emperor himself who set down this dialogue, during the siege of Constantinople between 1394 and 1402; and this would explain why his arguments are given in greater detail than those of his Persian interlocutor. The dialogue ranges widely over the structures of faith contained in the Bible and in the Qur'an, and deals especially with the image of God and of man, while necessarily returning repeatedly to the relationship between - as they were called - three "Laws" or "rules of life": the Old Testament, the New Testament and the Qur'an. It is not my intention to discuss this question in the present lecture; here I would like to discuss only one point - itself rather marginal to the dialogue as a whole - which, in the context of the issue of "faith and reason", I found interesting and which can serve as the starting-point for my reflections on this issue.
In the seventh conversation (*4V8,>4H - controversy) edited by Professor Khoury, the emperor touches on the theme of the holy war. The emperor must have known that surah 2, 256 reads: "There is no compulsion in religion". According to the experts, this is one of the suras of the early period, when Mohammed was still powerless and under threat. But naturally the emperor also knew the instructions, developed later and recorded in the Qur'an, concerning holy war. Without descending to details, such as the difference in treatment accorded to those who have the "Book" and the "infidels", he addresses his interlocutor with a startling brusqueness on the central question about the relationship between religion and violence in general, saying: "Show me just what Mohammed brought that was new, and there you will find things only evil and inhuman, such as his command to spread by the sword the faith he preached". The emperor, after having expressed himself so forcefully, goes on to explain in detail the reasons why spreading the faith through violence is something unreasonable. Violence is incompatible with the nature of God and the nature of the soul. "God", he says, "is not pleased by blood - and not acting reasonably (FΧ< 8`(T) is contrary to God's nature. Faith is born of the soul, not the body. Whoever would lead someone to faith needs the ability to speak well and to reason properly, without violence and threats... To convince a reasonable soul, one does not need a strong arm, or weapons of any kind, or any other means of threatening a person with death...".
The decisive statement in this argument against violent conversion is this: not to act in accordance with reason is contrary to God's nature. The editor, Theodore Khoury, observes: For the emperor, as a Byzantine shaped by Greek philosophy, this statement is self-evident. But for Muslim teaching, God is absolutely transcendent. His will is not bound up with any of our categories, even that of rationality. Here Khoury quotes a work of the noted French Islamist R. Arnaldez, who points out that Ibn Hazn went so far as to state that God is not bound even by his own word, and that nothing would oblige him to reveal the truth to us. Were it God's will, we would even have to practise idolatry.
At this point, as far as understanding of God and thus the concrete practice of religion is concerned, we are faced with an unavoidable dilemma. Is the conviction that acting unreasonably contradicts God's nature merely a Greek idea, or is it always and intrinsically true? I believe that here we can see the profound harmony between what is Greek in the best sense of the word and the biblical understanding of faith in God. Modifying the first verse of the Book of Genesis, the first verse of the whole Bible, John began the prologue of his Gospel with the words: "In the beginning was the logos". This is the very word used by the emperor: God acts, FΧ< 8`(T, with logos. Logos means both reason and word - a reason which is creative and capable of self-communication, precisely as reason. John thus spoke the final word on the biblical concept of God, and in this word all the often toilsome and tortuous threads of biblical faith find their culmination and synthesis. In the beginning was the logos, and the logos is God, says the Evangelist. The encounter between the Biblical message and Greek thought did not happen by chance. The vision of Saint Paul, who saw the roads to Asia barred and in a dream saw a Macedonian man plead with him: "Come over to Macedonia and help us!" (cf. Acts 16:6-10) - this vision can be interpreted as a "distillation" of the intrinsic necessity of a rapprochement between Biblical faith and Greek inquiry.
In point of fact, this rapprochement had been going on for some time. The mysterious name of God, revealed from the burning bush, a name which separates this God from all other divinities with their many names and simply declares "I am", already presents a challenge to the notion of myth, to which Socrates' attempt to vanquish and transcend myth stands in close analogy. Within the Old Testament, the process which started at the burning bush came to new maturity at the time of the Exile, when the God of Israel, an Israel now deprived of its land and worship, was proclaimed as the God of heaven and earth and described in a simple formula which echoes the words uttered at the burning bush: "I am". This new understanding of God is accompanied by a kind of enlightenment, which finds stark _expression in the mockery of gods who are merely the work of human hands (cf. Ps 115).
Thus, despite the bitter conflict with those Hellenistic rulers who sought to accommodate it forcibly to the customs and idolatrous cult of the Greeks, biblical faith, in the Hellenistic period, encountered the best of Greek thought at a deep level, resulting in a mutual enrichment evident especially in the later wisdom literature. Today we know that the Greek translation of the Old Testament produced at Alexandria - the Septuagint - is more than a simple (and in that sense really less than satisfactory) translation of the Hebrew text: it is an independent textual witness and a distinct and important step in the history of revelation, one which brought about this encounter in a way that was decisive for the birth and spread of Christianity. A profound encounter of faith and reason is taking place here, an encounter between genuine enlightenment and religion. From the very heart of Christian faith and, at the same time, the heart of Greek thought now joined to faith, Manuel II was able to say: Not to act "with logos" is contrary to God's nature.
In all honesty, one must observe that in the late Middle Ages we find trends in theology which would sunder this synthesis between the Greek spirit and the Christian spirit. In contrast with the so-called intellectualism of Augustine and Thomas, there arose with Duns Scotus a voluntarism which, in its later developments, led to the claim that we can only know God's voluntas ordinata. Beyond this is the realm of God's freedom, in virtue of which he could have done the opposite of everything he has actually done. This gives rise to positions which clearly approach those of Ibn Hazn and might even lead to the image of a capricious God, who is not even bound to truth and goodness. God's transcendence and otherness are so exalted that our reason, our sense of the true and good, are no longer an authentic mirror of God, whose deepest possibilities remain eternally unattainable and hidden behind his actual decisions. As opposed to this, the faith of the Church has always insisted that between God and us, between his eternal Creator Spirit and our created reason there exists a real analogy, in which - as the Fourth Lateran Council in 1215 stated - unlikeness remains infinitely greater than likeness, yet not to the point of abolishing analogy and its language. God does not become more divine when we push him away from us in a sheer, impenetrable voluntarism; rather, the truly divine God is the God who has revealed himself as logos and, as logos, has acted and continues to act lovingly on our behalf. Certainly, love, as Saint Paul says, "transcends" knowledge and is thereby capable of perceiving more than thought alone (cf. Eph 3:19); nonetheless it continues to be love of the God who is Logos. Consequently, Christian worship is, again to quote Paul - worship in harmony with the eternal Word and with our reason (cf. Rom 12:1).
This inner rapprochement between Biblical faith and Greek philosophical inquiry was an event of decisive importance not only from the standpoint of the history of religions, but also from that of world history - it is an event which concerns us even today. Given this convergence, it is not surprising that Christianity, despite its origins and some significant developments in the East, finally took on its historically decisive character in Europe. We can also express this the other way around: this convergence, with the subsequent addition of the Roman heritage, created Europe and remains the foundation of what can rightly be called Europe.
The thesis that the critically purified Greek heritage forms an integral part of Christian faith has been countered by the call for a dehellenization of Christianity - a call which has more and more dominated theological discussions since the beginning of the modern age. Viewed more closely, three stages can be observed in the programme of dehellenization: although interconnected, they are clearly distinct from one another in their motivations and objectives.
Dehellenization first emerges in connection with the postulates of the Reformation in the sixteenth century. Looking at the tradition of scholastic theology, the Reformers thought they were confronted with a faith system totally conditioned by philosophy, that is to say an articulation of the faith based on an alien system of thought. As a result, faith no longer appeared as a living historical Word but as one element of an overarching philosophical system. The principle of sola scriptura, on the other hand, sought faith in its pure, primordial form, as originally found in the biblical Word. Metaphysics appeared as a premise derived from another source, from which faith had to be liberated in order to become once more fully itself. When Kant stated that he needed to set thinking aside in order to make room for faith, he carried this programme forward with a radicalism that the Reformers could never have foreseen. He thus anchored faith exclusively in practical reason, denying it access to reality as a whole.
The liberal theology of the nineteenth and twentieth centuries ushered in a second stage in the process of dehellenization, with Adolf von Harnack as its outstanding representative. When I was a student, and in the early years of my teaching, this programme was highly influential in Catholic theology too. It took as its point of departure Pascal's distinction between the God of the philosophers and the God of Abraham, Isaac and Jacob. In my inaugural lecture at Bonn in 1959, I tried to address the issue, and I do not intend to repeat here what I said on that occasion, but I would like to describe at least briefly what was new about this second stage of dehellenization. Harnack's central idea was to return simply to the man Jesus and to his simple message, underneath the accretions of theology and indeed of hellenization: this simple message was seen as the culmination of the religious development of humanity. Jesus was said to have put an end to worship in favour of morality. In the end he was presented as the father of a humanitarian moral message. Fundamentally, Harnack's goal was to bring Christianity back into harmony with modern reason, liberating it, that is to say, from seemingly philosophical and theological elements, such as faith in Christ's divinity and the triune God. In this sense, historical-critical exegesis of the New Testament, as he saw it, restored to theology its place within the university: theology, for Harnack, is something essentially historical and therefore strictly scientific. What it is able to say critically about Jesus is, so to speak, an _expression of practical reason and consequently it can take its rightful place within the university. Behind this thinking lies the modern self-limitation of reason, classically expressed in Kant's "Critiques", but in the meantime further radicalized by the impact of the natural sciences. This modern concept of reason is based, to put it briefly, on a synthesis between Platonism (Cartesianism) and empiricism, a synthesis confirmed by the success of technology. On the one hand it presupposes the mathematical structure of matter, its intrinsic rationality, which makes it possible to understand how matter works and use it efficiently: this basic premise is, so to speak, the Platonic element in the modern understanding of nature. On the other hand, there is nature's capacity to be exploited for our purposes, and here only the possibility of verification or falsification through experimentation can yield ultimate certainty. The weight between the two poles can, depending on the circumstances, shift from one side to the other. As strongly positivistic a thinker as J. Monod has declared himself a convinced Platonist/Cartesian.
This gives rise to two principles which are crucial for the issue we have raised. First, only the kind of certainty resulting from the interplay of mathematical and empirical elements can be considered scientific. Anything that would claim to be science must be measured against this criterion. Hence the human sciences, such as history, psychology, sociology and philosophy, attempt to conform themselves to this canon of scientificity. A second point, which is important for our reflections, is that by its very nature this method excludes the question of God, making it appear an unscientific or pre-scientific question. Consequently, we are faced with a reduction of the radius of science and reason, one which needs to be questioned.
I will return to this problem later. In the meantime, it must be observed that from this standpoint any attempt to maintain theology's claim to be "scientific" would end up reducing Christianity to a mere fragment of its former self. But we must say more: if science as a whole is this and this alone, then it is man himself who ends up being reduced, for the specifically human questions about our origin and destiny, the questions raised by religion and ethics, then have no place within the purview of collective reason as defined by "science", so understood, and must thus be relegated to the realm of the subjective. The subject then decides, on the basis of his experiences, what he considers tenable in matters of religion, and the subjective "conscience" becomes the sole arbiter of what is ethical. In this way, though, ethics and religion lose their power to create a community and become a completely personal matter. This is a dangerous state of affairs for humanity, as we see from the disturbing pathologies of religion and reason which necessarily erupt when reason is so reduced that questions of religion and ethics no longer concern it. Attempts to construct an ethic from the rules of evolution or from psychology and sociology, end up being simply inadequate.

Before I draw the conclusions to which all this has been leading, I must briefly refer to the third stage of dehellenization, which is now in progress. In the light of our experience with cultural pluralism, it is often said nowadays that the synthesis with Hellenism achieved in the early Church was a preliminary inculturation which ought not to be binding on other cultures. The latter are said to have the right to return to the simple message of the New Testament prior to that inculturation, in order to inculturate it anew in their own particular milieux. This thesis is not only false; it is coarse and lacking in precision. The New Testament was written in Greek and bears the imprint of the Greek spirit, which had already come to maturity as the Old Testament developed. True, there are elements in the evolution of the early Church which do not have to be integrated into all cultures. Nonetheless, the fundamental decisions made about the relationship between faith and the use of human reason are part of the faith itself; they are developments consonant with the nature of faith itself.
And so I come to my conclusion. This attempt, painted with broad strokes, at a critique of modern reason from within has nothing to do with putting the clock back to the time before the Enlightenment and rejecting the insights of the modern age. The positive aspects of modernity are to be acknowledged unreservedly: we are all grateful for the marvellous possibilities that it has opened up for mankind and for the progress in humanity that has been granted to us. The scientific ethos, moreover, is - as you yourself mentioned, Magnificent Rector - the will to be obedient to the truth, and, as such, it embodies an attitude which belongs to the essential decisions of the Christian spirit. The intention here is not one of retrenchment or negative criticism, but of broadening our concept of reason and its application. While we rejoice in the new possibilities open to humanity, we also see the dangers arising from these possibilities and we must ask ourselves how we can overcome them. We will succeed in doing so only if reason and faith come together in a new way, if we overcome the self-imposed limitation of reason to the empirically verifiable, and if we once more disclose its vast horizons. In this sense theology rightly belongs in the university and within the wide-ranging dialogue of sciences, not merely as a historical discipline and one of the human sciences, but precisely as theology, as inquiry into the rationality of faith.
Only thus do we become capable of that genuine dialogue of cultures and religions so urgently needed today. In the Western world it is widely held that only positivistic reason and the forms of philosophy based on it are universally valid. Yet the world's profoundly religious cultures see this exclusion of the divine from the universality of reason as an attack on their most profound convictions. A reason which is deaf to the divine and which relegates religion into the realm of subcultures is incapable of entering into the dialogue of cultures. At the same time, as I have attempted to show, modern scientific reason with its intrinsically Platonic element bears within itself a question which points beyond itself and beyond the possibilities of its methodology. Modern scientific reason quite simply has to accept the rational structure of matter and the correspondence between our spirit and the prevailing rational structures of nature as a given, on which its methodology has to be based. Yet the question why this has to be so is a real question, and one which has to be remanded by the natural sciences to other modes and planes of thought - to philosophy and theology. For philosophy and, albeit in a different way, for theology, listening to the great experiences and insights of the religious traditions of humanity, and those of the Christian faith in particular, is a source of knowledge, and to ignore it would be an unacceptable restriction of our listening and responding. Here I am reminded of something Socrates said to Phaedo. In their earlier conversations, many false philosophical opinions had been raised, and so Socrates says: "It would be easily understandable if someone became so annoyed at all these false notions that for the rest of his life he despised and mocked all talk about being - but in this way he would be deprived of the truth of existence and would suffer a great loss".
The West has long been endangered by this aversion to the questions which underlie its rationality, and can only suffer great harm thereby. The courage to engage the whole breadth of reason, and not the denial of its grandeur - this is the programme with which a theology grounded in Biblical faith enters into the debates of our time. "Not to act reasonably, not to act with logos, is contrary to the nature of God", said Manuel II, according to his Christian understanding of God, in response to his Persian interlocutor. It is to this great logos, to this breadth of reason, that we invite our partners in the dialogue of cultures. To rediscover it constantly is the great task of the university.
***
NOTE:
The Holy Father intends to supply a subsequent version of this text, complete with footnotes. The present text must therefore be considered provisional.
© Copyright 2006 - Libreria Editrice Vaticana

16.9.06

ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ!! ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΟΥΙ!!

Χθες σε μονάδα εντατικής θεραπείας μεγάλου θεραπευτηρίου (όπου βρέθηκα για επίσκεψη ασθενούς) είδα εργολάβο οικοδομών νοσηλευόμενο επίσης (με μάσκα οξυγόνου και καλωδιομένο κατά τα ειθισμένα στα μονάδες αυτές, χάλια μαύρα!!) να «ψήνει» την προϊσταμένη να της πουλήσει διαμέρισμα!!
Αθάνατο γένος των εργολάβων!! Πρώτα τους βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι!!

12.9.06

PUT THE COT DOWN! Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΙΡΙΑΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ!

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 12 Σεπτεμβρίου 2006 σελ. 25.

«Σκάνδαλο χρηματισμού στην Επ. Ανταγωνισμού».
Σκάνδαλο εκβίασης με την υπόσχεση απάλειψης προστίμου, που υποτίθεται ότι επρόκειτο να επιβληθεί σε εταιρεία, απασχολεί από χθες τις διωκτικές αρχές. Στην υπόθεση εμπλέκονται, κατηγορούμενοι για εκβίαση, υψηλόβαθμο στέλεχος της Επιτροπής Ανταγωνισμού (που είναι και υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κάνει χρήση αδείας άνευ αποδοχών) και συγγενικό του πρόσωπο που είναι επιχειρηματίας. Η διερεύνηση της υπόθεσης άρχισε έπειτα από καταγγελία στελεχών της γαλακτοβιομηχανίας στον Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, σύμφωνα με την οποία ιδιώτης τους ζητούσε 2,5 εκατ. €, υποσχόμενος ότι μπορεί να μεσολαβήσει για να κριθεί ευνοϊκά η παραπομπή της εταιρείας και να μην της επιβληθεί πρόστιμο.»


Αν το υψηλόβαθμο στέλεχος της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητούσε κάποιο λογικό «λάδωμα» (και όχι 2,5 εκατ. €!!, είπαμε να κάνουμε κάποιο δώρο στους εαυτούς μας, όχι όμως και 500 εκατ. δρχ! ) και τα λεφτά θα έπαιρνε και κανείς δεν θα το γνώριζε. Η βιομηχανία, έφταιγε δεν έφταιγε, (μέχρις αποδείξεως του εναντίου βεβαίως δεν έφταιγε) αν ήταν σοφή θα πλήρωνε για να έχει το κεφάλι της ήσυχο!!
Πλην όμως η απληστία του υψηλοβάθμου στελέχους, σε συνδυασμό με την απειρία του, (άλλες οι «αρπαχτές» των Βρυξελλών και άλλες των Αθηνών!!) το παρέσυραν στον όλεθρο!

Ο συνδυασμός απληστίας και απειρίας πάντοτε σκοτώνει!!

Μένει όμως να μάθουμε ποιος επίτροπος και ποιος πολιτικός τον διώρισαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και ποιος «κουμπάρος» τον συνέστησε στον πολιτικό αυτόν…

11.9.06

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ Η "ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟΙΧΟΥ;"

Στις περισσότερες Ελληνικές «εφημερίδες» διαβάζομε -και σε όλα σχεδόν τα κανάλια βλέπομε και ακούμε- ως, δήθεν, ειδήσεις τις ευχές και τις επιθυμίες των εκδοτών, των καναλαρχών και των δημοσιογράφων.
Δεν πρόκειται δηλαδή περί εφημερίδων, αλλά περί «εφημερίδων τοίχου» που απευθύνονται όχι σε αναγνώστες αλλά σε «οπαδούς»!

10.9.06

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΕΝΟΥΣ....



Από το λεξικό της νεώτερης Ελληνικής γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη.

«Όραμα (το) {οράμ-ατος/-ατα, άτων}1. οτιδήποτε βλέπει κανείς σε κατάσταση εκστάσεως: είδε σε όραμα την Παναγία)..
όραμα-όνειρο. Οι δύο λέξεις διαφέρουν σημασιολογικά. Στην κυριολεκτική του σημασία το όνειρο προϋποθέτει την κατάσταση του ύπνου, ενώ το όραμα την κατάσταση της έκστασης. Επίσης το όνειρο είναι άχρονο ή αναφέρεται στο παρελθόν ενώ το όραμα αποκλειστικά στο μέλλον. Η μεταφορική χρήση της λ. όραμα, ως απόδοση του αγγλ. vision εισήχθη στον πολιτικό λόγο την δεκαετία του 1980 από πολιτικούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ.»


Επομένως φοβού τους επαγγελματίες οραματιστές και οραματιζομένους..
Η ονειρεύονται στο ξύπνιο τους ή μας εξαπατούν!!

7.9.06

Ο ΠΑΠΑΣ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ


Πολλοί θεωρούν τον Ανδρέα Παπανδρέου ως τον πάπα του σοσιαλισμού στην Ελλάδα.(Όχι τον ιδρυτή ή τον απόστολο).
0ρθώς. Και το αλάθητο είχε και ασκούσε παπικές εξουσίες.
Η σχέση του όμως με τον σοσιαλισμό υπήρξε αντίστοιχη της σχέσεως του πάπα Καίσαρος Βοργία με τον χριστιανισμό!

2.8.06

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΠΑΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ;




«Ύποπτη εμπλοκή για τα TOR.
Άγνωστοι άσκησαν έφεση κατά του ανοίγματος των επίμαχων λογαριασμών.
Καθυστέρηση τριών-τεσσάρων εβδομάδων (διάστημα πολύτιμο έως την έναρξη της νέας συνόδου της Βουλής.. αφού τότε παραγράφονται αυτομάτως τυχόν ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων ) επιδιώκουν εκ νέου οι ¨γνωστοί-άγνωστοι», που εμπλέκονται στις μίζες των αντισταθμιστικών ωφελημάτων των ρωσικών πυραύλων TOR-MA. Δέκα μόλις λεπτά πριν από την λήξη της προθεσμίας, την περασμένη Παρασκευή, για την άσκηση έφεσης κατά της εισαγγελικής απόφασης -του κ. Ζακ Ρεϊρού - να ανοίξει ο περίφημος τροφοδότης λογαριασμός του πολυπράγμονος διεθνούς εμπόρου όπλων Φουάντ Αλ Ζαγιάτ στην Κρεντί Αγκρικόλ Σουϊς, εκ νέου δικηγορικό γραφείο της ελβετικής πρωτεύουσας άσκησε αιφνιδιαστικά έφεση και μπλοκάρισε το άνοιγμα. Είναι η δεύτερη φορά που, μέσω δικηγορικού γραφείου της Ελβετίας, μπλοκάρεται αντίστοιχο άνοιγμα, πράξη, που αν μη τι άλλο, προδίδει το φόβο κάποιων από τα στοιχεία που θα αποκαλυφθούν. Παρόμοια κίνηση είχε γίνει και τον περασμένο Ιούλιο και τέσσερις μήνες αργότερα, τα Νοέμβριο του 2005, τα στόματα έκλεισαν μετά παρέμβαση «μικρού δικηγορικού γραφείου, χωρίς να έχει γίνει γνωστός ο εντολέας…»


Αυτά Γράφει ο Φ. Καλιαγκόπουλος στην Καθημερινή της 2 Αυγούστου 2006.
Μήπως πάει ο δικός σας νους στον πελάτη του μικρού δικηγορικού γραφείου;
……
Λες; Δεν το πιστεύω… Αυτός; ; Αποκλείεται!!!

31.7.06

Ε.Α.Μ. ΚΑΙ ΧΕΖΜΠΟΛΑ



Το Ε.Α.Μ. πολέμησε τους Γερμανούς με αληθινή –και κρυφή- επιδίωξη την επιβολή στην Ελλάδα καθεστώτος κομμουνιστικής επαναστατικής δικτατορίας του προλεταριάτου μετά το τέλος του πολέμου.

Η Χεζμπολά πολεμά το Ισραήλ με αληθινή –και φανερή- επιδίωξη την αντικατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στο (μόνο δημοκρατικό κράτος της Μέσης Ανατολής) Λίβανο από θεοκρατικό καθεστώς με επικεφαλής μουλάδες και Αγιατολαχ.

Το Ε.Α.Μ. έκανε άχρηστες και ανήκουστες θηριωδίες σε βάρος Γερμανών αιχμαλώτων για να επιτύχει ακόμη μεγαλύτερες κτηνωδίες εκ μέρους τους και να συσπειρώσει έτσι γύρω του μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Η Χεζμπολά τοποθετεί τους εκτοξευτές πυραύλων δίπλα από τα φυλάκια του Ο.Η.Ε. και από καταυλισμούς αμάχων για να προκαλέσει μεγαλύτερα αντίποινα από το Ισραήλ με προφανή κέρδη στην διαμόρφωση της τοπικής αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης.

Και οι Γερμανοί και οι Ισραηλίτες «κατάπιαν αμάσητο το δόλωμα» και έπαιξαν το παιχνίδι του Ε.Α.Μ. και της Χεζμπολά αντιστοίχως..