ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ. ΕΛΠΙΔΑ Η ΕΦΙΑΛΤΗΣ;

Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι η Τουρκία δεν θα δει την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως πιστεύω ότι (δυστυχώς) οι συνδυασμένες πιέσεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας (απ’ ευθείας και μέσω των δορυφόρων κρατών τους, τόσον εκ των παλαιών όσον και κυρίως εκ της τελευταίας διευρύνσεως) σε συνδυασμό με την έλλειψη ισχυρής πολιτικής βουλήσεως και κυρίως με τις κυβερνήσεις συνασπισμού στα υπόλοιπα παλαιά κράτη της Ε.Ε. θα οδηγήσουν την Τουρκία –αργά ή γρήγορα- σε πλήρη ένταξη.
Με επιδιωκόμενο κύριο αποτέλεσμα την μετάπτωση της Ε.Ε. από εν δυνάμει και σε εξέλιξη ομοσπονδιακό κράτος σε ζώνη ελευθέρων εμπορικών ανταλλαγών. (Η Ε.Ε. δηλαδή θα καταντήσει σαν την παλαιά Πολωνική Δίαιτα που είχαν επιβάλλει στην δυστυχή Πολωνία η Πρωσία και η Ρωσία. Στο όργανο αυτό ως νομοθετικό σώμα και σε ένδειξη πλήρους δημοκρατικότητος είχε επιβληθεί υπό των προστατών η ανάγκη της απολύτου ομοφωνίας όλων των μελών της, Πολωνών χωροδεσποτών, για την λήψη οιασδήποτε αποφάσεως! Με αποτέλεσμα την πλήρη ακυβερνησία της χώρας και τους συχνούς διαμελισμούς της μεταξύ Ρωσίας και Πρωσίας!).
Επανέρχομαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ανέκαθεν η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» αποτελούσε το κύριο όπλο των ισχυρών στην διατήρηση της ισχύος τους. (Περσική αυτοκρατορία, Ρώμη, Βυζάντιο, Μεγάλη Βρετανία κλπ, Σχέδιο Ανάν προσφάτως στην Κύπρο).
Τα τελευταία 10-15 χρόνια η Ευρώπη απέκτησε 14 νέα κράτη ή μορφώματα κρατών (Σκόπια, Μαυροβούνιο, Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Κοσσυφοπέδιο, Ουκρανία, Λευκορωσία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Τσεχία, Σλοβακία και Μολδαβία) στα ερείπια της Σοβιετικής Ενώσεως, της Γιουγκοσλαβίας και της Τσεχοσλοβακίας.
Το γεγονός δεν είναι τυχαίο. Ούτε είναι τυχαίος ο αυξανόμενος τοπικός εθνικισμός των Βάσκων και των Καταλανών στην Ισπανία, των Σικελών στην Ιταλία, των Κόρσων στην Γαλλία, των Φλαμανδών στο Βέλγιο, των Τσάμηδων στην Αλβανία κλπ.(Ενδεχομένως και ωρισμένων ανοήτων Ελλήνων στην Βόρειο Ελλάδα με αφετηρία αθλητικές ομάδες... Θυμηθείτε και τα του περιέργου αιτήματος περί «εκκλησιαστικής» –επί του παρόντος- αυτονομίας των «νέων» Ελληνικών «χωρών» φληναφήματα και την πηγή της προελεύσεώς τους..).
Τέλος είμαι βέβαιος ότι τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη στην πραγματικότητα βλέπουν με καλό μάτι την είσοδο της Τουρκίας. Οι δυστυχείς Τούρκοι μετανάστες (που θα αυξηθούν υπερμέτρως) θα αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου στις χώρες που θα ζουν (αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί) και τα κόμματα αυτά θα γίνουν η μόνιμη και σταθερή πλειοψηφία στις χώρες τους..
Σημειώστε επίσης ότι και τα φιλελεύθερα κόμματα (προσοχή δεν γράφω τα συντηρητικά!) ενδιαφέρονται για δουλειές στην μεγάλη Τουρκική αγορά!!
Όταν τα σκεφθείτε όλα αυτά πιστεύω ότι θα κατανοηθούν οι λόγοι για τους οποίους συνδυασμένες πολιτικές δυνάμεις δεν άφησαν να μπουν στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα οι αναφορές στον Ελληνικό πολιτισμό (που υπήρχαν στο προσχέδιο του Βαλερί Ζισκάρ Ντ ΄ Εσταίν) και στο Χριστιανισμό όπως εζήτησε ο Πάπας. Τότε η Τουρκία κέρδισε την μάχη της Ευρώπης..

Έχω ήδη δημοσιεύσει το κείμενο στο τεύχος της 20.11.2006 του περιοδικού ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.