ΠΟΙΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1830 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

SITE METER


29.12.07

ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ

Εάν η οικογένεια του Χρ. Ζαχόπουλου συγκεντρώσει όλα όσα αυτές τις ημέρες χωρίς στοιχεία (ακόμη τουλάχιστον) λέγονται και γράφονται στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα, στον Τύπο, στις κομματικές ανακοινώσεις για οικονομικές του ατασθαλίες στην διαχείριση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. (Η λάσπη πετιέται προς πάσα κατεύθυνση μπροστά στον ανεμιστήρα που λειτουργεί στο μέγιστο της ταχύτητας που έχει).

Εάν ο δικηγόρος που θα χειρισθεί για λογαριασμό τους την υπόθεση δεν υπολογίζει, ούτε και έχει λόγο να υπολογίζει, τα ΜΜΕ και τα κόμματα.

Τότε η οικογένεια Ζαχοπούλου θα γίνει από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ελλάδος..

Εκτός εάν οι εναγόμενοι (Μ.Μ.Ε., δημοσιογράφοι, κόμματα) μπορέσουν να αποδείξουν (όπως τους υποχρεώνει ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας) πλήρως τους περί διαφθοράς του (ανοικτούς ή/και κεκαλυμμένους) ισχυρισμούς τους..

22.12.07

«ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ..».

Στον σημερινό Κόσμο του Επενδυτή δημοσιεύεται «έρευνα» των Αιμιλίου Νέγκη και Χάρη Ντιριντάκη με τον ΄πηχυαίο αυτόν τίτλο στην 1η σελίδα. Με υπέρτιτλο «Αποκάλυψη: Πως γίνεται το μεγάλο φαγοπότι στον χώρο της υγείας». Και με υπότιτλο «Αλλάζει χέρια κάτω από το τραπέζι το «μαύρο χρήμα».- Καπέλο 30% στις τιμές»

Στην 18η σελ. που δημοσιεύεται η «έρευνα» οι εντυπωσιακών στοιχείων τίτλοι «Οι πηγές του «μαύρου» χρήματος στην αγορά των φαρμάκων». Και «Τα φαρμακεία των κλινικών και το καπέλο του 30%».

Η βασική καταγγελία είναι ότι οι ιδιωτικές κλινικές «καπελώνουν» τα φάρμακα κατά 30% εν σχέσει με την τιμή της χονδρικής. Εξ όσων γνωρίζω δεν υπάρχει ηλεκτρονική έκδοση της Εφημερίδας αυτής. Έτσι δεν μπορώ ώστε να παραπέμψω τον αναγνώστη.

Επειδή γνωρίζω το θέμα επ’ ευκαιρία υπό εξέλιξη δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινα σκόπιμο να γράψω λίγες λέξεις.

Κατ’ αρχήν διερωτώμαι εάν το δημοσίευμα είναι προϊόν μόνον λαϊκισμού ή συνδυαστικώς και λαϊκισμού και άγνοιας και ανοησίας!

Απάντηση βεβαίως εγώ δεν μπορώ να δώσω.

Δίνω όμως λίγα στοιχεία για να κριθεί το ζήτημα από τους έμφρονες αναγνώστες.

  1. Οι Φαρμακοποιοί έχουν νόμιμο περιθώριο μικτού κέρδους επί της τιμής των φαρμάκων 35% επί της τιμής χονδρικής.
  2. Με σειρά αγορανομικών διατάξεων αλλά και με τον Κώδικα Φαρμακευτικής Δεοντολογίας δεν επιτρέπονται εκπτώσεις επί της τιμής των φαρμάκων. (Μόνη εξαίρεση υπέρ του Δημοσίου).
  3. Οι κλινικές μπορούν (μέχρι σήμερα) να αγοράζουν φάρμακα μόνον από τα Φαρμακεία και όχι από τις Φαρμακαποθήκες ή/και τους παραγωγούς ή εισαγωγείς ή συσκευαστές φαρμάκων. Οι κλινικές χρεώνουν τα φάρμακα (όχι 30% που γράφει η «έρευνα») αλλά 35% επί πλέον της τιμής χονδρικής. Τα δίνουν δηλ. στους ασθενείς στις τιμές που τα αγοράζουν από τα φαρμακεία!!.
  4. Ο μοναδικός κατά νόμον φορολογικός συντελεστής κέρδους των Φαρμακοποιών είναι 9%. Όλοι βεβαίως αντιλαμβάνονται ότι για να δέχεται το Υπουργείο Οικονομικών αυτόν τον μικρό φορολογικό συντελεστή καθαρού κέρδους στην πραγματικότητα αυτός θα πρέπει είναι πολύ μικρότερος.
  5. Με την πρόσφατη νομοθεσία (η ισχύς της οποίας αναστέλλεται με υπό δημοσίευση νόμο) οι άνω των 150 κλινών κλινικές υποχρεούνται να διατηρούν φαρμακείο εντός της κλινικής, μπορούν να αγοράζουν τα φάρμακα απ’ ευθείας από τις Φαρμακαποθήκες σε χονδρική τιμή και να χρεώνουν τους ασθενείς με προσαύξηση 5% επί της χονδρικής τιμής. Επαναλαμβάνω ότι τα Φαρμακεία χρεώνουν τα φάρμακα κατά 35% πλέον της τιμής χονδρικής (πλέον ΦΠΑ βεβαίως).
  6. Και ερωτώνται, εν όψει αυτών, και οι στοιχειωδώς νοήμονες πως θα μπορέσουν οι κλινικές (που θα έχουν μεγάλο κόστος από την λειτουργία φαρμακείου) να «πουλάνε» τα φάρμακα στους ασθενείς τους με επιβάρυνση 5% μόνον επί της χονδρικής τιμής όταν στα φαρμακεία (που είναι χαμηλού κόστους επιχειρήσεις με αναγνωριζόμενο μοναδικά φορολογικό συντελεστή κέρδους 9%) ο νόμος επιτρέπει προσαύξηση 35% επί της χονδρικής τιμής;
  7. Τέλος επί τη βάσει διατάξεων νόμου τα Δημόσια Νοσοκομεία, κατ΄ εξαίρεση, αγοράζουν τα φάρμακα σε τιμές χονδρικής μειουμένης κατά 13%, υφισταμένης και της δυνατότητος περαιτέρω εκπτώσεων. Οι κλινικές δηλ. υποχρεώνονται (κατά νόμο) να αγοράζουν τα φάρμακα (13+35=)48% ακριβότερα από τα Νοσοκομεία..
  8. Ουδείς βεβαίως επικροτεί την γιγάντωση του φαινομένου των κλινικών σε βάρος των Νοσοκομείων. Αλίμονο! Μήπως οφείλεται όμως το φαινόμενο αυτό στην ίδρυση και στην λειτουργία του Ε.Σ.Υ.; Με την ίδρυση του Ε.Σ.Υ. δυστυχώς (για μια σειρά από λόγους) φούντωσε η ανάπτυξη των ιδιωτικών κλινικών στην Ελλάδα. Οι μεγαλοκλινικάρχες δε του ιδρυτή του Ε.Σ.Υ. και οραματιστή αείμνηστου Γ. Γεννηματά πρέπει να έχουν εικόνα με ιδιαίτερο καντήλι στο εικονοστάσι τους…Πρέπει να είναι ο προστάτης άγιος τους, αν και από αγαθά σοσιαλιστικά ιδανικά ορμώμενος..

15.12.07

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΚΑΙ ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. (Ι)

Η «πολιτική» είναι η τέχνη (επιστήμη; Ίσως!) της περιττολογίας. Για να διακριθείς στην «πολιτική» είναι πλέον ή απαραίτητη η κτήση της ειδικότητος αυτής. (Μπορείς να γίνεις πχ χειρούργος χωρίς την πρακτική σου άσκηση στην τέχνη του νυστεριού; Η πληρωμένος δολοφόνος χωρίς να γνωρίζεις την τέχνη της σκοποβολής; Πως τότε χωρίς phd στην τέχνη της περιττολογίας και της μπουρδολογίας φιλοδοξείς να επιτύχεις στην «πολιτική»;). Η επίδειξη γνώσεως επί παντός του επιστητού (και άλλων τινών ακόμη αναγκαίως) είναι επίσης περισσότερο και από απαραίτητη στον «πολιτικό». Η σαφήνεια και η σοβαρότης σκοτώνουν την «πολιτική». Η κυριολεξία την εξοντώνει. «Κυριολεκτικώς»!!

Το αναγκαίο των προϋποθέσεων αυτών για την επιτυχή άσκηση της ευγενούς τέχνης (επιστήμης μάλλον) της πολιτικής διαπιστώνεται καθημερινώς στις απ’ ευθείας μεταδόσεις από την Τηλεόραση της Βουλής των «συζητήσεων» (μονολόγων συνήθως!!) εντός του Κοινοβουλίου. «Πίστευε και μη ερεύνα!!».

Ο επιτυχής «πολιτικός» δύσκολα θα αντιληφθεί εκείνο το οποίο έχει συμφέρον να μην αντιλαμβάνεται. Αν δηλαδή ο ίδιος κάνει το λάθος να στραφεί πχ κατά των δημοσιογράφων και των Μ.Μ.Ε. (έστω και ορθώς προς περιορισμό αδικαιολογήτων κοινωνικοασφαλιστικών προνομίων τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου) καταστρέφεται.

Βλ. πχ το σημερινό παράδειγμα του δυστυχούς Β. Μαγγίνα. Μικροπταίσματα για «πολιτικούς» (όπως διορισμός της κόρης του με σύμβαση αορίστου χρόνου στον Ο.Τ.Ε. Α.Ε. –που υποτίθεται άλλωστε ότι λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια-, πολεοδομική παράβαση με αλλαγή χρήσεως οικοδομής και ανασφάλιστοι αλλοδαποί) ανηγορεύθησαν σε βαρύτατα κακουργήματα τα οποία επέφεραν την ταχεία θανατική του καταδίκη και την άμεση εκτέλεση της ποινής, μετά από συνοπτική τηλεοπτική διαδικασία. (Έφυγε άψαλτος ο φουκαράς!! Χάριν παραδειγματισμού για να εμπεδώσει η διάδοχός του κ. Φ. Πάλλη-Πετραλιά το μάθημα!!). Θυμηθείτε και το παλαιότερο παράδειγμα του Α. Παπανδρέου. Έθυε και απόλυε ανενοχλήτως!! Μόλις όμως οι Βαρώνοι των Μ.Μ.Ε. υποψιάστηκαν ότι ο Α. Παπανδρέου, με όργανο τον Γ. Κοσκωτά, επεδίωκε να τους εξοβελίσει από συμμάχους του και από «διαμεσολαβητές» και διαμορφωτές της κοινής γνώμης να τους θέσει στο περιθώριο με μονοπώληση του Τύπου, τον καρατόμησαν ταχέως και αποτελεσματικώς. Και ενώ είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν τόσα άλλα μεγαλύτερα σκάνδαλα (προμήθειες ενόπλων δυνάμεων και κυρίως αγορά του αιώνα κλπ) για να τον πλήξουν καιρίως και αποτελεσματικώς, επέλεξαν αυτό (ήσσονος σημασίας) που αφορούσε αμέσως όμως στον Τύπο ακριβώς για να γίνει αντιληπτό (και στους πιο χονδροκέφαλους ακόμη πολιτικούς) ποιοι είναι σε αυτόν τον τόπο τα πραγματικά αφεντικά!! Ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε (εκών-άκων; Δεν γνωρίζω) απλώς το εκτελεστικό όργανο των αποφάσεών τους. Μόλις όμως εδηλώθη η αναγκαία υποταγή και μετάνοια από τον κατηγορούμενο, ο οποίος είχε τολμήσει να αμφισβητήσει με όργανο τον Γ. Κοσκωτά τον θεόσταλτο ρόλο τους, οι ίδιοι, ως μάρτυρες στο ίδιο ακροατήριο- και όχι το Ειδικό Δικαστήριο- τον αθώωσαν. Απέδωσαν, ομοφώνως, τα ανομήματα και κακουργήματά του- για τα οποία οι ίδιοι προηγουμένως τον κατηγορούσαν και ζητούσαν την κεφαλή του επί πίνακι, ως Ηρωδιάδες μαινόμενες- στην «παραεξουσία»!! Και όταν, κεχηνώς, ο Πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου και του Αρείου Πάγου κ. Β. Κόκκινος τους ερωτούσε (ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών σε απ΄ ευθείας μετάδοση) ποιους εννοούσαν τέλος πάντων ως παραεξουσία οι μάρτυρες εκδότες απαντούσαν ομοφώνως διευκρινιστικώς και με σαφήνεια ότι ως παραεξουσία εννοούν ακριβώς την παραεξουσία!!

Τα Μ.Μ.Ε., αφού αθώωσαν από τις κατηγορίες τις οποίες του είχαν προσάψει, επανέφεραν τον ημιθανή Α. Παπανδρέου στην εξουσία!! Ύπαγε και μηκέτι αμάρτανε του είπαν !! Και αυτός μεταγνούς ουδέποτε διέπραξε το ίδιο αμάρτημα!! (Συνεργουσών ίσως στην απομακρυνση της Κυβερνήσεως του Κ. Μητσοτάκη και των Η.Π.Α. οι οποίες είχαν εκμανεί από την εις βάρος τους κατασκοπία του Στηβ Λάλας υπέρ της Ελλάδος!!).

7.12.07

Μ’ ΟΠΟΙΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΘΙΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ…

Η ΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ..

Συνιστώ όχι μόνον να διαβαστεί, αλλά και να μελετηθεί σε βάθος, το σχόλιο του κ. Πάσχου Μανδραβέλη στην σημερινή Καθημερινή με τίτλο «Στης ανομίας τα θρανία..».

Το αντιγράφω πιο κάτω.

Στο ίδιο το πνεύμα βλ. και χθεσινό σχόλιο του κ. Αντ. Καρκαγιάννη χθες στην ίδια εφημερίδα http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/12/2007_


Στης ανομίας τα θρανία...

Tου Πασχου Μανδραβελη

Έχουν ενδιαφέρον όσα μας είπε χθες ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Αλκης Ρήγος. Όχι μόνο γιατί είναι πανεπιστημιακός δάσκαλος, και συνεπώς τέτοια γράμματα μαθαίνει στα παιδιά, αλλά γιατί έχει ένα κοινό για την ελληνική κοινωνία σκεπτικό: ότι οι νόμοι εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Αν μας αρέσουν έχει καλώς. Αν δεν μας αρέσουν, όπως γράφει ο ίδιος, «υπερβαίνουμε τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας» («Καθημερινή», 6.12.2007).

Να θυμίσουμε ότι προχθές οι φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου έκαναν πράξη την έκκληση της κ. Αλέκας Παπαρήγα, να ακυρώσουν στην πράξη την εφαρμογή του νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ. Όχι δια της νόμιμης διαδικασίας, που είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά δια του «επαναστατικού τσαμπουκά». Οι φοιτητές των αριστερών παρατάξεων έκλεψαν την κάλπη και την έκαψαν.

Η πράξη καθαυτή κατά τον κ. Ρήγο ανήκει στο τυπικόν της συζήτησης. Το ουσιαστικό είναι ότι «όλες οι φοιτητικές παρατάξεις κατά καιρούς έχουν υπερβεί με πράξεις τους τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας».

Ας μη μας εκπλήσσει αυτή η απόφανση και θα είναι υποκριτικό να φρικιούν κάποιοι, διότι οι πανεπιστημιακοί πιστεύουν ότι οι δημοκρατικά ψηφισμένοι νόμοι σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή υπόκεινται σε μιαν ευρύτερη «αίσθηση δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας». Το ίδιο ακούμε σε κάθε διαδήλωση: «Νόμος (δηλαδή, η τυπική διαδικασία) είναι το δίκιο (η ευρύτερη, κατά Ρήγο, αίσθηση δικαίου) του εργάτη». Με την ίδια λογική οι κάτοικοι των Ζωνιανών «υπερέβαιναν τις τυπικές διαδικασίες» των αστυνομικών ελέγχων «στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης (κρητικού αυτή τη φορά) δικαίου».

Με την ίδια ευρύτερη αίσθηση δικαίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπερέβησαν την τυπική διαδικασία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και άρχισαν να λειτουργούν τις κάμερες.

Γενικώς, στην Ελλάδα, νόμους και κανόνες τους θεωρούμε τυπικές διαδικασίες, που εφαρμόζονται όταν δεν υπάρχει μια διαφορετική «αίσθηση δικαίου». Ρωτήστε κάποιον γιατί στάθμευσε παράνομα το όχημά του: «Μα, πού να παρκάρω;» είναι η απάντηση. Η ευρύτερη αίσθηση του δικαιώματος να παρκάρει, υπερβαίνει την τυπική διαδικασία απαγόρευσης στάθμευσης.

Το κυριότερο πρόβλημα που προβάλλει με την τοποθέτησή του ο κ. Ρήγος, δεν είναι αυτή η επισήμανση περί ανομίας της ελληνικής κοινωνία. Βρίσκεται στην ακροτελεύτια παράγραφο του κειμένου του: Η πανεπιστημιακή κοινότητα, γράφει, «ήταν, είναι -και αγωνιζόμαστε να παραμείνει- ένας δημόσιος θεσμός μιας κοινότητας ενηλίκων πολιτών που δρα ως καθρέφτης και καταλύτης ευρύτερων πολιτισμικών διεργασιών». Κι εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Αν «ο καταλύτης των ευρύτερων πολιτισμικών διεργασιών» νομιμοποιεί την ανομία στο όνομα μιας απροσδιόριστης «αίσθησης δικαίου», τότε αυτή η κοινωνία δεν έχει κανένα μέλλον. Οι πολίτες της θητεύουν στα θρανία της ανομίας εξ απαλών ονύχων. Μαθαίνουν ότι η εφαρμογή των νόμων μιας δημοκρατικής κοινωνίας εξαρτάται από τα κέφια κάθε κοινότητας. Είτε αυτή είναι πανεπιστημιακή είτε του Μυλοποτάμου.


Το σχόλιο του κ. Π. Μανδραβέλη αναφέρεται στον «Πανεπιστημιακό» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Καθηγητή κ. Άλκη Ρήγο. Ο κ. Καθηγητής στην Καθημερινή της 6.12.2007 δίδασκε (ποιο άραγε είναι το μάθημα που διδάσκει;) ότι οι νόμοι εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Αν μας αρέσουν έχει καλώς. Αν δεν μας αρέσουν, όπως γράφει ο ίδιος, «υπερβαίνουμε τις τυπικές διαδικασίες στο όνομα μιας ευρύτερης αίσθησης δικαίου και δημοκρατικής νομιμότητας».

(Μικρή παρέκβαση. Η κρίση πάντως του κ. Π. Μανδραβέλη ότι « Με την ίδια ευρύτερη αίσθηση δικαίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπερέβησαν την τυπική διαδικασία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και άρχισαν να λειτουργούν τις κάμερες» δεν με βρίσκει σύμφωνο.. Η σχετική απόφαση έχει ακλόνητο έρεισμα στο θετικό δίκαιο, όπως αυτό αναλύεται στην Εισαγγελική Εγκύκλιο. Βλ. προηγούμενο κείμενό μου στο οποίο δημοσιεύεται η γνωμοδότηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου http://christosvardakas.blogspot.com/2007/11/blog-post_29.html ).

Ξαναγυρίζω στο θέμα. Όλα αυτά τα υποστηρίζει ο κ. Α. Ρήγος συγχαίροντας ελάχιστους «φοιτητές» του ίδιου «Πανεπιστημίου", γνωστού από το μεγάλο σκάνδαλο κλοπής του Δημοσίου χρήματος που κατέληξε προσφάτως σε πρώτο βαθμό (επί τέλους!!) σε βαριές ποινές, ισόβιες καθείρξεις διοικητικών στελεχών και Πρυτάνεων, Αντιπρυτάνεων κλπ .. (Ας μην είμαστε όμως υπεραισιόδοξοι!! Ας περιμένουμε και το Αφετείον.)

Γιατί όμως ο κύριος Καθηγητής συνέχαιρε τους φοιτητές του;

Μα διότι έκαψαν τις κάλπες επειδή δεν συμφωνούσαν στα ρυθμίσεις του νέου νόμου…

Ο κ. Α. Ρήγος εμπνέεται προφανώς ακόμη από τον Σοβιετικό Ποινικό Κώδικα (επί Στάλιν πάντως) ότι έγκλημα είναι ότι βλάπτει το συμφέρον του λαού, όπως αυτό (το συμφέρον) το ερμηνεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Καιρός όμως φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραγούλια..

Η παιδική χαρά (που ονομάζεται και Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας) πρέπει, εφαρμόζοντας την υφισταμένη νομοθεσία, να παραπέμψει στα αρμόδια όργανα τους μεν «φοιτητές» για οριστική διαγραφή, τον δε κ. Α. Ρήγο για τις ανάλογες κυρώσεις..

Σε μία πολιτειακώς συντεταγμένη χώρα δεν μπορείς, Πανεπιστημιακός Καθηγητής, και μισθοδοτούμενος από την Πολιτεία, να παροτρύνεις (και εγκωμιάζεις) τους φοιτητές για την μη τήρηση των νόμων της Πολιτείας.. …

Αν περιμένω πειθαρχικές κυρώσεις ασφαλώς βλέπω όνειρα θερινής νυκτός θα μου πείτε. Και δικαίως μάλιστα θα μου το πείτε..

ΤΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ...

1.12.07

ΚΑΠΝΙΖΑΝ ΣΑΝ ΑΡΑΠΗΔΕΣ…

Σήμερα (μεσημέρι Σαββάτου) τρώγαμε με φίλους στην BRASSERIE στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου στην Αθήνα.

Στο οπτικό μου πεδίο 30-40 άνθρωποι.

Οι 11 κάπνιζαν αρειμανίως.. Σαν Αράπηδες!! (Μπορεί να μη θεωρηθεί ως πολιτικώς ορθή η έκφραση, αλλά προτιμώ την ζωντάνια των ιδιωματισμών της γλώσσας!!).

Οι 9 από τους καπνιστές ήσαν γυναίκες (εκ των οποίων δύο από το τραπέζι μας!!) και μόνον οι δύο ήσαν άνδρες…

29.11.07

ΧΡΗΣΗ ΚΑΜΕΡΩΝ . Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΑΠ ΚΥΡΙΟΥ Γ. ΣΑΝΙΔΑ.

http://www.dsanet.gr/800x600.htm

Νομίζω ότι είναι χρήσιμη η ανάγνωση της Γνωμοδοτήσεως του Εισαγγελέως η οποία έδωσε αφορμή σε μερικά μέλη της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (της οποίας η θητεία πάντως είχε λήξει!!) να παραιτηθούν.

Για την παραίτηση μερικών από τα μέλη της Αρχής βλ. κείμενο του Univers και την σχετική συζήτηση

http://expanding-universe.blogspot.com/2007/11/blog-post_20.html

Ο κ. Γ. Σανιδάς με άρτια νομική θεμελίωση και με μετριοπάθεια αναγκάζεται να εξηγήσει το αυτονόητο, τους λόγους δηλαδή για τους οποίους επί συγκρούσεως του κοινωνικού συμφέροντος με το ατομικό συμφέρον των παρανομούντων (του να παραμείνουν δηλ. ακαταδίωκτοι) επικρατεί το πρώτο.

ΓνδτΕισΑΠ 14/2007

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Δικαίωμα του συνέρχεσθαι - Πορείες και διαδηλώσεις - Αποδεικτικά μέσα - Μαγνητοσκόπηση - Βιντεοσκόπηση - Φωτογράφηση -.

Στην περίπτωση κατά την οποία σε συναθροίσεις και ειδικότερα πριν, κατά ή μετά το τέλος διαδηλώσεων και πορειών, διαπράττονται αυτόφωρα εγκλήματα (κακουργήματα ή πλημμελήματα), από άτομα συμμετέχοντα αρχήθεν ή παρεισφρύσαντα σ' αυτές, είναι επιτρεπτή η εκ μέρους των αστυνομικών αρχών, δια της χρήσεως των τιθεμένων τότε σε λειτουργία καταλλήλων τεχνικών μέσων καταγραφής εικόνας και ήχου (καμερών φορητών ή σταθερών κ.λ.π.), αποτύπωση αυτών σε κασέτα, μαγνητοταινία, βιντεοταινία, φωτογραφία κ.λ.π., με σκοπό τη βεβαίωση των τελουμένων αυτοφώρων εγκλημάτων, τον εντοπισμό των δραστών την αποκάλυψη της ταυτότητας αυτών και εν τέλει τη χρήση των άνω αποδεικτικών μέσων ενώπιον των δικαστικών αρχών. Δεν είναι επιτρεπτή η κατάσχεση από τις αστυνομικές αρχές κασετών, ταινιών, φωτογραφιών ή άλλων εξαρτημάτων, στα οποία έχουν αποτυπωθεί, με τη χρήση τεχνικών μέσων (καμερών κ.λ.π.) από εικονολήπτες Μ.Μ.Ε. ή άλλους ιδιώτες, τελεσθέντα αυτόφωρα εγκλήματα. Δυνατή είναι μόνο η πρόσκληση για παράδοση αυτών.

ΚΕΙΜΕΝΟ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ Αθήνα 30 Οκτωβρίου 2007

ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Αριθ.Πρωτ. 4450/06

Αριθμ.Γνωμ.14/07

Τηλ : 210.

Fax : 210.

Προς

Το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας

Σε απάντηση του διαλαμβανομένου ερωτήματος στο υπ' αριθμ. πρωτ. 1029/8/7-α/2006 έγγραφό σας σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Α. Ι. Με τα άρθρα 5 παρ. 1, 6 παρ. 1, 9Α, 11 παρ. 1 και 2α, 19 παρ. 3 και 25 παρ. 1, 2 και 3 του Συντάγματος ορίζονται τα ακόλουθα: άρθρο 5 παρ. 1 «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα και τα χρηστά ήθη», άρθρο 6 παρ. 1 : «Κανένας δεν συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται χωρίς αιτιολογημένο δικαστικό ένταλμα που πρέπει να επιδοθεί τη στιγμή που γίνεται η σύλληψη ή η προφυλάκιση. Εξαιρούνται τα αυτόφωρα εγκλήματα», άρθρο 9Α : «Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει...», άρθρο 11 παρ. 1 και 2α : «Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. Μόνο στις δημόσιες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται η αστυνομία...», άρθρο 19 παρ. 3: «Απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού (το άρθρο 19 αφορά στην προστασία του απορρήτου των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης και επικοινωνίας) και των άρθρων 9 και 9Α», άρθρο 25 παρ. 1, 2 και 3 : «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν ...Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη...Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται...».

II. Εξάλλου με τα άρθρα 36, 37 παρ. 1, 2 και 3, 177 παρ.1 και 2, 178, 179 εδ. α', 243 παρ. 1 και 2, 251, 259, 275 παρ. 1, 278 παρ. 2, 279 παρ. 1, 280 και 418 παρ. 1 του Κ.Ποιν.Δ. ορίζονται τα ακόλουθα : άρθρο 36 : «Όταν δεν απαιτείται έγκληση ή αίτηση η ποινική δίωξη κινείται αυτεπάγγελτα, ύστερα από αναφορά, μήνυση ή άλλη είδηση ότι διαπράχθηκε αξιόποινη πράξη», άρθρο 37 παρ. 1 και 2 : «Οι ανακριτικοί υπάλληλοι οφείλουν να ανακοινώσουν χωρίς χρονοτριβή στον αρμόδιο εισαγγελέα οτιδήποτε πληροφορούνται με κάθε τρόπο για αξιόποινη πράξη που διώκεται, αυτεπαγγέλτως. Οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι καθώς και εκείνοι στους οποίους ανατέθηκε προσωρινά δημόσια υπηρεσία έχουν την ίδια υποχρέωση για τις αξιόποινες πράξεις της παρ. 1, αν πληροφορήθηκαν γι' αυτές κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Η ανακοίνωση γίνεται γραπτώς και πρέπει να περιέχει όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και αφορούν την αξιόποινη πράξη, τους δράστες και τις αποδείξεις», άρθρο 177 παρ. 1 και 2 : «Οι δικαστές δεν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν νομικούς κανόνες αποδείξεων, πρέπει όμως να αποφασίζουν κατά την πεποίθηση τους, ακολουθώντας τη φωνή της συνείδησης τους και οδηγούμενοι από την απροσωπόληπτη κρίση που προκύπτει από τις συζητήσεις και που αφορά την αλήθεια των πραγματικών γεγονότων, την αξιοπιστία των μαρτύρων και την αξία των άλλων αποδείξεων...Αποδεικτικά μέσα που έχουν αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών δεν λαμβάνονται υπ' όψιν για την κήρυξη της ενοχής, την επιβολή της ποινής ή τη λήψη μέτρων καταναγκασμού, εκτός αν πρόκειται για κακουργήματα που απειλούνται με ποινή ισόβιας κάθειρξης και εκδοθεί για το ζήτημα αυτό αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου», άρθρο 178 : «Κυριότερα αποδεικτικά μέσα στην ποινική διαδικασία είναι : α) οι ενδείξεις, β) η αυτοψία, γ) η πραγματογνωμοσύνη, δ) η ομολογία του κατηγορουμένου, ε) 01 μάρτυρες και στ) τα έγγραφα», άρθρο 179 : «Στην ποινική διαδικασία επιτρέπεται κάθε είδους αποδεικτικού μέσου...», άρθρο 243 παρ. 1 και 2 : «Η προανάκριση ενεργείται από οποιονδήποτε ανακριτικό υπάλληλο μετά γραπτή παραγγελία του εισαγγελέα ...Αν από την αναβολή απειλείται άμεσος κίνδυνος ή αν πρόκειται για αυτόφωρο κακούργημα ή πλημμέλημα, τότε όλοι οι κατά το άρθρο 33 ανακριτικοί υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να επιχειρούν όλες τις προανακριτικές πράξεις που είναι αναγκαίες για να βεβαιωθεί η πράξη και να ανακαλυφθεί ο δράστης, έστω και χωρίς προηγούμενη παραγγελία του εισαγγελέα ...», άρθρο 251 : «Ο ανακριτής και οι ανακριτικοί υπάλληλοι που αναφέρονται στο άρθρο 33, όταν λάβουν παραγγελία του εισαγγελέα και στις περιπτώσεις του άρθρου 243 παρ. 2 αυτεπαγγέλτως, οφείλουν χωρίς χρονοτριβή να συγκεντρώνουν πληροφορίες για το έγκλημα και τους υπαιτίους του, να εξετάζουν μάρτυρες και κατηγορούμενους, να μεταβαίνουν επί τόπου για ενέργεια αυτοψίας ... να διεξάγουν έρευνες, να καταλαμβάνουν πειστήρια και γενικά να ενεργούν οτιδήποτε είναι αναγκαίο για τη συλλογή και τη διατήρηση των αποδείξεων, καθώς και για την εξασφάλιση των ιχνών του εγκλήματος», άρθρο 275 παρ. 1 : «Προκειμένου για αυτόφωρα κακουργήματα και πλημμελήματα οι ανακριτικοί υπάλληλοι του άρθρου 33 καθώς και κάθε αστυνομικό όργανο έχουν υποχρέωση, ενώ οποιοσδήποτε πολίτης το δικαίωμα να συλλάβουν τον δράστη, τηρώντας τις διατάξεις του Συντάγματος και του άρθρου 279 του Κώδικα για την άμεση προσαγωγή του στον εισαγγελέα...», άρθρο 259 : «Όποιος ενεργεί την ανάκριση μπορεί να προβαίνει οποτεδήποτε σε μεσεγγύηση πραγμάτων ή εγγράφων που σχετίζονται με το έγκλημα, ακόμα και αν δεν κατασχέθηκαν αλλ' απλώς παραδόθηκαν σ' αυτόν...», άρθρο 278 παρ. 2 «Τα αρμόδια για τη σύλληψη όργανα οφείλουν να συμπεριφέρονται με κάθε δυνατή ευγένεια σ' αυτόν που συλλαμβάνουν και να σέβονται την τιμή του. Γι αυτό δεν πρέπει να μεταχειρίζεται βία παρά μόνον αν υπάρχει ανάγκη και δεν επιτρέπεται να τον δεσμεύουν παρά μόνον όταν ο συλλαμβανόμενος αντιστέκεται ή είναι ύποπτος φυγής», άρθρο 279 παρ. 1 : «Ο συλλαμβανόμενος επ' αυτοφώρω ή με ένταλμα οδηγείται χωρίς αναβολή στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες από τη σύλληψη του και αν η σύλληψη έγινε έξω από την έδρα του στον απολύτως αναγκαίο χρόνο για τη μεταφορά του. Αν πρόκειται για κακούργημα ή αν η σύλληψη έγινε με ένταλμα του ανακριτού ο εισαγγελέας παραπέμπει στον ανακριτή εκείνον που έχει συλληφθεί, ενώ αν πρόκειται για πλημμέλημα ενεργεί αμέσως τις πράξεις που ορίζονται στα άρθρα 43, 246 παρ, 3 και 417 επ», άρθρο 280 : «Κατάσχεση πειστηρίων : Όλα τα έγγραφα και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν σ' αυτόν που έχει συλληφθεί και έχουν σχέση με το έγκλημα κατάσχονται και παραδίδονται με αυτόν και τη σχετική έκθεση στον αρμόδιο εισαγγελέα ή ανακριτή...», άρθρο 418 παρ. 1 : «Ο ανακριτικός υπάλληλος ή το αστυνομικό όργανο που συνέλαβε το δράστη επ' αυτοφώρω έχει την υποχρέωση να τον φέρει αμέσως ...στον αρμόδιο εισαγγελέα μαζί με την έκθεση για τη σύλληψη και τη βεβαίωση του εγκλήματος που πρέπει υποχρεωτικά να τη συντάξει...».

III. Περαιτέρω με το άρθρο 370Α παρ. 2, 3 και 4 Π.Κ. ορίζονται τα ακόλουθα : «Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή μαγνητοφωνεί προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων που δεν διεξάγεται δημόσια ή μαγνητοσκοπεί μη δημόσιες πράξεις τρίτων, τιμωρείται με φυλάκιση...Με φυλάκιση τιμωρείται όποιος κάνει χρήση των πληροφοριών ή μαγνητοταινιών ή των μαγνητοσκοπήσεων που αποκτήθηκαν με τους τρόπους που προβλέπονται στις παρ. 1 και 2 αυτού του άρθρου. Η πράξη της παρ. 3 δεν είναι άδικη αν η χρήση έγινε ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, ανακριτικής ή άλλης δημόσιας αρχής για τη διαφύλαξη δικαιολογημένου συμφέροντος που δεν μπορούσε να διαφυλαχθεί διαφορετικά... και γενικά αν η χρήση έγινε για την εκπλήρωση καθήκοντος του κατηγορουμένου ή για τη διαφύλαξη εννόμου ή άλλου δικαιολογημένου ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος...».

IV. Τέλος, με τα άρθρα 1, 2α και β, 7 παρ. 1 και 2 εδ. α' και 7Α παρ. 1 περιπτ. στ' του Ν. 2472/1997 «προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», όπως ισχύει, ορίζονται τα ακόλουθα : άρθρο 1 : «Αντικείμενο του παρόντος νόμου είναι η θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς προστασία των δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών των φυσικών προσώπων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής», άρθρο 2 : «Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου νοούνται ως : α) Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο υποκείμενο των δεδομένων... Ευαίσθητα δεδομένα : τα δεδομένα που αφορούν στη φυλετική ή εθνική προέλευση, στα πολιτικά φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, στη συμμετοχή σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή, στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, καθώς και στη συμμετοχή σε συναφείς με τ' ανωτέρω ενώσεις προσώπων. Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (επεξεργασία) κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιείται από το Δημόσιο ή από νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου ή ένωση προσώπων ή φυσικό πρόσωπο με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων μεθόδων και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώριση, η οργάνωση, η διατήρηση, η αποθήκευση, η τροποποίηση, η εξαγωγή, η χρήση, η διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση, η συσχέτιση ή ο συνδυασμός, η διασύνδεση, η δέσμευση (κλείδωμα), η διαγραφή, η καταστροφή», άρθρο 7 παρ. 1 και 2 εδ. α' : «Απαγορεύεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων. Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων, καθώς και η ίδρυση και λειτουργία σχετικού αρχείου, ύστερα από άδεια της Αρχής, όταν συντρέχουν μια ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις...», άρθρο 7Α παρ. 1 περιπτ. στ': «Ο υπεύθυνος επεξεργασίας απαλλάσσεται από την υποχρέωση γνωστοποίησης του άρθρου 6 και από την υποχρέωση λήψης αδείας του άρθρου 7 του παρόντος νόμου στις ακόλουθες περιπτώσεις : ...στ) Όταν η επεξεργασία γίνεται από δικαστικές αρχές ή υπηρεσίες στο πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας τους...».

Β. Από το περιεχόμενο των ως άνω διατάξεων προκύπτουν τα ακόλουθα :

1) Το κράτος είναι υποχρεωμένο να προστατεύει όλα τα έννομα αγαθά των πολιτών και να διασφαλίζει την ακώλυτη άσκηση όλων των δικαιωμάτων τους.

2) Μεταξύ των υπό του Συντάγματος προστατευομένων ατομικών δικαιωμάτων είναι και εκείνο του συνέρχεσθαι. Με βάση το δικαίωμα αυτό οι πολίτες δύνανται να συμμετέχουν ελευθέρως σε πορείες και διαδηλώσεις. Τούτο όμως πρέπει να γίνεται ησύχως και χωρίς όπλα. Εκ των τελευταίων παρέπεται, ότι δεν συνάδει προς την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, η υπό μερίδας των συμμετεχόντων σε πορείες και διαδηλώσεις πριν, κατά τη διάρκεια ή και μετά το τέλος αυτών, τέλεση εγκλημάτων, μεταξύ των οποίων αυτά των εμπρησμών εκ προθέσεως, διακεκριμένων φθορών ξένης ιδιοκτησίας, σωματικών βλαβών, αντιστάσεως, διαταράξεως κοινής ειρήνης κ.λ.π. Ούτε πολύ περισσότερο είναι δυνατόν να θεωρηθεί άσκηση του ρηθέντος δικαιώματος, η υπό μερίδας των συμμετεχόντων στις πορείες και διαδηλώσεις, κατοχή όπλων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι βόμβες μολότωφ, σφενδόνες κ.λ.π., και περαιτέρω η δια της χρήσεως αυτών τέλεση και άλλων εγκλημάτων μεταξύ των οποίων τα ως άνω αναφερθέντα, αφού αυτά ρητώς απαγορεύονται από την ίδια τη συνταγματική διάταξη που θεσπίζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Αυτά δε ανεξαρτήτως του γεγονότος, ότι σε κάθε περίπτωση η άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι από τους διαδηλούντες, πρέπει να γίνεται κατά τρόπο που να μην παρακωλύονται οι υπόλοιποι πολίτες στην άσκηση των δικών τους δικαιωμάτων.

3) Στην περίπτωση κατά την οποία κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και πορειών τελούνται από μερίδα των συμμετεχόντων σ' αυτές εγκλήματα και μάλιστα με τη χρήση πολλές φορές όπλων, όπως είναι οι βόμβες μολότωφ, σφενδόνες κ.λ,π., τα αστυνομικά όργανα τα οποία παρίστανται, όπως έχουν εκ του Συντάγματος και εκ του Π.Δ. 141/1991 δικαίωμα και καθήκον, με σκοπό τη λήψη μέτρων τάξεως, ασφάλειας και τροχαίας, για την ανεμπόδιστη άσκηση του συνταγματικώς κατοχυρωμένου ως άνω δικαιώματος, αλλά και την αποτροπή διαταράξεως της κοινωνικοοικονομικής ζωής πέραν του αναγκαίου για την πραγματοποίηση της συνάθροισης, έχουν καθήκον και ευθύνη να εντοπίζουν και να συλλαμβάνουν τους δράστες των αυτοφώρων εγκλημάτων (κακουργημάτων ή πλημμελημάτων), συγχρόνως δε να εξασφαλίζουν τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία να βεβαιώνεται η έκνομη συμπεριφορά τους.

4) Η βεβαίωση των εγκληματικών πράξεων και ο εντοπισμός των υπαιτίων δύναται να γίνει όχι μόνον με τα στο άρθρο 178 Κ.Ποιν.Δ. απαριθμούμενα, ως «κυριότερα» αποδεικτικά μέσα, αλλά και με οποιαδήποτε άλλα αποδεικτικά μέσα, τα οποία η επιστήμη και η σύγχρονη τεχνολογία έχει εισφέρει ή δύναται να εισφέρει και τα οποία μάλιστα είναι κατά κανόνα ασφαλέστερα και περισσότερο αξιόπιστα, με συνέπεια η χρήση αυτών να είναι δυνατόν να οδηγήσει στο σχηματισμό ασφαλούς δικαστικής κρίσεως και να επιτευχθεί έτσι η προσέγγιση της ουσιαστικής αλήθειας. Τέτοια αποδεικτικά μέσα είναι, μεταξύ των άλλων, η καταγραφή της έκνομης δραστηριότητας, κατά το χρόνο εκδηλώσεώς της, με συσκευές ήχου ή εικόνας (μαγνητοσκόπηση, βιντεοσκόπηση, φωτογράφηση κ.λ.π.), ή αποτύπωση αυτής σε μαγνητοταινία, βιντεοταινία, κασέτα, φωτογραφία κ.λ.π. και η προσαγωγή και επίκληση των τελευταίων ενώπιον του δικαστηρίου.

Η χρήση από τις δικαστικές αρχές των άνω αποδεικτικών μέσων τα οποία είναι «βουβοί» μάρτυρες και υποκαθιστούν απλώς τους μάρτυρες αστυνομικούς, που θα εκαλούντο να εξετασθούν, ενώ συγχρόνως καλύπτουν και τις όποιες αδυναμίες των τελευταίων, λόγω του πεπερασμένου της ανθρωπινής φύσης, δεν εμπίπτει στην υπό των άρθρων 177 παρ. 2 Κ.Ποιν.Δ. και 370Α του Π.Κ. θεσπιζόμενη απαγόρευση, καθόσον : α) αφορά αποτύπωση πράξεων που γίνονται δημοσία, ενώ η διάταξη του άρθρου 370Α αφορά σε μαγνητοσκόπηση μη δημοσίων πράξεων και β) οι τελούμενες έκνομες πράξεις δεν ανάγονται στη σφαίρα της ιδιωτικής και προσωπικής ζωής των δραστών, στην προστασία της οποίας στοχεύουν οι διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 9Α και 19 του Συντάγματος, ενώ συγχρόνως συνιστούν παραβίαση του υπό του άρθρου 11 προστατευομένου δικαιώματος του συνέρχεσθαι, αφού η άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν γίνεται ησύχως και αόπλως. Αλλωστε, προστασία της ιδιωτικής και προσωπικής ζωής είναι νοητή, μόνον ενόσω αυτή εκδηλούται με σύννομη δραστηριότητα, όχι όμως και όταν εκδηλούται με έκνομη συμπεριφορά και εγκληματικές πράξεις.

Κρίνεται αναγκαίο να σημειώσουμε ότι με τις υπ' αριθμ. αποφάσεις του ΑΠ 874/2004 και 1317/2001 Ποιν.Χρ. ΝΕ 414 και ΝΒ 435 αντιστοίχως, εκρίθη ότι υπήρξε σύννομη η μαγνητοσκόπηση εγκληματικής συμπεριφοράς ατόμων, που μάλιστα δεν γινόταν δημοσία, ως και η χρήση των μαγνητοταινιών, ως αποδεικτικών μέσων ενώπιον του δικαστηρίου.

5) Δεν δύναται να τεθεί θέμα παραβιάσεως της διατάξεως του άρθρου 9Α του Συντάγματος και των διατάξεων του Ν. 2472/1997 «προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», εκ της χρήσεως καμερών για την αποτύπωση σε κασέτες ή ταινίες της έκνομης δραστηριότητας ατόμων συμμετεχόντων σε διαδηλώσεις και πορείες και της επικλήσεως εν συνεχεία των ταινιών ή κασετών αυτών στο δικαστήριο προς επιβεβαίωση της τελέσεως εγκλημάτων και των υπαιτίων. Τούτο δε διότι : α) Η εγκληματική συμπεριφορά του ατόμου ούτε εμπίπτει ούτε είναι δυνατόν να εμπίπτει στην έννοια των προσωπικών δεδομένων, ούτε καλύπτεται από αυτήν. Ούτε περαιτέρω η αποκάλυψη και επιβεβαίωση της εγκληματικής συμπεριφοράς με τη βοήθεια των ρηθέντων τεχνικών μέσων είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας και παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, β) Τόσο η διάταξη του άρθρου 9Α του Συντάγματος όσο και πολύ περισσότερο οι διατάξεις του Ν. 2472/1997 δεν εκτείνονται στο πεδίο της ποινικής διαδικασίας, και στο πλαίσιο απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, όπως άλλωστε τούτο προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 7Α παρ. 1 περιπτ. στ' του άνω νόμου, όπως η περίπτωση αυτή προστ. με το άρθρο 10 του Ν. 3090/2002 και γ) Ούτε η αρχή προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ούτε οποιαδήποτε άλλη αρχή θα ήταν δυνατόν να ελέγξει τη δικαστική εξουσία και τον τρόπο λειτουργίας της. Αλλωστε όλες οι λεγόμενες ανεξάρτητες αρχές, άρα και η ανωτέρω αρχή, ελέγχονται εν τέλει από τη δικαστική εξουσία.

6) Η ανεύρεση της ουσιαστικής αληθείας στην ποινική δίκη, και η αποκάλυψη και στη συνέχεια ο κολασμός των εγκλημάτων συνιστούν αξία συνταγματικής περιωπής, αφού οδηγούν στην επικράτηση της αρχής του Κράτους Δικαίου. Θα ήταν συνεπώς παράλογο να παρεμποδίζεται η επικράτηση της ανωτέρω αρχής με την αποδοχή ότι δεν είναι επιτρεπτή η με κάμερα ή οποιοδήποτε άλλο τρόπο αποτύπωση της εγκληματικής δράσεως ενός ή πλειόνων ατόμων σε κασέτα ή ταινία και εν συνεχεία η χρησιμοποίηση της ταινίας ή κασέτας αυτής ως αποδεικτικού μέσου, ενώπιον του δικαστηρίου, προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι εγκληματικές πράξεις και να επιτευχθεί ο κολασμός των εγκληματησάντων.

Υποστηρικτές της ανωτέρω θέσεως και εντεύθεν της ταυτίσεως της εγκληματικής συμπεριφοράς με τα προσωπικά δεδομένα και καλύψεως της πρώτης από τα δεύτερα, μπορούν να είναι μόνον όσοι επιθυμούν την έκνομη συμπεριφορά των και την εγκληματική των δράση, κατά «την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι», να την καλύπτει το σκότος και η αχλύς ή όσοι επικροτούν ή έστω ανέχονται την έκνομη συμπεριφορά των τελευταίων.

7) Απαντα τ' ανωτέρω είναι άσχετα και δεν έρχονται σε αντίθεση ούτε απαγορεύονται από τη διάταξη του άρθρου 253Α Κ.Ποιν.Δ., προστεθέν με το άρθρο 6 του Ν. 2978/2001, με την οποία ρυθμίζεται το θέμα της «ανακριτικής διείσδυσης» σε προγενέστερο χρόνο της τελέσεως των υπό των διατάξεων των άρθρων 187 παρ. 1 και 2 και 187Α του Π.Κ., όπως ισχύουν, προβλεπομένων εγκλημάτων.

8) Επιτρεπτή είναι η κατάσχεση ή μεσεγγύηση μόνον των πραγμάτων ή εγγράφων που σχετίζονται με το έγκλημα και γενικότερα των πειστηρίων τα οποία έχουν σχέση με την τέλεση των εγκλημάτων. Η καταγραφή από τρίτα πρόσωπα (εικονολήπτες Μ.Μ.Ε. ή άλλους ιδιώτες) με τεχνικά μέσα σε κασέτες, ταινίες, φωτογραφίες ή άλλο εξάρτημα των τελουμένων εγκληματικών πράξεων, δεν είναι πειστήρια, ούτε μπορεί να θεωρηθούν πειστήρια. Είναι απλώς αποδεικτικά μέσα τα οποία επιβεβαιώνουν την τέλεση των εγκλημάτων. Συνεπώς δεν είναι επιτρεπτή και νοητή η κατάσχεση αυτών ως πειστηρίων. Στις ανωτέρω περιπτώσεις είναι απλώς δυνατή η πρόσκληση του κατέχοντος τα ανωτέρω αποδεικτικά μέσα να τα παραδώσει στις προανακριτικές αστυνομικές αρχές, αλλά και γενικότερα στις ανακριτικές αρχές, και να παράσχει έτσι βοήθεια στη δικαιοσύνη, εφόσον δε αρνηθεί θα είναι δυνατή η πρόσκληση και εξέταση του ως μάρτυρα.

Γ. Με βάση όλα τα ανωτέρω στα ερωτήματα σας προσήκουν οι ακόλουθες απαντήσεις :

α) Στην περίπτωση κατά την οποία σε συναθροίσεις και ειδικότερα πριν, κατά ή μετά το τέλος διαδηλώσεων και πορειών, διαπράττονται αυτόφωρα εγκλήματα (κακουργήματα ή ττλημμελήματα), αττό άτομα συμμετέχοντα αρχήθεν ή παρεισφρύσαντα σ' αυτές, είναι επιτρεπτή η εκ μέρους των αστυνομικών αρχών, δια της χρήσεως των τιθεμένων τότε σε λειτουργία καταλλήλων τεχνικών μέσων καταγραφής εικόνας και ήχου (καμερών φορητών ή σταθερών κ.λ.π.), αποτύπωση αυτών σε κασέτα, μαγνητοταινία, βιντεοταινία, φωτογραφία κ.λ.π., με σκοπό τη βεβαίωση των τελουμένων αυτοφώρων εγκλημάτων, τον εντοπισμό των δραστών την αποκάλυψη της ταυτότητας αυτών και εν τέλει τη χρήση των άνω αποδεικτικών μέσων ενώπιον των δικαστικών αρχών.

β) Δεν είναι επιτρεπτή η κατάσχεση από τις αστυνομικές αρχές κασετών, ταινιών, φωτογραφιών ή άλλων εξαρτημάτων, στα οποία έχουν αποτυπωθεί, με τη χρήση τεχνικών μέσων (καμερών κ.λ.π.) από εικονολήπτες Μ.Μ.Ε. ή άλλους ιδιώτες, τελεσθέντα αυτόφωρα εγκλήματα. Δυνατή είναι μόνο η πρόσκληση για παράδοση αυτών.

Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Γεώργιος Σανιδάς

Κοινοποίηση:

κ. κ. Διευθύνοντες τις Εισαγγελίες Εφετών του Κράτους

Παρακαλουμένους να κοινοποιήσουν στους εισαγγελικούς λειτουργούς της Υπηρεσίας τους και στους εισαγγελικούς λειτουργούς των Εισαγγελιών Πρωτοδικών της περιφερείας τους.


28.11.07

ΠΟΣΟ ΧΑΡΤΙ ΣΠΑΤΑΛΙΕΤΑΙ..

Στις εκδόσεις των Εφημερίδων, κυρίως τις Κυριακάτικες, στο διαφημιστικό υλικό που μας κατακλύζει, στο πάσης φύσεως έντυπο υλικό που μας βομβαρδίζει κλπ απορώ με τον όγκο του χαρτιού που σπαταλιέται για να καταδείξει απλώς την ανθρώπινη βλακεία των γραφόντων..
Πόσα από αυτά που τυπώνονται μας χρειάζεται να πραγματικά μάθουμε;
Βλέπω ακόμη και στα νομικά περιοδικά να σπαταλιέται πολύτιμο χαρτί για να δημοσιεύεται κυρίως νομολογία σε θέματα που ήδη έχουν λυθεί από παλιά και των οποίων η λύση απλώς επαναλαμβάνεται, συνήθως δε αυτολεξεί....

26.11.07

ON TELECOMS. ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ!

ΜΑΚΡΥΑ ΚΙ' ΑΛΑΡΓΑ!!

ΝΑ ΛΕΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!!

Το πονηρό πουλί από την μύτη πιάνεται..

Είχα ζητήσει την μεταφορά με αλλαγή δικτύου των τηλεφωνικών μου συνδέσεων λόγω του υψηλού κόστους του ΟΤΕ (τόσον του σπιτιού μου όσον και του δικηγορικού μου γραφείου) από τον ΟΤΕ στην ON TELECOMS.

Είχε προηγηθεί έντονη καταιγιστική επιθετική διαφημιστική εκστρατεία της ON TELECOMS – η οποία και συνεχίζεται-με πολύ ενδιαφέρουσες παροχές. Έτσι πείστηκα.. και έδωσα την παραγγελία..

Την 26/10/2007 ενημερώθηκα από τον νέο πάροχο (ON TELECOMS) με μήνυμα στο κινητό μου τηλέφωνο ότι έγινε η σύνδεση των τηλεφώνων του γραφείου μου στο δίκτυο του.

Πλην όμως στην πραγματικότητα από τότε σταμάτησα να έχω τηλεφωνικές συνδέσεις.

Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον νέο πάροχο. Η επικοινωνία (συνήθως) ήταν πρακτικώς αδύνατος επειδή υπήρχαν πολύωρες αναμονές στις τηλεφωνικές συνδέσεις του (για την επικοινωνία της εταιρίας) 13801 και 13808. Δεν γνωρίζω, μάλιστα, μήπως οι πολύωρες αυτές αναμονές χρεώνονται στον πελάτη. Ακόμα και πολύ πρωινές ώρες –τα ξημερώματα δηλ.- όταν τηλεφωνούσα στις συνδέσεις αυτές η μαγνητοφωνημένη απάντηση ήταν ότι όλοι οι εκπρόσωποι της εταιρίας ήσαν απασχολημένοι και ότι είμαι σε γραμμή προτεραιότητος. Μετά δε 10-15 λεπτά αναμονής το μαγνητοφωνημένο μήνυμα άλλαζε. Έλεγε ότι μού συνιστούσαν να τηλεφωνήσω αργότερα λόγω της απασχολήσεως των εκπροσώπων της εταιρίας Ύστερα από πολύωρες, όσο και άκαρπες, αναμονές (περιμένοντας να συνδεθώ στο 13801 και στο 13808) για να ρωτήσω τι συμβαίνει άρχισα να διαμαρτύρομαι με fax και με e-mails. Στο πρώτο e-mail μου μού ήρθε σχεδόν αμέσως αυτόματη απάντηση ότι το μήνυμά μου αυτό ελήφθη από την εταιρία κι ότι θα μου απαντήσουν αργότερα.(Ακόμη περιμένω…).

Στις 15.10.2007 έστειλα και με fax και με άλλο email στην εταιρία το εξής κείμενο:

«αθηνα 15.11.2007

κυριοι

επαναλαμβανω παλαιοτερο μηνυμα μου στο οποίο δεν εχω λαβει ακομη απαντηση σας.

διαμαρτυρομαι επειδη:

απο τοτε που εχω συνδεθει λειτουργει στο δικτυο σας απο τα τηλεφωνα μου μονον το ….. 208 και αυτο περιοδικως.

το …. 857 δεν λειτουργει καθολου (ουτε και στον οτε) και το …. .. …486 τηλεφωνο φαξ και modem) δεν εχει ακομη συνδεθει.

ο ηχος της συνδεσεως στο ….208 ειναι απαραδεκτος. (παρασιτα, κουδουνισματα, διαφοροι ηχοι κλπ).

απο την γραμμη σας αυτη για ανεξηγητους λογους δεν μπορω να χρησιμοποιησω ουτε τις υπηρεσιες του internet ουτε ακομη και με χρεωση dial up.

το δικηγορικο μου γραφειο δεν μπορει να λειτουργησει.

σας εχω ζητησει τηλεφωνικως (στο 13801 και 13808 εξυπηρετησης εταιρικων πελατων ) απο της 28/10/2007 με δαπανες μου την αποστολη τεχνικου σας και αν και εχω επαναλαβει αρκετες φορες το αιτημα μου τηλεφωνικως και με η/υ δεν εχω νεα σας.

η αναμονη στο τηλεφωνο 13801 ειναι απεριγραπτη.

συνηθως η απαντηση του αυτοματου τηλεφωνητου, οταν προκειται για ηδη συνδρομητη, ειναι να δοκιμασει ο τηλεφωνων μια αλλη φορα λογω απασχολησεως του προσωπικου...

δεν αρκει η εντονη διαφημιση αν δεν συνοδευεται απο σωστο προϊον.

εχω υποστει μεγαλές ζημιες και απο απωλεια υποθεσεων και απο διαρροη πελατειας.

ο εκνευρισμος μου ειναι αφανταστος.

επιφυλασσομαι να αξιωσω δικαστικως την επανορθωση των ζημιων μου και την καταβολη ευλογου χρηματικης ικανοποιησεως λογω ηθικης βλαβης.

αξιωνω παντως προς μειωση της ζημιας μου την αμεση αποδεσμευση μου απο το δικτυο σας.»

Και πάλι ουδεμία απάντηση έλαβα. Ενώ η κατάσταση συνεχίζεται η ιδία και απαράλλαχτη.

Σημειώνω ότι η γραμμή …… .486 λειτουργούσε αποκλειστικώς ως σύνδεση μόνον φαξ και έτσι ήταν γνωστή στην πελατεία μου και όλους τους συνεργαζομένους μαζύ μου. Εκ της μη λειτουργίας της υφίσταμαι μεγάλη ζημιά. Δεν παίρνω δηλ. φαξ!!

Στις 24.11.2007 η ίδια εταιρία με ενημέρωσε με μήνυμα στο κινητό μου ότι συνεδέθη στο δίκτυο μου και το τηλέφωνο του σπιτιού μου (….. ..379). Είχα εφησυχάσει επειδή νόμιζα ότι αυτό το είχαν ξεχάσει!! Η σύνδεση αυτή λειτουργεί έκτοτε μόνο για να γίνονται τηλεφωνήματα. Δεν λειτουργεί ως γραμμή internet. Και επίσης σε τηλεφωνήματα τρίτων στην τηλεφωνική αυτή σύνδεση ο τρίτος ακούει επαναλαμβανόμενα τον ήχο της κλήσεως και συμπεραίνει (εκ της μη απαντήσεως) ότι όλοι απουσιάζουν, ενώ στην πραγματικότητα στο σπίτι δεν ακούγεται ο ήχος της κλήσεως.

Μάλιστα εκ των υστέρων έμαθα («στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα!!» ότι πολλοί πελάτες της εταιρείας αυτής (η οποία εξακολουθεί να διαφημίζεται εντόνως!!) έχουν πάθει τα ίδιο με εμένα! Και εγώ μεν ως δικηγόρος θα ασκήσω αγωγή για την αποζημίωσή μου.. Οι άλλοι πελάτες της όμως πως θα μπορέσουν να βρουν το δίκιο τους..

Ακόμη ακούω ότι τα (κινεζικής κατασκευής) μόντεμς που προμηθεύει στους πελάτες της δεν επιτρέπουν την αλλαγή κωδικού..

Έτσι, λέγεται, ότι είναι δυνατή η χρήση της γραμμής και από τρίτα μη εξουσιοδοτημένα πρόσωπα, για τηλεφωνήματα σε υψηλών τελών συνδέσεις (090), κινητά κλπ.

Τον μεγάλο λογαριασμό θα καλείται να εξοφλήσει βεβαίως ο δυστυχής πελάτης..

22.11.07

ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ.


Αφορμή για κείμενο αυτό μου έδωσε άλλο κείμενο το οποίο ο απορών και εξιστάμενος δημοσιεύει εδώ http://blessedcountry.blogspot.com/2007/11/blog-post_21.html

Το κείμενο αυτό ανεφέρετο σε συνέντευξη που έδωσε προ ημερών σε τηλεοπτικό σταθμό ο Συνήγορος του Καταναλωτή σχετικά με το νέο «αποικιακό» (και όχι «εδώδιμο» ευτυχώς!!) φρούτο των εισπρακτικών εταιρειών. «Αποικιακό» διότι ο θεσμός ξεκίνησε από την τέως (δυστυχώς) αποικία του Βρετανικού Στέμματος, νυν καλουμένη Η.Π.Α. Ο απορών καταγγέλλει ότι η αντίδραση του Συνηγόρου του Καταναλωτή κατά των εταιρειών αυτών προκαλείται εκ της μειώσεως της δικηγορικής ύλης που δημιουργεί η δράση των εταιρειών αυτών, αν κατάλαβα καλά! Και κατάλαβα καλά!

Ο αντίλογος τώρα!!

Την συνέντευξη δεν την είδα. Περιορίζομαι λοιπόν –και σχολιάζω- μόνον όσα διαβάζω στο σχολιαζόμενο κείμενο.

Η ιδιότης μου ως δικηγόρου μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί ως προστασία της συντεχνίας. Δεν είναι, όμως, έτσι!

Οι εισπρακτικές εταιρίες δεν περιορίζουν την ύλη του δικηγορικού επαγγέλματος. (Μικρό, ελάχιστο θα ήταν το κακό αν αυτό συνέβαινε! Μάλλον θα ήταν και καλό!!). Κυρίως όμως απαγορεύουν εν τοις πράγμασι την άσκηση του βασικού συνταγματικού δικαιώματος των πολιτών προς δικαστική προστασία, θεσμό ο οποίος αναγνωρίζεται από όλα τα Συντάγματα του πολιτισμένου κόσμου, (και το δικό μας) αλλά και από την Σύμβαση της Ρώμης περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποκλείουν, δηλαδή, με μεθόδους πιεστικές έως εκβιαστικές, πολλές φορές με απειλή ή/και συχνά χρήση βίας στον φερόμενο ως οφειλέτη την προσφυγή στα Δικαστήρια. Δικάζουν, καταδικάζουν και εκτελούν την απόφασή τους, χωρίς την μεσολάβηση των Δικαστηρίων, χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, (περιττά) έξοδα και εμπόδια!!

Η Δικαιοσύνη απεικονίζεται συνήθως να κρατά αφ’ ενός ζυγό και αφ’ ετέρου ξίφος. Ο ζυγός συμβολίζει την ακριβοδίκαιη διάγνωση του δικαίου (ή αδίκου) και το ξίφος την επιβολή του διαγνωσθέντος δικαίου. Και ενώ το μεν ξίφος συμβολίζει απλώς την αναγκαστική εκτέλεση των αποφάσεων, οι εισπρακτικές εταιρίες που υποκατέστησαν και τα δικαστήρια και τους δικηγόρους παρεννόησαν το σύμβολο και κυριολεκτούν!! Και μπορεί μεν να μην φθάνουν σε χρήση ξίφους (όπλου, άλλωστε, αναχρονιστικού και δύσχρηστου!!), δεν διστάζουν, όμως, να φθάσουν, χάριν μεγαλύτερης πειθούς (όταν η απειλή χρήσεως βίας δεν αρκεί) σε χρήση (αντί ξίφους) ξιφιδίου, στιλέτου, σιδηρογροθιάς ή/και πυροβόλου όπλου ή δυναμίτη ενίοτε για να επιβάλλουν αυτό που οι ίδιες και ο πελάτης τους θεωρούν ορθό και νόμιμο. (Έχω εντός των προσεχών ημερών δίκη επ’ ευκαιρίας επισκέψεως στα γραφεία εταιρείας πελάτου μου «φουσκωτών» προς είσπραξη μη δικαστικώς διαγνωσθείσης, δήθεν, οφειλής του!!..).

Οι δικηγόροι δεν μετέχουν κατά νόμο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) στην διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως. Είναι αρμοδιότης των Δικαστικών Επιμελητών και των Συμβολαιογράφων.

Κατά τον Κώδικα Δεοντολογίας του Δ.Σ.Α. ο δικηγόρος οφείλει να συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια. Να αποφεύγει κάθε επικοινωνία απ’ ευθείας με τον αντίδικο όταν ο αντίδικος έχει αναθέσει την υπόθεσή του σε δικηγόρο. Να μην απευθύνει τηλεφωνήματα ή επιστολές με εκβιαστικό ή απειλητικό περιεχόμενο στον αντίδικό του. Επιτρέπεται μόνον να ανακοινώσει στον αντίδικο ότι του ανατέθηκε η άσκηση των νομίμων ενεργειών και να τον καλέσει να τακτοποιήσει, αν θέλει, εξώδικα την υπόθεση. Να σέβεται τον αντίδικό του και να του συμπεριφέρεται με ευγένεια. Να αποφεύγει προσβλητικές φράσεις και γενικά οξύτητα καθώς και κάθε υποτιμητική για τον αντίδικο ενέργεια. Δεν επιτρέπεται να προκαλεί υπερβολικές δαπάνες εις βάρος του αντιδίκου και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλει ο ανθρωπισμός όταν επιχειρεί διάφορες πράξεις κατά του αντιδίκου του. Απαγορεύεται να παρευρίσκεται κατά την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων (κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, κλπ ) εκτός εάν είναι απαραίτητη η παρουσία του, αλλά και τότε μόνον κατόπιν αδείας του Δ.Σ.Α.

Οι δικηγόροι επικουρούν τους διαδίκους στα Δικαστήρια κατά την διάγνωση του δικαιώματός τους. Όχι και κατά την εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων, η οποία είναι έργο κυρίως των δικαστικών επιμελητών.

Τον πρώτο Κώδικα της Πολιτικής Δικονομίας στην Ελλάδα συνέταξε το 1835 ο L. Maurer (μέλος της Αντιβασιλείας του Όθωνος), Βαυαρός και ο πλέον διάσημος στην Ευρώπη (επομένως και παγκοσμίως) νομικός της εποχής του.

Στον Κώδικα αυτό (που ίσχυσε μέχρι το 1968) περιλαμβάνεται, κατά μίμηση των υφισταμένων τότε παλαιών δικονομικών νόμων και μεσαιωνικών καταλοίπων, ως μέσο εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων και η «αποστολή μηνυτού». (Αυτό είναι γνωστό πλέον σε πολύ μικρό αριθμό σημερινών νομικών).

Τα μέσα εκτελέσεως είναι η κατάσχεση της κινητής και ακινήτου περιουσίας του οφειλέτου, η προσωπική κράτηση (η οποία πρακτικώς δεν υπάρχει) κλπ.

Ο θεσμός της «αποστολής μηνυτού» η οποία διετάσσετο μόνον υπό του Δικαστηρίου μετά την διάγνωση της απαιτήσεως με τελεσίδικη ή προσωρινώς εκτελεστή δικαστική απόφαση είχε ως εξής: Απεστέλλετο υπό του δικαιούχου πρόσωπο (ο καλούμενος «μηνυτής») στο σπίτι του οφειλέτου, όπου εδιαιτάτο, εσιτίζετο και εκοιμάτο δαπάναις του οφειλέτου και είχε ως μοναδική αποστολή να υπενθυμίζει συνεχώς στον οφειλέτη, την ανάγκη εξοφλήσεως της οφειλής του. Κάτι δηλ. σαν τον δούλο που είχε ως μοναδική αποστολή να θυμίζει στον Πέρση βασιλέα «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων!» Εθεωρείτο και ήταν άκρως αποτελεσματικό μέτρο εκτελέσεως. Τον χρήσιμο αυτόν, πλην μεσαιωνικό θεσμό, κατήργησε ο εκσυγχρονιστής Υπουργός Δικαιοσύνης αείμνηστος Δημητρακόπουλος το 1912. Τον μεσαιωνικό αυτόν θεσμό αναβιώνουν σήμερα (και πολύ δριμύτερα μάλιστα) οι «εισπρακτικές εταιρίες», χωρίς, μάλιστα, δικαστική διάγνωση και δικαστική εντολή και χωρίς να περιορίζονται (λένε και κάνουν και άλλα πολλά!!) σε υπομνήσεις όπως «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων» ή μάλλον «Δέσποτα μέμνησο του δανειστού σου»!!

Ότι οι εισπρακτικές εταιρίες έχουν -και θα έχουν συνεχώς και μεγαλύτερη- εμπορική επιτυχία δεν αμφιβάλλω.

Το λαμπρό παράδειγμα έχει δοθεί στην κοιτίδα του θεσμού, στις Η.Π.Α. όπου οι εταιρίες αυτές είτε ανήκουν συνήθως στην Mafia είτε εισπράττουν με άκρως αποτελεσματικά μέσα για λογαριασμό bookmakers, τοκογλύφων, κλπ.

Παγκοσμιοποίηση; Πρόσω ολοταχώς!!

Γιατί Κρατική και όχι Ιδιωτική Αστυνομία; (Οι μπράβοι ασφαλώς θα ήσαν αποτελεσματικώτεροι από την ΕΛΑΣ στα Ζωνιανά)!!.

Γιατί Εθνικός και όχι μισθοφορικός Στρατός;



Υ.Γ. 30/11/2007

Σήμερα είδα την γνωμοδότηση του Αναπ. Καθηγητού Νομικής Σ. Ψυχομάνη (ΝοΒ 2004 σελ. 216 επ.) με την οποία κρίνεται μη νόμιμη η σύσταση και η λειτουργία εισπρακτικών εταιρειών.

21.11.07

ΡΩΣΙΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΗΠΑ

Να τι αναδημοσιεύει η σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στην στήλη της ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ

TODAYS ZAMAN

Συμβατικά όπλα, Ρωσία και Τουρκία

Η Τουρκία έχει πέσει θύμα της αντιπαλότητας της συμμάχου της Ουάσιγκτον έναντι της Ρωσίας, η οποία απείλησε να αποχωρήσει από τη Συμφωνία για τα Συμβατικά Όπλα στην Ευρώπη, μια υψίστης σημασίας συμφωνία ασφαλείας για την Τουρκία. Αν η Ρωσία αποχωρήσει, τότε θα ανατραπεί η ισορροπία ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό και είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας να παραμείνει η Ρωσία πιστή στους όρους της Συμφωνίας. Σε περίπτωση αποχώρησης, όμως, η Μόσχα θα παραβιάσει τους υφιστάμενους περιορισμούς στα συμβατικά όπλα, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για αμυντικούς εξοπλισμούς, στους οποίους θα συμμετάσχει και η Άγκυρα. Η ρωσική Δούμα ψήφισε προ ημερών ομόφωνα την πρόταση του Κρεμλίνου για αποχώρηση της Ρωσίας από τη συμφωνία για τα συμβατικά όπλα και πολλά θα κριθούν μετά τη 12η Δεκεμβρίου, οπότε θα υλοποιηθεί η σχετική απόφαση. Η Μόσχα, ωστόσο, αφήνει ένα παράθυρο ανοικτό και δηλώνει ότι θα επιστρέψει εφόσον υπάρξουν υποχωρήσεις εκ μέρους των λοιπών συμβαλλομένων μερών. Οι εξελίξεις αυτές συνδέονται με την απόφαση της κυβέρνησης Μπους να προχωρήσει στην ανάπτυξη αμυντικής ομπρέλας σε χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης. Ο Αμερικανός πρόεδρος και οι νεοσυντηρητικοί συνεργάτες του επιδιώκουν τη δημιουργία εχθρικού κλίματος μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης, κάτι που η Τουρκία επιμελώς απέφευγε όλα αυτά τα χρόνια. Τελικά, αν η Ρωσία αποχωρήσει, η Άγκυρα ενδέχεται να πληρώσει το τίμημα του στρατηγικού εταίρου των Αμερικανών και οι Τούρκοι σκληροπυρηνικοί πολιτικοί να σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την αποχώρησή της με ένα στόχο: τη στρατιωτικοποίηση της πολιτικής σκηνής της χώρας.

Λέτε να είναι η έμφυτος Τουρκική καχυποψία που εμπνέει το δημοσίευμα;

Ή μήπως το δημοσίευμα αποτελεί προσπάθεια της Τουρκικής Πολιτικής να αποτρέψουν τις ΗΠΑ από αντίστοιχες δράσεις;

Εγώ όμως πιστεύω ότι το συμφέρον των ΗΠΑ είναι να συμμαζέψουν, έστω και ως απειλή, τους μονίμως "δυσαρεστημένους" Τούρκους και να τους συνετίσουν δείχνοντάς τους ότι τα πρόβατα έξω από την στρούγκα τα τρώει ο λύκος.. Η alias το θεολογικό ρητό "Εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία".

Πιστεύω λοιπόν ότι είναι αληθινοί οι φόβοι της Τουρκικής Εφημερίδος και ότι το δημοσίευμα απηχεί πραγματικούς φόβους της Τουρκικής πολιτικής.

Αδιαφόρως εάν οι ΗΠΑ επιδιώκουν απλώς "να συνετίσουν" την Τουρκία....

17.11.07

ΤΙ ΣΙΔΕΡΗΣ ΤΙ ΣΕΦΕΡΗΣ..

Είχα σκοπό σήμερα Σάββατο πρωί να γράψω για το Beaujolais,το γνωστό Γαλλικό κρασί του οποίου (κατ΄ έθιμο) αρχίζει η νέα σοδιά να πίνεται (με τελετές) από τα μεσάνυχτα της 3ης Πέμπτης του Νοεμβρίου στα Παρισινά bistrots. {Παρεπιμπτόντως. Εμείς (εγώ και η γυναίκα μου) επειδή δεν μπορούσαμε την Πέμπτη το δοκιμάσαμε χθες Παρασκευή (2η ημέρα της κυκλοφορίας του) με καλούς φίλους στο καλλίτερο Ελληνικό bistrot και αγαπημένο μας μέρος. (Cellier le bistrot στην οδό Πανεπιστημίου 10 στο βάθος της στοάς στην Αθήνα)}.

Έκρινα όμως καλλίτερο ότι λόγω της επικαιρότητος της απόπειρας δολοφονίας του Γιώργου Σιδέρη να διηγηθώ την εξής ιστορία.

Revenons a nos moutons λοιπόν όπως λένε οι φίλοι μας οι Γάλλοι.

Για όσους, τυχόν, δεν γνωρίζουν ο Γιώργος Σιδέρης ήταν κεντρικός κυνηγός του Ολυμπιακού την δεκαετία του 1960 και ένας εκ των καλλιτέρων Ελλήνων ποδοσφαιριστών.

Την ιστορία μου είχε από τότε διηγηθεί μακαρίτης (ηλικιωμένος)φίλος μου στον οποίο συνέβη.

Την ημέρα της απονομής του βραβείου Nobel στον Γιώργο Σεφέρη ο Ολυμπιακός είχε νικήσει σε φιλικό αγώνα την Βραζιλιάνικη Σάντος και το νικητήριο γκολ έβαλε ο Γιώργος Σιδέρης ο οποίος είχε και έξοχη απόδοση.

Το ραδιόφωνο τότε είχε σπάσει για τον Γιώργο Σιδέρη και τον Γιώργο Σεφέρη ή ανάποδα!!(Όπως προτιμάτε!!).

Ο φίλος μου βρισκόταν στο πίσω κάθισμα ενός ταξί.

Ο οδηγός γυρίζει και τον ρωτά «Είδατε κύριε τι έγινε με τον Γιώργο Σιδέρη;» Ο φίλος μου (που δεν ήξερε καν την ύπαρξη του Γιώργου Σιδέρη) αλλά ήταν ενθουσιασμένος με το βραβείο που πήρε ο Γιώργος Σεφέρης του απάντησε ανάλογα νομίζοντας ότι η συζήτηση γίνεται για τον Γιώργο Σεφέρη. Η συζήτηση συνεχίστηκε με αμοιβαία παρεξήγηση πάντως σε πνεύμα ενθουσιασμού για τον Γιώργο Σιδέρη ο ένας και τον Γιώργο Σεφέρη ο άλλος.. Όταν όμως επί τέλους ο οδηγός άκουσε καλλίτερα να αποκαλεί τον ήρωα της βραδιάς ο συνομιλητής του Γιώργο Σεφέρη και όχι Γιώργο Σιδέρη (τον οποίο αυτός δεν εγνώριζε) και νομίζοντας ότι ο άλλος έκανε λάθος στο επώνυμο του ήρωα της βραδιάς του είπε. «Ξέρετε κύριε, Σιδέρη τον λένε και όχι Σεφέρη». Δόθηκαν οι αμοιβαίες εξηγήσεις και ο μεν οδηγός επληροφορήθη την ύπαρξη του Γιώργου Σεφέρη και το Nobel του, ο δε φίλος μου την ύπαρξη του Γιώργου Σιδέρη και τα κλέη του.

Τότε κλείνοντας θριαμβευτικά την βραδιά ο οδηγός του ταξί είπε: «Τι Σιδέρης , τι Σεφέρης! Το γεγονός κύριε είναι ότι τους σκίσαμε τον κ…!»

Την έκφραση αυτή (Τι Σιδέρης Τι Σεφέρης) την χρησιμοποιώ συνήθως επί συγκρίσεως ανομοίων.

Υπάρχει και το παλαιό (και σαχλό) τραγουδάκι «Τι Λοζάννη Τι Κοζάνη χιόνια η μια και χιόνια η άλλη»!

12.11.07

ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ

Και η χθεσινή εκλογή Αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι το 1974 οι Έλληνες δεν κατήργησαν με δημοψήφισμα, όπως αβασίμως πιστεύεται, τον θεσμό της Βασιλείας.

Απλώς κατήργησαν τον Βασιλικό οίκο της Δανίας..

Τον αντικατέστησαν με τις δυναστείες των βασιλικών οίκων Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη. Και μόνον στο ενδιάμεσο ως Αντιβασιλείς, εβασίλευσαν (αντ’ αυτών) οι Κ. Σημίτης και Μ. Έβερτ. (Τον παλαιό βασιλικό οίκο των Βενιζέλων κληρονόμησε, μετά τον θάνατο του Σοφ. Βενιζέλου, ο εξ επιγαμίας συγγενικός οίκος Μητσοτάκη. Ο σημερινός Βενιζέλος δεν μπόρεσε να θεμελιώσει δικαιώματα στην διαδοχή. Αν και Ευάγγελος δεν έλαβε το καλό άγγελμα!!).

Όταν έφθασε όμως η ώρα οι Αντιβασιλείς παρέδωσαν το σκήπτρο στον εκ του βασιλικού οίκου διάδοχο..

10.11.07

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ..

Χρειάστηκαν 12 χρόνια!

Του Δημητρη Χρηστου / dchristou@kathimerini. gr

Η πλεον σημαντική εξέλιξη, στη διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της μεγάλης ή Super κατηγορίας, ήταν κατά τη γνώμη μας, η εκδηλωθείσα διάθεση όλων, να επανέλθει η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Οπως γίνεται δηλαδή σε κάθε σοβαρή χώρα, όπου πρυτανεύει το γενικό συμφέρον, ώστε να υπάρχει ανταγωνισμός και η καλύτερη δυνατή ισορροπία μεταξύ των ομάδων. Πέρασαν περίπου 12 χρόνια, από τότε που ο υφυπουργός (Ανδρέας Φούρας με μουστάκι) της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του κ. Σημίτη κατάργησε με νόμο, που συνέταξε ο φέρελπις νομικός Ανδρέας Λοβέρδος (πριν γίνει βουλευτής), την κεντρική διαχείριση, ύστερα από επιθυμία μεγαλοεπιχειρηματία αθλητικού παράγοντα. Περίεργη αριστερή αντίληψη; Μάλλον ιδιοτέλεια και παντελής αδιαφορία του τότε πρωθυπουργού ο οποίος είχε μεσάνυχτα από αθλητισμό.

Δεν μπορουσαν και δεν ήθελαν να αντιληφθούν, ότι δεν μπορεί ένα παιχνίδι Ολυμπιακού - Λεβαδειακού να αξιολογείται σε τηλεοπτική αξία 200.000 ευρώ και το ανάποδο ούτε δύο σεντς. Δεν μπορούσαν, τότε τουλάχιστον, να κατανοήσουν πως έτσι, απαξιώνοντας τις ομάδες που δεν είχαν στηρίγματα σε μεγαλοεπιχειρηματίες, υπονόμευαν το ίδιο το προϊόν, το οποίο -σταδιακά- θα έχανε την αξία που και οι ίδιοι προσδοκούσαν.

Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης χρεοκόπησαν μία και δύο φορές και χρειάστηκαν ρουσφετολογικές, αντισυνταγματικές ρυθμίσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ομάδες με παράδοση και κόσμο όπως η Παναχαϊκή, ή η Λάρισα για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν βρεθούν κάποιοι νεαροί Αθηναίοι επιχειρηματίες, η Καβάλα, ο ΠΑΣ Γιάννενα, ο Παναιτωλικός, οι ομάδες του Βόλου και τόσο άλλα ποδοσφαιρικά σωματεία, για να επιζήσουν έπρεπε να βρουν κάποιον «μπάρμπα» από την Αμερική ή την Αυστραλία.

Χρειαστηκαν λοιπόν περίπου 12 χρόνια, για να γίνει αντιληπτό αυτό που εφαρμόζεται από όλες τις μεγάλες ομοσπονδίες στον κόσμο, όπως η FIFA, η UEFA, το NBA, η Premier League, η Primiera Division οι πάντες σχεδόν, πλην των Ιταλών επί Μπερλουσκόνι. Ακόμα και εκεί όμως, οι μικροί έδειξαν το ανάστημά τους. Δήλωσαν πως δεν πρόκειται να παίζουν με αντιπάλους που είχαν τα παχυλά συμβόλαια με τα ισχυρά κανάλια. Ετσι το σύστημα του καβαλιέρε κατέρρευσε σχεδόν αμέσως. Μόνον στην Ελλάδα κράτησε τόσα χρόνια. Το ίδιο φυσικά θα έπρεπε να γίνει και στη λίγκα του μπάσκετ, αλλά αυτοί, κατά τα φαινόμενα, θα χρειασθούν, ίσως μερικά χρονάκια ακόμα, για να το καταλάβουν. Γιατί να βιαστούν;







ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.
ΠΟΙΟΝ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΕΝΝΟΕΙ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ;