ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥ

Η επιβολή εξοντωτικών όρων για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου σε βάρος του (οπωσδήποτε μη υπόπτου φυγής) κ. Γιάννη Αγγέλου, όρων που υπερβαίνουν προφανώς την διακριτική ευχέρεια της ανακριτρίας και της Εισαγγελέως, μού θύμισε την εξής ιστορία.
Στο διάστημα 1922-1935 εξεδηλώνοντο, κάθε λίγο και λιγάκι, στρατιωτικά πραξικοπήματα εκ μέρους Βενιζελικών αξιωματικών τα οποία, (πλην του πρώτου, του κινήματος Πλαστήρα του 1932 και του κινήματος Βενιζέλου του 1935) εξεδηλώνοντο κατ΄ αλλήλων με στόχο την νομή της εξουσίας από άλλη παρτίδα Βενιζελικών πάντοτε Αξιωματικών. (Τα κινήματα του 1932 και του 1935 εξεδηλώθησαν κατά των αποτελεμάτων των εκλογών).
Σ’ ένα από αυτά τα λοιπά (αποτυχόν πραξικόπημα) ο Επίτροπος του Στρατοδικείου κατεκεραύνωνε τον επί κεφαλής κατηγορούμενο με το επιχείρημα ότι επί, τυχόν, -ο μη γένοιτο-επιτυχίας του κινήματος η «πατρίς» θα κατεστρέφετο.
Ο κατηγορούμενος ζήτησε αμέσως τον λόγο και απευθυνόμενος στον Επίτροπο του Στρατοδικείου του είπε:
«Αν πετύχαινε το κίνημα, εγώ θα ήμουν εκεί που τώρα είσαι εσύ, εσύ θα ήσουν εκεί που τώρα είμαι εγώ, και η πατρίς πατρίς».