ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ..

Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνούν ότι το σημερινό χάλι της Χώρας μας οφείλεται κατά μέγα μέρος στην κατάντια των Δημοσίων Υπηρεσιών. (‘Όλων ανεξαιρέτως και των Δικαστηρίων περιλαμβανομένων. Ίσως κάποια μικρή εξαίρεση για τις ένοπλες δυνάμεις τις οποίες η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ υπεχρέωσε να είναι πιο οργανωμένες).
Επίσης  δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνούν ότι το σημερινό χάλι των Δημοσίων Υπηρεσιών οφείλεται κυρίως στο πελατειακό πολιτικό σύστημα της Χώρας και στον έρποντα λαϊκισμό της Ελληνικής Κοινωνίας.
Όλοι μας –και κυρίως οι παλαιοί δικηγόροι- έχουμε να διηγηθούμε σχετικά ιστορίες απείρου κάλλους.
Αν και δεν είναι κόσμιο ούτε ευπρεπές να  χλευάζεις ανθρώπους (που άλλοι δικαίως και άλλοι αδίκως) χάνουν τις δουλειές τους και μέρος του εισοδήματός τους πάντοτε διασκεδάζω όταν θυμάμαι το εξής.
Προ αρκετών δεκαετιών (προ του γάμου μου) ζούσα με την οικογένειά μου στο Μουσείο, στην οδό Αριστοτέλους, σε μια ευπρεπεστάτη δηλαδή τότε  αστική περιοχή πολύ κοντά στο Υπουργείο Υγείας. (Στα σημερινά «κατεχόμενα» που δεν τολμάς να κυκλοφορήσεις μετά τις 18.00!!). Σε ένα από τα ισόγεια της πολυκατοικίας άνοιξε ένα οπωροπωλείο. Πλην όμως οι γυναίκες της πολυκατοικίας μας, και των  διπλανών πολυκατοικιών όταν μετά τις 8.00 π.μ. κατέβαιναν να ψωνίζουν δεν εύρισκαν καθόλου (ή εύρισκαν μόνον κακής ποιότητος) πατάτες, χορταρικά, λαχανικά, φασολάκια  και άλλα είδη οπωροπωλείου που χρειάζονταν επεξεργασία (καθάρισμα, κόψιμο  κλπ).  Τα είχαν ήδη αγοράσει οι γυναίκες δημόσιοι υπάλληλοι του Υπουργείου το πρωί που πήγαιναν στην εργασία τους, τα καθάριζαν, τα έκοβαν  κλπ στο Υπουργείο στο ωράριό τους και τα είχαν έτοιμα για να τα μαγειρέψουν όταν γύριζαν σπίτι τους!
Η γειτονιά έλυσε το πρόβλημα ως εξής: Ο μανάβης το απόγευμα γύριζε τα διαμερίσματα και σημείωνε τις παραγγελίες κάθε οικογένειας τις οποίες πριν να ανοίξει το κατάστημα και πριν εισελάσει η ορδή ετοίμαζε και φύλαγε χωριστά!!