ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΗΣ ΔΙΚΗΣ ΚΑΙ "ΚΟΛΠΑΚΙΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΑΧΥΤΕΡΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 

 

Ένα από τα πολλά κόλπα που χρησιμοποιούνται στα Δικαστήρια για να μειωθεί τεχνητά ο όγκος της εργασίας τους είναι και το εξής.

Οι Προϊστάμενοι των Διοικητικών Εφετείων Αθηνών και Πειραιώς (δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στα άλλα Διοικητικά Εφετεία) φέρονται ότι έχουν δώσει οδηγίες στις Γραμματείες των Δικαστηρίων τους να μην ειδοποιούνται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους περί του προσδιορισμού της συζητήσεως της εκκρεμούς αιτήσεως τους ακυρώσεως με το επιχείρημα ότι το γράμμα του νόμου, δήθεν, δεν επιβάλλει στην ακυρωτική διαδικασία τέτοια υποχρέωση κοινοποιήσεως στην Γραμματεία. Δεν γίνεται δηλ. κοινοποίηση της δικασίμου.

Ήδη αρκετές αιτήσεις δικάζονται ερήμην των ασκησάντων διαδίκων λόγω αγνοίας τους περί την δικάσιμο με αποτέλεσμα την απόρριψη των αιτήσεων ακυρώσεως λόγω μη νομιμοποιήσεως των διαδίκων επί της έδρας χωρίς καν ουσιαστική διάσκεψη... Επί της απορρίψεως για τον λόγο αυτό δεν προβλέπεται ένδικο μέσο. Η απόρριψη δηλ. είναι οριστική.

Δεδομένου ότι στα Διοικητικά Εφετεία προσδιορίζονται τώρα προς συζήτηση αιτήσεις ακυρώσεως 5 χρόνια περίπου μετά από την κατάθεση τους γίνεται εύκολα αντιληπτό το μέγεθος του κινδύνου που επικρέμαται επί των κεφαλών των διαδίκων και των δικηγόρων τους που πρέπει διαρκώς να ερωτούν επί πενταετία για την προδικαστική πορεία της υποθέσεώς τους..

Πληροφορώ ότι, αντιθέτως, το Δικαστήριο επιδίδει στην Διοίκηση την αντίστοιχη γνωστοποίηση μαζύ με την υπόμνηση της εγκαίρου αποστολής του διοικητικού φακέλου και των απόψεων της στο Δικαστήριο.

Και ναι μεν το μέτρο πράγματι θα επιφέρει αποσυμφόρηση των εκθεμάτων με την λαθραία επίτευξη ερημοδικίας των διαδίκων αλλά πιστεύω ότι τέτοια "κόλπα" δεν προσήκουν ούτε στο δικαστικό σύστημα της Μποτσουάνα η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, στην παραγωγικότητα νομίζω ότι μας ξεπέρασε.

Περιττό να πω ότι το μέτρο κουρελιάζει και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, δηλ. την αρχή της δίκαιης δίκης, αλλά και την ουσία του Ελληνικού Συντάγματος ιδίως τις διατάξεις του περί της ισότητος των διαδίκων και περί της προστασίας της αιτήσεως παροχής δικαστικής προστασίας.

Νομίζω αντιθέτως ότι στους χαλεπούς καιρούς μας τα Δικαστήρια δεν πρέπει να παραλείπουν το καθήκον τους και να προστατεύσουν τους 'Έλληνες διοικουμένους και το Ελληνικό Δικαιϊκό σύστημα καθώς και το Ελληνικό Δημόσιο από την σωρεία των προσφυγών που θα ασκηθούν εναντίον του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.